ตอนที่ 519+520 คำขอมากมาย

ตอนที่ 519 คำขอมากมาย

เขานั่งอยู่ที่นี่โดยต้องทนกับสายตาของผู้คนรอบตัวที่จ้องมาเขม็งมาที่เขา

แม้แต่เจ้าหน้าที่นั่งข้างหน้าก็หันกลับมามองพร้อมกับขมวดคิ้ว

ในฐานะแพทย์ทหารของกองทัพ กองทัพได้แสดงความไม่มั่นใจในความสามารถของเขา โดยการไม่ให้บทบาทผู้ฝึกสอนแก่เขา ถึงอย่างนั้น เขาในฐานะแพทย์ทหารก็ยังต้องสนับสนุนผู้ฝึกสอนคนใหม่ด้วย

แต่เขาไม่มีความสุขที่มีคนไม่สมควรได้รับตำแหน่งและปฏิเสธคำขอของเจียงเหยาในทันที

เขากล้าที่จะทำเพราะเขาคิดว่าเจียงเหยาดูเป็นหญิงสาวที่ขี้อายและไม่กล้าทำอะไรเลย อย่างมากที่สุด เธออาจจะไปบ่นกับลู่ชิงสี

หากลู่ชิงสีมาหาเขา เขาอาจจะต้องคิดหาวิธีจัดการก็เท่านั้น แต่มันกลับกลายเป็นปัญหาขึ้นอีกครั้ง

เขาไม่ได้คาดหวังว่าเจียงเหยาจะเตรียมอุปกรณ์ด้วยตัวเองและตำหนิเขาต่อหน้าทุกคนในกองทัพ เขาถูกจับจ้องว่าได้กระทำผิด โดยไม่มีโอกาสได้อธิบาย

หลินซุนเหอแน่ใจมากว่าเขาจะต้องถูกเชิญเข้าไปพูดคุยกับผู้บริหารระดับ หลังจากจบโปรแกรมการฝึกอบรมในคืนนี้

เมื่อเห็นผู้หญิงคนนั้นกำลังแสดงวิธีทำ CPR บนเวที เขาจดจ่ออยู่กับการรอคอยให้เจียงเหยาทำผิดพลาด ความโกรธและความอิจฉาของเขาท่วมท้นความมีเหตุมีผลของเขาไปอย่างสมบูรณ์

ทว่าผู้พูดบนเวทีกลับยังคงนิ่งและสงบ เธอไม่มีความรู้สึกประหม่าใด ๆ และพูดจาได้อย่างมั่นคง

“อันดับแรก ผู้เผชิญเหตุต้องหาจัดกดทับบนตัวผู้ป่วย เริ่มจากกระดูกล่างสุดท้ายสองด้านของซี่โครง เลื่อนนิ้วขึ้นจนมาบรรจบกัน...”

“แบบนี้ในหนังสือเรียนและคู่มือก็มีอยู่แล้ว ใคร ๆ ก็หาอ่านได้เช่นกัน หมอเจียง ทำไมคุณไม่ลองแสดงจริงบนร่างกายของคนล่ะ แทนที่จะแสดงบนหุ่น เลือกใครสักคนจากพวกเราให้ขึ้นไปแสดงเป็นผู้ป่วย จะได้สมจริงยิ่งขึ้นดีไหมครับ”

หลินซุนเหอพูดพร้อมกับขบฟัน จากนั้นเขาก็ทำหน้าที่ของเขาเพื่อประโยชน์ของทุกคนในที่นี้ “ผมหมายถึง ทุกคนมีร่างกายที่แตกต่างกัน มันง่ายกว่าสำหรับพวกเราที่จะเข้าใจหลักการที่คุณสาธิตบนร่างกายของคนจริง ๆ”

การกระทำของเขานั้นขัดจังหวะเจียงเหยาอย่างหยาบคาย แต่หลินซุนเหอดูเหมือนจะไม่คิดแบบนั้น เขานั่งอยู่ที่นั่นอย่างตื่นเต้น ในที่สุดก็พบวิธีที่จะทำให้เจียงเหยาต้องอับอาย

แล้วถ้าเธอท่องจำมาแต่ทฤษฎี เธอจะล้มเหลวในการสาธิตภาคปฏิบัติ

เมื่อเขาเคยเรียนที่มหาวิทยาลัยแพทย์ เขามักจะทำผิดพลาดมากมาย เพราะขาดประสบการณ์และด้วยความประหม่า เขาใช้เวลาหลายชั่วโมงในการฝึกฝนเพื่อให้ทำได้ในที่สุด

ไม่สำคัญว่าภรรยาของลู่ชิงสีจะสวย น่ารัก และน่ามองแค่ไหน เด็กยังไงก็ยังเป็นเด็ก และเธอยังเป็นเพียงนักศึกษาแพทย์ปีหนึ่งเท่านั้น

หล่อนจะประหม่าแน่ เมื่อเจอกับการปฏิบัติกับคนจริง ๆ !

เจียงเหยาเลิกคิ้วและยืนขึ้นช้า ๆ “คำขอของคุณค่อนข้างมากไปนะคะ หมอหลิน”

__

ตอนที่ 520 ทำให้เข้าใจผิด

ทุกคนสามารถได้ยินเสียงว่าเธอไม่พอใจกับการขัดจังหวะ มันตรงไปตรงมามากกว่าคำพูดก่อนหน้าของเธอซึ่งถูกปิดบังในรูปแบบของการทำทีเป็นตลกขบขัน

“ได้สิ” เจียงเหยาพยักหน้า “ใครอยากเป็นอาสาบ้างคะ”

ทุกคนรู้ว่าผู้สอนบนเวทีคือภรรยาของร้อยเอกลู่ ทันทีที่เธอถามราวกับทุกคนพร้อมเพรียงใจกันอย่างไม่ได้นัดหมาย พวกเขาหันกลับมามองที่ลู่ชิงสี

ในขณะเดียวกันโจวจุนหมินกำลังยุ่งอยู่กับการปลุกระดมผู้ชม “ไปสิร้อยเอก ภรรยาคุณกำลังต้องการคุณนะ!”

ลู่ชิงสีเพ่งสายตาเย็นเยียบไปที่หลินซุนเหอ และลุกขึ้นยืน เขายืดเครื่องแบบของเขาเดินขึ้นไปบนเวที

เฉพาะเมื่อเขาอยู่ข้าง ๆ เจียงเหยา เขาจับมือเธออย่างเงียบ ๆ และถามด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า “ผมควรทำยังไง? นอนลง?”

เจียงเหยารู้สึกประหลาดใจ เธอไม่คิดว่าลู่ชิงสีจะจับมือเธอต่อหน้าทุกคน เธอดึงมือกลับและหันกลับไปมองฝูงชนด้านล่าง โดยบางคนพยายามกลั้นหัวเราะ ด้วยความหงุดหงิดเล็กน้อย เธอม้วนผมและพยักหน้า

เจียงเหยายังคงสาธิตต่อไป หลังจากที่ลู่ชิงสีนอนราบอยู่บนพื้น เมื่อพูดถึงการกดหน้าอก เธอวางมือบนซี่โครงของเขาแล้วพูดว่า “มือของคุณจะต้องตั้งตรง ไม่งอ กดแรงและยกมือขึ้นอย่างรวดเร็ว ตามหลักการแล้วคุณต้องกดแปดสิบถึงร้อยครั้งในหนึ่งนาที”

ขณะที่เธอพูด เธอก็แสดงการเคลื่อนไหวด้วยมือของเธอด้วย แม้ว่าเธอจะไม่กดหน้าอกของลู่ชิงสีจริง ๆ

เธอกำลังจะทำการสาธิตการช่วยชีวิตด้วยการเป่าปาก แต่หลินซุนเหอก็เรียกความสนใจจากคนดูอีกครั้ง

“หมอเจียงครับ ผมไม่เห็นชีพจรเต้นแรงจากการกดของคุณเลย” เขากล่าว “คุณกำลังจะทำให้คนอื่นเข้าใจผิดได้นะครับ”

ลู่ชิงสีลุกขึ้นนั่งและจ้องไปที่หลินซุนเหอ เขาตั้งใจจะสร้างปัญหาในคืนนี้เพียงเพราะเขาไม่ได้รับตำแหน่งผู้ฝึกสอน?

เขาทราบดีว่าตำแหน่งของครูฝึกเป็นบทบาทที่เป็นที่ต้องการอย่างมากในหมู่แพทย์ การฝึกทหารเป็นสิ่งที่น่าดึงดูดเป็นพิเศษ เพราะค่าตอบแทนที่น่าทึ่งและตำแหน่งของงานอันทรงเกียรติ

ในฐานะแพทย์ทหาร ลู่ชิงสีเข้าใจความต้องการของหลินซุนเหอในตำแหน่งนี้

แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะยอมให้อีกฝ่ายยั่วยุเจียงเหยาครั้งแล้วครั้งเล่า

เห็นได้ชัดว่าเขาเยาะเย้ยเธอโดยการขัดจังหวะและเรียกเธอว่าหมอเจียงอย่างเย้ยหยัน

ลู่ชิงสีเดินเข้าไปหาหลินซุนเหอทันที แต่ถูกเจียงเหยาดึงกลับ

เธอพูดอย่างเย็นชาว่า “ทั้งกองทัพต่างรู้กันดีว่าสามีฉันยังอยู่ระหว่างการพักฟื้นจากอาการบาดเจ็บที่หัวใจ คุณต้องการให้ฉันกดที่หน้าอกของเขาแรง ๆ อย่างนั้นเหรอคะ เพราะอะไรกันคะ? คุณต้องการยืมมือฉันฆ่าเขาเหรอคะ?”

เจียงเหยายืนตัวตรง หลังเธอตั้งตรงเหมือนกับต้องเรดวู้ดยักษ์ “ถ้าฉันยังดื้อรั้นและทำตามที่คุณบอกจริง ๆ คุณจะรู้สึกดีขึ้นงั้นเหรอคะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับสามีฉัน? คุณจะได้แสดง

วิชาแพทย์ของคุณที่นี่อย่างนั้นเหรอคะ?”