บทที่ 95 ความหงุดหงิด
'มันต่างจากการลูบหัวของที่รัก...’ เธอคิดในขณะที่แม่ลูบหัวของเธอ "..." รูบี้ถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนและซุกหัวของเธอเข้าไปที่หน้าอกของแม่ "มันน่าหงุดหงิด...ที่หนูเป็นลูกสาวของแม่ แต่หนูไม่เคยเข้าใจแม่เลยสักนิดเดียว" ครู่ต่อมาสกาฮะก็หยุดลูบหัวของรูบี้และพูดว่า "...เด็กโง่ เป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนที่เข้าใจ...
