ตอนที่ 23
ตอนที่ 23
แน่นอนว่าหลิงจางเชื่อใจอารองของเขา ดังนั้นเมื่อสายตาของเขากวาดไปที่เอวของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจและเห็นจี้หยกที่สวยงามรูปลักษณ์ที่คุ้นเคยทำให้ความทรงจำของหลิงจางกลับคืนมาในทันทีทำให้หัวใจของเขาบีบรัด
“อารอง มีใครอยู่รอบตัวท่านทำความผิดเมื่อเร็ว ๆ นี้หรือไม่?”
จู่ๆ หลิงเจ่าเหวินก็ถามด้วยความงงงวย
"มีอะไรเหรอ? "
หลิงจางไม่รู้ว่าจะอธิบายกับอารองอย่างไรเขาคิดอยู่พักหนึ่งและพูดว่า
"เป้าหมายของพวกเขาคือการนั่งที่ตำแหน่งของท่าน ในตำแหน่งของอารองพวกเขาไม่สามารถทำได้ในตอนนี้ ข้ากลัวว่าจะมีเป็นแผนอื่น ตันหยางและกลุ่มโจรที่อยู่รอบตัวเขาอันตรายมาก หากพวกเขาใส่ร้ายเราว่าสมรู้ร่วมคิดกับพวกโจร
ตระกูลหลิงก็จะตกอยู่ในอันตรายเช่นกัน บ่าวรับใช้ในจวนโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ใกล้ชิดกับเราเราต้องเคร่งครัด เลือกให้รอบคอบ"
หลิงเจ่าเหวินฟังอย่างแปลก ๆ เพราะน้ำเสียงของหลิงจางเต็มไปด้วยความมั่นใจราวกับว่าตระกูลหลิงจะถูกใส่ร้ายว่าสมรู้ร่วมคิดกับกลุ่มโจร
“จางเอ๋อร์ทำไมเจ้าถึงคิดว่าพวกเขาจะจัดฉากให้ตระกูลหลิงของพวกเราและกลุ่มโจรเหล่านั้นสมรู้ร่วมคิดกันล่ะ?”
หลิงจางไม่เคยคิดเลยว่าประสาทสัมผัสของหลิงเจ่าเหวินจะเฉียบคมและรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติอย่างรวดเร็ว
ถ้าเป็นไปได้เขาอยากจะบอกอารองทุกอย่างที่เขารู้เพื่อที่เขาจะได้ระวังตัว แต่เขาไม่รู้ว่าจะตอบเรื่องนั้นอย่างไร แม้ว่าเขาจะทำเช่นนั้นอารองจะเชื่อเขาหรือไม่?
“บอกอะไรก็ได้กับอารอง ไม่ว่าเจ้าจะรู้มากแค่ไหนก็ตาม อารองจะไม่ตำหนิเจ้า” หลิงเจ่าเหวินมองผ่านความลังเลใจของหลิงจางและคิดว่ามันยากที่จะพูดอะไรเพราะเหตุผลบางอย่าง
“อารองข้าฝัน”
หลิงจางหายใจเข้าลึก ๆ และจะยังคงบอกทุกสิ่งที่เขารู้ในรูปแบบของความฝัน
หลิงเจ่าเหวินเห็นว่าออร่ารอบตัวของหลิงจางเริ่มบีบคั้นและหนักอึ้งและใบหน้าของเขาก็แสดงสีหน้าเจ็บปวด อารมณ์ในดวงตาของเขายังบอกด้วยว่าหัวใจของหลานชายของเขาไม่มั่นคงอย่างยิ่ง ราวกับว่าเขาได้รับความเจ็บปวดและความเศร้าโศกมากเกินไป
การแสดงออกของหลิงเจ่าเหวินก็จริงจังเช่นกัน เขาเชื่อว่าความฝันนี้ไม่ธรรมดาแน่นอน
“หลังจากนั้นท่านปู่ก็ไปที่เจียงโจวเพื่อประเมินการประดิษฐ์ตัวอักษรและภาพวาด การประดิษฐ์ตัวอักษรและภาพวาดที่ได้รับการประเมินเดิมถูกเปิดเผยว่าเป็นของปลอมทำให้ท่านปู่ถูกขับออกมา และชื่อเสียงของเขาได้รับผลกระทบอย่างมาก หลังจากนั้นตระกูลลู่ทั้งหมดก็ถูกสังหารในชั่วข้ามคืนโดยกลุ่มโจรร้ายเหล่านั้น ทรัพย์สินทั้งหมดของพวกเขาถูกปล้นและเมื่อเจ้าหน้าที่ตรวจสอบที่เกิดเหตุในตระกูลลู่พวกเขาก็พบว่าจี้หยกของท่านถูกกำไว้อย่างแน่นหนาอยู่ในมือประมุขตระกูลลู่เนื่องจากจี้หยกนี้ ตระกูลหลิงของเราจึงถูกกล่าวหาว่าสมรู้ร่วมคิดกับกลุ่มโจรและสังหารตระกูลลู่”
“อันที่จริงจี้หยกหายไปนานแล้วหาไม่เจอจึงไม่ได้สนใจมันมากนัก คงคิดว่ามันบังเอิญหล่นหายที่ไหนสักแห่ง…”