ตอนที่ 535+536 ดูแลเธอ

ตอนที่ 535 ดูแลเธอ

หลังจากวางสาย เจียงเหยาก็โทรหาลู่ชิงสีทันที เขารับสายทันที เห็นได้ชัดว่ากำลังรอสายจากเธออยู่

“ทำไมเพิ่งโทรมาล่ะ? ผมโทรหาคุณตั้งแต่เมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว แต่มือถือของคุณปิดอยู่” ลู่ชิงสีกังวลเล็กน้อย “มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า”

“เหวินเสวี่ยฮุ่ยมารับฉันที่สนามบินค่ะ พวกเราไปทานข้าวกลางวันกันที่ร้านริยา ฉันลืมเปิดมือถือน่ะสิ นี่เพิ่งจะถึงมหาวิทยาลัย” เจียงเหยาอธิบายด้วยอาการเขินอายนิด ๆ ลู่ชิงสีคงคาดว่าตัวเองจะได้รับโทรศัพท์จากเธอเมื่อหลายชั่วโมงก่อน

เขารับทราบและดูเหมือนจะไม่ได้โกรธ เจียงเหยามองไปที่ลู่อี้ชิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เธอและบอกลู่ชิงสีว่า “พี่สาวก็อยู่ที่เมืองหนานเจียงด้วยค่ะ ตอนนี้เธออยู่กับฉัน โชคดีที่เพื่อนร่วมห้องของฉันบอกว่าเธอมาเยี่ยม ถ้าไม่อย่างนั้น คงจะคลาดกันไปแล้ว ฉันจะส่งโทรศัพท์ให้เธอนะ”

“ลู่ชิงสีค่ะ คุยกับเขาหน่อยไหมคะ”

ลู่อี้ชิงยิ้ม ความสงสัยที่เธอมีก่อนหน้านี้หายไปแล้ว

เธอรู้ว่าเจียงเหยาไปที่เมืองจินในช่วงวันหยุดวันชาติ แต่ไม่รู้ว่าเธอไปอยู่ที่นั่นเป็นเวลานาน

การเดินทางมาที่เมืองหนานเจียงของเธอเป็นการมาอย่างกะทันหัน เธอมาถึงเมื่อเช้าวันอาทิตย์ เมื่อถึงสถานีรถไฟ เธอโทรหาเจียงเหยาแต่ไม่สามารถติดต่อได้ ลู่อี้ชิงจึงตัดสินใจตรงมาหาเธอที่มหาวิทยาลัยแทน

เธอพบกับเฉินเฉินระหว่างทางมาที่นี่ ดูเหมือนเด็กหญิงจะหลงทางและโดดเดี่ยวอยู่กลางฝูงชน เธอจึงเดินเข้าไปหาเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้

ขณะที่พวกเขาไปเคาะห้องของเจียงเหยา เพื่อนร่วมห้องของเธอบอกว่าเธอยังไม่กลับมาที่มหาวิทยาลัย ลู่อี้ชิงแปลกใจและเสียใจนิดหน่อย

เธอเริ่มคาดเดาเหตุผลที่เจียงเหยาหยุดพักยาว เมื่อนึกถึงวีที่เธอเคยทำ ลู่อี้ชิงสงสัยว่าการลงทะเบียนของเจียงเหยาจะเป็นแผนการอะไรสักอย่างของเธอ

เมื่อสังเกตวิธีที่เธอพูดกับลู่ชิงสีทางโทรศัพท์ ลู่อี้ชิงก็เข้าใจว่าเจียงเหยาอยู่เคียงข้างลู่ชิงสีตลอดเวลาที่เธอไม่อยู่ที่หนานเจียง เมื่อได้ฟังเสียงที่อ่อนโยนของเธอ เธอจึงตระหนักว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่แน่นแฟ้นขนาดไหน

ลู่ชิงสีรู้ข่าวจากที่บ้านก่อนที่จะถามน้องสาวของเขาว่าทำไมเธอถึงมาที่หนานเจียง เธอเพิ่งลาออกจากบริษัทของลุงและมาพักผ่อนที่นี่

หลังจากพูดคุยกันสั้น ๆ ลู่อี้ชิงก็คืนโทรศัพท์ให้กับเจียงเหยา “หายากที่น้องเขาจะไปเมืองหนานเจียง ยังไงก็ฝากดูแลเธอด้วยล่ะ”

“เธอไม่ใช่แค่น้องสาวของคุณเสียหน่อย ฮึ่ม!” เจียงเหยาโต้กลับ เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะของลู่ชิงสี เธอพูดต่อว่า “พี่เขากำลังรอฉันอยู่ค่ะ ไว้ค่อยคุยกันนะคะ บาย”

และเธอก็วางสายไปอย่างรวดเร็ว

ลู่อี้ชิงยินดีที่ได้ฟังคำพูดของเจียงเหยา ไม่ว่ามันจะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ก็ตาม

อย่างน้อยเธอก็รู้ว่าเจียงเหยาไม่ได้อารมณ์เสียในการมาเยี่ยมของเธอ

__

ตอนที่ 536 พี่สาวของคุณชายลู่

“พวกเธอนี่น่ารักกันเชียวนะ! ชักจะอยากรู้แล้วสิว่าทำไมเธอถึงอยู่ที่เมืองจินเป็นเวลานานขนาดนั้น” ลู่อี้ชิงต้องการทราบว่าเพราะอะไรเจียงเหยาถึงไม่อยู่ที่หนานเจียงนานเป็นเดือน

ข่าวการบาดเจ็บของลู่ชิงสีไม่ได้แจ้งให้ทางบ้านของเขารู้เพราะเขาไม่ต้องการให้คนในครอบครัวเป็นกังวล โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับอาการบาดเจ็บสาหัสของเขา แต่ตอนนี้เขาหายดีแล้ว ไม่จำเป็นต้องปิดบังอีกต่อไป

เมื่อเวลาผ่านไป ข่าวที่เขาหายดี ก็คือข่าวดี

ลู่ชิงสีรู้สึกว่าเขาไม่ใช่ลูกชายที่ดีเพราะเขาไม่ค่อยได้กลับบ้าน เนื่องด้วยอาชีพทหารของเขา เขาอาจจะรู้สึกแย่ หากทำให้พ่อและแม่ต้องวิตกกังวลและเพราะอาการบาดเจ็บของเขา

ตอนนี้ลู่อี้ชิงถามขึ้น เจียงเหยารู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไร

“เขาไปปฏิบัติภารกิจในช่วงวันชาติค่ะ และได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลถึงครึ่งเดือน ฉันจึงต้องลาหยุดเพื่อไปดูแลเขา ตอนนี้เขาหายดีแล้ว ฉันเลยสามารถกลับมาเรียนได้ค่ะ”

ใบหน้าของลู่อี้ชิงซีดราวกับกระดาษในขณะที่เธอได้ยินว่าพี่ชายของเธอเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเป็นเวลานาน ก่อนที่เจียงเหยาจะบรรยายถึงความรุนแรงของอาการบาดเจ็บของเขา

“เธอสองคนนี่จริง ๆ เลย .. ฉันจะพูดยังไงดีล่ะ? ฉันเข้าใจนะถ้าพวกเธอไม่อยากจะบอกพ่อกับแม่ แต่ทำไมถึงต้องปิดบังฉันด้วยล่ะ ถ้าเธอบอกฉัน ฉันสามารถไปช่วยดูแลเขาที่โรงพยาบาลแทนเธอได้”

เธอดีดหน้าผากของเจียงเหยาเบา ๆ “พวกเธอนี่! คิดอะไรเป็นเด็ก ๆ กันไปได้!”

ลู่อี้ชิงไม่ได้คิดไม่ดีต่อเจียงเหยา เธอแค่กังวลว่าพี่สะใภ้ต้องคอยดูแลลู่ชิงสีเพียงลำพัง นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ!

ขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกัน หวงเฉินจิ้งขับรถเข้ามาพอดี “เฉินเฉิน!”

น่าแปลกที่หวงเฉินเฉินดูเหมือนจะไม่มีความสุขเลยที่ได้เจอกับพ่อของเธอ เธอทำหน้ามุ่ยและไม่สนใจเขา

เจียงเหยาจึงหยอกล้อเธอ ขณะที่เขาเข้ามาใกล้ “เจ้าหญิงน้อยของคุณน่าจะกำลังโกรธนะคะ คุณไปทำอะไรกับเธอล่ะคะ?”

เขาหัวเราะเคอะเขิน มันคือก็อย่างที่เจียงเหยาเข้าใจ เธอตบหวงเฉินเฉินที่อยู่ในอ้อมแขนเบา ๆ แล้วพูดว่า “พ่อของหนูมาแล้วนะ เป็นเด็กดี ไปหาเขาเร็ว”

“ไม่เอา หนูไม่อยากไป! หนูจะอยู่กับพี่ กับพี่อี้ชิง!” เธอส่ายหน้าเล็กน้อย

หวงเฉินจิ้งโล่งใจที่เห็นลูกสาวของเธอปลอดภัยจากอันตราย เขามองไปที่ผู้หญิงข้าง ๆ เจียงเหยา และถามว่า “คุณคือ?”

“พี่สาวของฉันค่ะ ลู่อี้ชิง” เจียงเหยาแนะนำ “นี่คุณพ่อของหวงเฉินเฉิน หวงเฉินจิ้งค่ะพี่”

ลู่อี้ชิงพยักหน้าให้กับหวงเฉินจิ้งโดยไม่มีอารมณ์มากนัก จากนั้นเขาก็ถามอีกครั้งว่า “คุณเป็นพี่สาวของคุณชายลู่เหรอ?”

เธอมองไปที่เจียงเหยา แปลกใจเล็กน้อยที่ชายคนนี้รู้เรื่องการแต่งงานของเธอกับลู่ชิงสี เห็นได้ชัดว่าเจียงเหยาไม่ได้พยายามปกปิดความจริงที่ว่าเธอแต่งงานแล้ว

“เข้าใจถูกแล้วค่ะ คุณหวง” เจียงเหยายิ้ม “แต่คุณต้องขอบคุณพี่เขานะคะ เธอเป็นคนพบกับเฉินเฉินที่ข้างถนน หากไม่ได้เธอ ป่านนี้คงยังกำลังตามหาเธออยู่”