ตอนที่ 3 เรียนรู้ทักษะ(อ่านฟรี)
ตอนที่ 3 เรียนรู้ทักษะ
‘ดีมากตอนนี้มี 3 แต้มศักยภาพแล้ว’
ลูอิสไม่รอช้ารีบไล่ดูในหน้าจอของระบบทันทีว่ามีทักษะไหนบ้างที่สามารถเรียนรู้ได้ ทักษะของสายอาชีพพาลาดิน มีสามประเภทคือ ออร่าสายป้องกันและฟื้นฟู ออร่าสายโจมตี และทักษะโจมตี
หลังจากนั้นไม่นานในที่สุดเขาก็เจอทักษะที่มีประโยชน์นั้นก็คือ ทักษะ [ประกายแสงแห่งโชคดี] และ ทักษะ [คำอธิษฐาน]
...
[คำอธิษฐาน lv.1] ออร่าแห่งการรักษา โดยการเสียสละพลังงานเพื่อฟื้นฟูพลังชีวิตของผู้ใช้หรือเป้าหมายในระยะ 1 เมตร ระยะเวลาขึ้นอยู่กับพลังงานของผู้ใช้และเป้าหมายไม่สามารถออกจากระยะของทักษะได้
ใช้พลังงาน 1 หน่วย
ใช้ 1 ศักยภาพในการเรียนรู้ ใช้ 2 แต้มศักยภาพในการพัฒนาเป็น lv. 2
[ประกายแสงแห่งโชคดี lv.1] ออร่าโชคดี เพิ่มโชคเป็นอย่างมากให้กับผู้ใช้และเป้าหมายในระยะ 1 เมตรเป็นเวลา 30 นาที พร้อมกับปล่อยพลังธาตุแสงอ่อน ๆ อาบไร้เป้าหมาย ฟื้นฟูพลังงานและพลังชีวิตเล็กน้อย สามารถใช้ได้ 1 ครั้งต่อวันเท่านั้น
ใช้พลังงาน 1 หน่วย
ใช้ 1 ศักยภาพในการเรียนรู้ ใช้ 2 แต้มศักยภาพในการพัฒนาเป็น lv. 2
...
สองทักษะนี้มีประโยชน์มากที่สุดในสถานการณ์นี้ แม้จะไม่ใช่ทักษะการโจมตีโดยตรง แต่ทักษะทั้งสองสามารถช่วยบัพให้แอนเดรียและพ่อบ้านชราเฟรดได้อย่างแน่นอน
ที่จริงมีอีกหลายทักษะที่พอให้เขาใช้แต้มศักยภาพที่มีเรียนรู้ได้ เช่น [กระสุนแสง lv.1] แต่ด้วยพลังงานที่มี 10 หน่วยมันพอใช้สองครั้งเท่านั้นและซอมบี้ก็มีมากกว่าสองตัว
เขายังเป็นทารกอยู่และทุกครั้งที่ขยับตัวก็จะรู้สึกอ่อนแอมากในทุกวินาที
และอีกเรื่องเขาก็กลัวว่าถ้าทำอะไรอย่างการยิงแสงออกมาจากนิ้ว แอนเดรียและพ่อบ้านชราเฟรดอาจจะหาว่าเขาเป็นเด็กปีศาจและทิ้งให้ตายตรงนี้ก็ได้ แม้ว่ามันแทบจะไม่มีเกิดขึ้นก็ตามถ้าวัดจากค่าพลังงานศรัทธา แต่ก็ควรระวังไว้ โดยเฉพาะในสภาพเด็กทารกที่แทบจะช่วยเหลือตัวเองไม่ได้แบบนี้
‘เอาละมาเริ่มกัน’
“ติ้ง!”
“ผู้เล่นใช้ 1 แต้มศักยภาพ ทำการเรียนรู้ทักษะ [คำอธิษฐาน lv.1]”
“ผู้เล่นใช้ 1 แต้มศักยภาพ ทำการเรียนรู้ทักษะ [ประกายแสงแห่งโชคดี lv.1]”
“แต้มทักษะเหลือ : 1 แต้ม”
...
“ลูอิส แกริค”
“มนุษย์ (ทารก)”
“อาชีพหลัก : พาลาดิน”
“เลเวล : 1” (lv.2 ต้องการ 300 พลังงานศรัทธา)
“เกรด 0.1 ดาว”
“ค่าสถานะ : พละกำลัง 3 ,ความชำนาญ 1 ,ความทนทาน 2,สติปัญญา 10,โชค 1”
“พลังชีวิต : 4” (อ่อนแอมาก)
“พลังงาน : 10”
“แต้มสถานะ : 2”
“แต้มศักยภาพ : 1”
“พลังงานศรัทธา : 30”
“ทักษะสายอาชีพพาลาดิน : คำอธิษฐาน lv.1, ประกายแสงแห่งโชคดี lv.1”
...
‘เริ่มจากเธอก่อนเลยก็แล้วกัน’ ลูอิสยื่นมือไปจับที่แขนของแอนเดรีย ก่อนจะใช้ทักษะคำอธิษฐาน lv.1 ทันทีที่ทักษะถูกใช้งาน เขาก็สัมผัสได้ถึงพลังงานที่ถูกใช้ไปอย่างชัดเจน
ทางด้านเดียวกันแอนเดรียที่บาดเจ็บและมีรอยขีดข่วนจากการต่อสู้ อีกทั้งการบาดเจ็บสะสมจากการที่พึ่งคลอดลูกมาก็ถูกรักษาด้วยทักษะคำอธิษฐาน lv.1 จนหายดีในเวลาไม่ถึง 2 วินาที
‘นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันถึงรู้สึกดีแบบนี้ร่างกายมันเบาขึ้นมาก’ แอนเดรียมองไปที่ตัวเองด้วยแววตาที่สับสน เธอไม่ทันสังเกตเลยว่าคนที่ลงมือนั้นก็คือเด็กทารกในอ้อมกอดของตนเอง
‘ดีมากต่อไปก็พ่อบ้านเฟรดสินะ แต่ว่าเขาอยู่ไกลเกินระยะของทักษะ ทำอย่างไรดี’
ลูอิสพยายามคิดหาทาง แต่ดูเหมือนในตอนนั้นพ่อบ้านเฟรดจะโดนเล่นงานจนล้มลง ทำให้ซอมบี้ที่เหลืออยู่ราว 7-8 ตัวพุ่งเข้ามารุมขย่ำเขา
“ไม่นะ” แอนเดรียที่แม้จะอุ้มลูอิสอยู่ แต่ก็ไม่มีทางมองดูพ่อบ้านชราโดนซอมบี้รุมขย่ำตายได้ หญิงสาวชักมีดสั้นที่สวยงดงามที่ซุกไว้ออกมา ก่อนจะพุ่งเข้ามาไปหาซอมบี้ตัวที่ใกล้สุดก่อนจะแทงเข้าไปที่ศีรษะของมัน
ฉึก!
มีดสั้นแทงดเข้าใส่หัวของซอมบี้ไปเต็ม ๆ ทำให้มันล้มลงตายคาที่เปิดช่องให้พ่อบ้านชราพุ่งหนีออกมาได้อย่างยากลำบาก พร้อมกับรอดการโดนกัดมาได้อย่างหวุดหวิด
แอนเดรียคว้าคอเชื้อของชายชราก่อนจะลากเขาถอยออกมาอย่างทุลักทุเล
“นายหญิง ทำไมถึงไม่ใช้โอกาสนั้นหนีไป”
“พ่อบ้านเฟรด ท่านอยู่กับตระกูลแกริคมานาน จะให้มองดูท่านตายและเอาตัวรอดไปคนเดียวได้อย่างไร”
“แต่แบบนี้พวกเราจะตายกันหมด นายท่านบารอนไรแลนด์จะต้องทาข้าแน่นอน” พ่อบ้านชรารู้สึกเสียใจ แต่ก็พยายามควบคุมสติของตนเอง เพราะในสถานการณ์นี้ เขาจะต้องช่วยให้นายหญิงและนายน้อยหนีรอดออกไปให้ได้
อ๊ากก!...ว๊ากกกก!!!
ซอมบี้ 7 ตัวที่ยังไม่ตายหันหน้ามามองพวกเขา ก่อนจะร้องคำรามออกมา พร้อมกับที่ในปากมีเลือดสีดำเน่าเหม็นกระเด็นไปทั่วพวกมันเริ่มเคลื่อนที่เข้ามาหาพวกเขาด้วยความรวดเร็ว
“นายหญิงหลบข้างหลังพ่อบ้านชราคนนี้ ถ้าตายข้าจะปกป้องท่านทั้งสองจนวินาทีสุดท้าย”
แอนเดรียและพ่อบ้านชรานั้นเตรียมตัวสู้ตายอีกครั้ง โดยที่ไม่ทันสังเกตเด็กทารกในอ้อมกอดเลยว่าตอนนี้ได้ลงมือทำบางอย่างอยู่
‘ถ้าในตอนนี้ละก็ใช้ได้แล้ว’ ลูอิสเผยรอยยิ้มมุมปากที่ทารกไม่ควรมีออกมา ก่อนจะใช้ทักษะ คำอธิษฐาน lv.1 กับพ่อบ้านเฟรดทันที
“หืม นี่มันเกิดอะไรขึ้น” พ่อบ้านเฟรดรู้สึกว่าอยู่ ๆ แผลทั่วร่างกายก็เริ่มฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว อีกทั้งร่างกายก็เบาขึ้น มือข้างที่เจ็บก็หายเป็นปกติในเวลาไม่ถึงสองวินาที แต่ก่อนที่เขาจะได้ทันตกใจ ตอนนั้นเองอยู่ ๆ รอบตัวของตนเองและนายหญิงแอนเดรียก็เกิดแสงสว่างวาบขึ้นอย่างรวดเร็ว
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น” แอนเดรียยกมือขึ้นมาปิดดวงตาไว้จากแสงสว่างตามสัญชาตญาณ แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ดวงตาของเธอแสบอย่างที่คิด มันกลับตรงกันข้าม เธอรู้สึกอบอุ่นและสบายตัวอย่างบอกไม่ถูก มันคล้ายกับเหตุการณ์ไม่กี่วินาทีก่อนหน้านี้
‘หึ สิ่งที่เกิดขึ้นนี่มาจากผลของทักษะ [ประกายแสงแห่งโชคดี lv.1] ซึ่งมีผลในการฟื้นฟูพลังชีวิตและพลังงานเล็กน้อย แต่นี่ไม่ใช่ผลของทักษะโดยตรง เพราะผลของทักษะโดยตรงนั้นก็คือการเพิ่มโชคให้กับผู้ใช้และเป้าหมายในระยะ แถมยังปลดปล่อยธาตุแสงออกมา ซึ่งสามารถทำความเสียหายให้กับสิ่งมีชีวิตอันเดดได้เล็กน้อย’
‘และซอมบี้พวกนี้ก็น่าจะจัดเป็นพวกอันเดดด้วยสินะ ถ้าอย่างนั้นก็ตอนนี้แหละรีบหนีเร็วเข้า’ ลูอิสพูดกับตัวเองในใจอย่างภาคภูมิใจ และยังโบกไม้โบกมือเล็ก ๆ ของตนไปมาเหมือนกับส่งสัญญาณให้กับแอนเดรียไปด้วย
แน่นอนว่าแอนเดรียและพ่อบ้านชราเฟรดนั้นไม่ได้เห็นท่าทีนี้แต่อย่างไร
ถึงอย่างนั้นทั้งสองก็ไม่ได้โง่เกินไป เมื่อเห็นว่าซอมบี้ต่างก็ถอยหนีจากแสงที่แปลงสว่างจ้าออกไปด้วยความกลัวจากจุดที่พวกเขายืนอยู่ และพวกมันก็ดูเหมือนจะชักไปจนไม่เข้ามาโจมตีอีก
“นายหญิง”
“อืม”
ทั้งสองมองหน้ากันก่อนจะรีบวิ่งผ่านซอมบี้ทั้ง 7 ตัวไป ซึ่งทันทีที่ขยับแสงสว่างก็เริ่มลดความสว่างลง แต่ก็พอให้พวกเขาทิ้งระยะห่างจากซอมบี้ไปได้หลายเมตรแล้ว
หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีแสงสว่างก็หายไปจากตัวของพวกเขา ซอมบี้ทั้งหมดก็เหมือนจะกลับมารับรู้อีกครั้ง พวกมันหันหน้ากันมาและวิ่งไล่ตามพวกเขาในทันที
“นายหญิงวิ่งเร็ว มันตามมาแล้ว...” พ่อบ้านชรากล่าวกับนายหญิงของตน แต่แล้วขณะที่ซอมบี้กำลังจะวิ่งตามพวกเขาทั้งสามทัน อยู่ ๆ ก็มีซอมบี้ตัวหน้าสุดล้มลง ทำให้ตัวที่เหลือนั้นสะดุดพวกมันและพากันล้มลงไปพร้อม ๆ กันอย่างไม่น่าเชื่อ
ทั้งแอนเดรียและพ่อบ้านชราต่างก็ตกใจกับความบังเอิญนี้ ส่วนทารกที่ตอนนี้กำลังมองไปทางซอมบี้ที่ล้มลงด้วยความสนใจเป็นพิเศษ
‘เหลือเชื่อ นี่นะเหรอความโชคดีที่ได้จากผลของทักษะ’ ลูอิสรู้ว่าทุกอย่างนี้คือผลของทักษะประกายแสแห่งโชคที่เขาพึ่งใช้ไป ‘น่าเสียดายที่ใช้ได้แค่วันละครั้งและผลอยู่แค่สามสิบนาทีเท่านั้น’
‘แต่คงว่างใจไม่ได้ว่าจะหนีพ้น’ เขายังคงภาวนาให้ทั้งสองพาเขาหนีตายครั้งนี้ไปได้
ซอมบี้ลุกขึ้นมาก่อนจะวิ่งตามพวกเขาไปอีกครั้ง ในครั้งนี้ระยะห่างนั้นอยู่ไกลกว่า 10 เมตรแล้ว แต่พวกซอมบี้ดูเหมือนจะไม่รู้จักเหนื่อยเลย พวกมันวิ่งตามอย่างมุมานะ จนเขาคิดว่าถ้าซอมบี้พวกนี้ทำงานบริษัทด้วยพลังความมุ่งมั่นแบบนี้ พวกเขาคงเป็นแรงงานที่สมบูรณ์แบบ
‘เฮ้ย ๆ ต้องเร็วกว่านี้อีกนะ ไม่งั้นไม่รอดแน่ การแสดงผลของทักษะก็เหลือไม่มากแล้ว ผลของทักษะประกายแสงแห่งโชคคงไม่ได้มีแค่นี้ใช่ไหม’ เขาที่ตอนนี้เป็นเพียงเด็กทารกในอ้อมกอดกำลังร้อง "อ้อแอ้" ส่งเสียงบอกทั้งสองอยู่
แอนเดรียที่กำลังวิ่งด้วยสภาพเหงื่อชุ่มตัวก็ก้มลงมองทารกในอ้อมกอดด้วยความสงสารเพราะคิดว่าการหนีที่ผ่านมานั้นคงทำให้ลูกของเธอรู้สึกไม่สบายเป็นอย่างมาก
“ลูกอดทนอีกนิดนะ” แอนเดรียกอดลูอิสแน่นขึ้นก่อนจะรีบเร่งความเร็วอย่างสุดกำลัง
‘เฮ้อ เธอกำลังทำเราเศร้าไปด้วย แต่ยังไงเราก็ควรให้กำลังใจเธอสักหน่อยก็แล้วกัน’ เขายื่นมือน้อย ๆ ของตนขึ้นมาจับไปที่ใบหน้าของแอนเดรียที่กำลังวิ่งอยู่
สัมผัสเบา ๆ จากมือของลูกชายในอ้อมกอดนั้นราวกับจะบอกเธอว่า เขานั้นรับรู้ถึงความรู้สึกของเธอ นั้นทำให้แอนเดรียรู้สึกว่าร่างกายมีแรงฮึดสู้ขึ้นมาอีกครั้ง ทำให้เธอนั้นวิ่งอย่างไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย
แม้แต่พ่อบ้านชราที่มีพละกำลังมากกว่าคนทั่วไปก็ยังต้องทึ่งที่นายหญิงวิ่งด้วยความเร็วเทียบเท่าตนเอง
“เอ๊ะเดี๋ยวก่อนนั้นมันคน” แอนเดรียที่วิ่งผ่านไป แต่แล้วหางตาของเขาก็หันไปเห็นว่าในเส้นทางที่ผ่านมานั้นมีชายชราที่สภาพยิ่งกว่าขอทานยืนอยู่มุมหนึ่งของถนน ซึ่งชายแก่คนนั้นก็เหมือนจะไม่ทันสังเกตเห็นพวกเขาทั้งสองและซอมบี้ที่กำลังไล่ตามมาด้วย
“หนีเร็ว”
“ซอมบี้รีบหนีเร็ว”
แอนเดรียหันกลับไปตะโกนบอก แต่ดูเหมือนชายชรานั้นมีท่าทีแปลกประหลาดมากราวกับไม่ได้ยินเสียงตะโกนของเธอ แถมในตอนนี้ซอมบี้ก็หันไปสนใจขอทานชราคนนั้นแล้ว
ซึ่งกว่าที่ขอทานชรารู้ตัวซอมบี้ฝูงที่ไล่ตามมานั้นก็วิ่งเข้ามาประชิดตัวขอทานชราแล้ว ขอทานชราเผยสีหน้าตกใจออกมา ก่อนที่จะตอบสนองด้วยการวิ่งหนีไปยังอีกเส้นทางหนึ่งของถนน ทำให้ซอมบี้ทั้งหมดนั้นไล่ตามไปอย่างไม่น่าเชื่อ
คล้ายกับว่าตัวของขอทานชรานั้นดึงดูดซอมบี้ จนพวกมันอดใจไม่ไหวและเลิกสนใจสองแม่ลูกและพ่อบ้านชราไป
ตอนนี้ในถนนเส้นหลังไม่มีซอมบี้ไล่ตามพวกเขามาอีก ทำให้แอนเดรียหยุดวิ่งในทันที ก่อนจะลังเลว่าจะกลับไปช่วยขอทานชรานั้นหรือไม่ เพราะยังไงซะชายแก่คนนั้นก็มาซวยเพราะพวกเธอ
“เราควรจะ...” แอนเดรียต้องการจะกล่าวอะไรออกมา แต่แล้วพ่อบ้านชราเฟรดก็กล่าวขัดขึ้นทันควัน
“นายหญิง เราควรใช้โอกาสนี้หาที่ซ่อนและรอจนกว่าจะถึงเช้า เพราะถ้าย้อนกลับไปตอนนี้เราอาจจะไม่โชคดีแบบนี้อีก” พ่อบ้านชรากล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเด็ดขาดปนเหนื่อยล้า
แอนเดรียเงียบลงไป ซึ่งทำให้บริเวณนี้มีเสียงหายใจของสองคนและหนึ่งเด็กทารกเท่านั้น
‘ตอนนี้สภาพพ่อบ้านเฟรดนั้นเกินขีดจำกัดแล้ว อีกอย่างลูอิสก็คงจะเหนื่อยมากแล้ว ถ้ายังวิ่งต่อไปเขาอาจจะทนไม่ไหวก็ได้’ แอนเดรียเข้าใจทุกอย่างแล้ว ก่อนจะพยักหน้าตกลง ไม่อย่างไรลูกของเธอก็สำคัญกว่าชีวิตขอทานชราคนนั้น
แต่แอนเดรียก็ยังมองไปยังจุดที่ขอทานชราโดนซอมบี้ไล่ตามไป
