508 - หญิงงามในวังน้ำแข็ง
ตู้เฟย, ผังป๋อ และสุนัขสีดำตัวใหญ่ตกตะลึงเป็นอย่างมาก ภูมิประเทศแบบนี้ ต่อให้เป็นปรมาจารย์ต้นกำเนิดสวรรค์ก็ไม่มีปัญญาทำอะไรได้ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพวกเขา
“ไม่ถูกต้อง พวกเจ้าเห็นแล้วว่าวังใต้ดินนี้กว้างใหญ่มาก มันถูกสร้างขึ้นบนรังมังกรไร้สิ้นสุดจริงๆหรือ? วังแห่งนี้ยังคงอยู่ในสภาพสมบูรณ์มันเป็นไปไม่ได้ที่จะตั้งอยู่บนวังของมังกร” ผังป๋อกล่าว.
“มันมีข่าวลือบางอย่าง?” ดูเหมือนว่าตู้เฟยจะคิดอะไรออก
“ข่าวลืออะไร?” เย่ฟ่านถาม
"ว่ากันว่ามีผู้บ่มเพาะคนหนึ่งได้รับมรดกโบราณจากวังใต้พิภพ ตำนานกล่าวว่ามรดกที่เขาได้รับมาไม่ได้เป็นของเผ่าพันธุ์มนุษย์"
“เจ้าหมายความว่ามันมาจากมังกรหรือเปล่า” ผังป๋อรู้สึกประหลาดใจ
ตู้เฟยกล่าวว่า “มันเป็นไปไม่ได้ หากคนคนนั้นได้รับมรดกของมังกรที่แท้จริงชื่อเสียงของเขาคงโด่งดังไปทั่วดินแดนรกร้างตะวันออกแล้ว”
"นั่นคืออะไร?"
สุนัขสีดำตัวใหญ่มีดวงตาที่แหลมคมมาก แล้วตอนนี้มันถอยหลังออกจากปากเหวด้วยความกลัว
ภายใต้ก้นบึ้งที่ไม่มีที่สิ้นสุดนี้ ในส่วนที่ลึกที่สุดของสีดำสนิทราวกับหมึก มีแสงบางอย่างที่ส่องประกายระยิบระยับอย่างไม่ชัดเจนเท่าไหร่
“เป็นไปได้ไหมว่าสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวมีแผนจะออกมา?” การแสดงออกของคนหลายคนเริ่มเปลี่ยนไป พวกเขาไม่สามารถรักษาความสงบได้
หลังจากนั้นไม่นานปราณมังกรที่ถูกปลดปล่อยออกมาก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
"นั่นวังน้ำแข็งหรือเปล่า!"
ภายใต้ปราณมังกรที่ตลบอบอวลมีบางอย่างส่องแสงระยิบระยับคล้ายกับส่วนยอดของปราสาทขนาดใหญ่
“วังใต้พิภพ!”
จิตใจของทุกคนสะท้านหวั่นไหว พวกเขามองเห็นป้ายศิลาขนาดใหญ่ที่แกะสลักตัวอักษรขนาดมหึมาอยู่ที่ด้านบนของปราสาท
“มีคนอยู่ข้างใน!”
ผังป๋อตกใจและดึงเย่ฟ่านถอยหลังไปสองสามก้าว รูม่านตาของเขาหดตัว
ในเวลานี้ตู้เฟยและสุนัขสีดำตัวใหญ่ก็เห็นเช่นกัน มีคนนอนอยู่ในวังน้ำแข็งที่เหมือนกับผลึกน้ำแข็ง ทั้งตัวของนางเป็นสีขาวเกือบจะโปร่งใสจนแทบจะเป็นสีเดียวกับวังน้ำแข็ง
นางนอนเงียบๆอยู่ข้างใน ร่างกายของนางปกคลุมด้วยผ้าสีขาว นี่คือหญิงงามที่น่าเหลือเชื่อ มันไม่ใช่เพียงแค่คำพรรณนา แต่ลักษณะของนางงดงามเช่นนั้นจริงๆ
“นางยังมีชีวิตอยู่ได้ยังไง?”
สุนัขสีดําตัวใหญ่ตกใจมาก เย่ฟ่านและผังป๋อก็แปลกใจเช่นกัน หญิงงามที่ไม่มีใครเทียบคนนี้ดูเหมือนจะนอนหลับอย่างสงบสุขและบางทีนางอาจจะยังมีชีวิตอยู่ก็ได้
“ผ่านมาเจ็ดหมื่นปีแล้ว” ตู้เฟยตกใจ
“เจ้ารู้หรือไม่ว่านางเป็นใคร?” ผังป๋อถาม
“มีข่าวลือว่าราชันย์ศักดิ์สิทธิ์แห่งตระกูลเจียง(ต้นฉบับภาษาอังกฤษตอนที่แล้วบอกว่าตระกูลจี้)เปลี่ยนขุนเขาอันกว้างใหญ่ให้กลายเป็นที่ราบไม่มีที่สิ้นสุด ผู้บ่มเพาะของวังใต้พิภพถูกฆ่าตายหมดสิ้น มีเพียงราชันย์ศักดิ์สิทธิ์หญิงเท่านั้นที่หนีไปได้”
“นี่คือราชันย์ศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์โบราณเหรอ!” เย่ฟ่านและผังป๋อต่างก็ประหลาดใจ
"ควรจะเป็นนาง" ตู้เฟยพยักหน้า
ในขณะนี้ปราณมังกรถูกปลดปล่อยออกมาเพิ่มมากขึ้น วังใต้พิภพเริ่มจมลงอย่างช้าๆและซ่อนตัวอยู่ใต้รังมังกรไร้สิ้นสุดที่มืดมิดต่อไป
เมื่อเย่ฟ่านเห็นฉากนี้หัวใจของเขาเต้นแรงและพูดว่า
"เราอาจเข้าไปในรังมังกรไร้สิ้นสุดได้!"
เย่ฟ่านเดินไปรอบๆเหวและเริ่มที่จะเขียนอักษรแปลกๆมากมาย เขากำลังอนุมานทุกอย่างในรังมังกรไร้สิ้นสุด
ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์หญิงอยู่ในวังน้ำแข็งและไม่ได้ถูกทำลาย ดังนั้นเขามองเห็นความหวังริบหรี่ที่จะได้รับต้นกำเนิดสวรรค์มา
เวลาผ่านไปนานมากก่อนที่เย่ฟ่านจะลุกขึ้นอย่างหมดเรี่ยวแรง
"ได้หรือไม่?" สุนัขสีดำตัวใหญ่มีสีหน้าเป็นกังวล
รังมังกรไร้สิ้นสุดเป็นดินแดนที่อัปมงคล แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าด้านในนั้นจะมีต้นกำเนิดสวรรค์ขนาดใหญ่มหึมา ถ้าเข้าไปได้พวกเขาจะได้รับโชคครั้งใหญ่ชนิดที่ว่าตลอดชีวิตนี้อาจจะหาไม่ได้อีกแล้ว
"ทำได้เพียงคาดเดาความคิดคร่าวๆ ยากจะมีความมั่นใจได้"
"แล้วควรทำอย่างไร ออกจากที่นี่หรือเสี่ยงดี?" ผังป๋อถาม
“ลองลงไปข้างล่างดูก่อน หากมีบางอย่างเกิดขึ้นพวกเราจะถอนตัวทันที”
“เจ้าหนูคำพูดนี้เชื่อถือได้หรือไม่ เจ้าคงไม่หลอกให้เราลงไปตายหรอกนะ?”
สุนัขสีดำตัวใหญ่มีสีหน้าไม่แน่ใจแต่แน่นอนว่ามันไม่มีทางถอนตัว
ตู้เฟยก็สนับสนุนให้สำรวจเช่นกัน “มันคุ้มค่าที่จะลอง แน่นอนว่าวังใต้พิภพคือหนึ่งในมหาอำนาจอันยิ่งใหญ่เมื่อครั้งอดีต มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่ตระกูลเจียงจะปล้นพวกเขาจนเกลี้ยงเกลา”
ในท้ายที่สุด พวกเขาก็บรรลุข้อตกลงและมุ่งหน้าลงไปข้างล่างเพื่อสำรวจดินแดนมรณะที่เต็มไปด้วยโชควาสนา
พวกเขาที่อยู่ที่นี่ไม่มีผู้ใดมีปัญหาด้านการบิน แต่เนื่องจากอาจมีอันตรายร้ายแรงซ่อนตัวอยู่ข้างล่าง สุนัขสีดำตัวใหญ่จึงเสียเวลาอยู่นานเพื่อสร้างค่ายกลเคลื่อนย้ายทางไกลซึ่งจะทำให้พวกเขาหลบหนีออกจากที่นี่ได้ทันที
ปราณมังกรกำลังพลุ่งพล่านเหมือนกระแสน้ำในทะเล เมื่อลงไปด้านล่างพวกเขาก็พบกับการต่อต้านอย่างมาก พวกเขาไม่กล้าที่จะลึกลงไปทันที ความเร็วในการเคลื่อนที่ของพวกเขานั้นช้ามากราวกับหอยทากก็ไม่ปาน
"ขุมนรกนี้ถูกสร้างโดยใครบางคน"
บนกำแพงมีเครื่องหมายกระบี่และขวานชัดเจน หลังจากเห็นสิ่งนี้พวกเขาก็ตกตะลึงเป็นอย่างมาก ใครกล้าขุดรังมังกรไร้สิ้นสุด?
แน่นอนรังมังกรไร้สิ้นสุดซ่อนอยู่ใต้ดิน เมื่อพวกเขาเดินทางลงไปเรื่อยๆก็มองเห็นวังน้ำแข็งอีกครั้ง
สตรีที่อยู่ในวังน้ำแข็งยังคงงดงามอย่างที่ไม่มีใครเทียบได้ นางนอนอยู่ตรงกลางวังน้ำแข็งอย่างสงบสุข
“ข้าเห็นนางกระพริบตา” สุนัขสีดำตัวใหญ่กระโดดถอยหลังด้วยความกลัว
“เจ้าหมาบ้า เจ้าพูดเพ้อเจ้ออะไร” ตู้เฟยตำหนิเบาๆ ใบหน้าของเขาซีดขาวไร้สีเลือดเช่นกัน
นี่คือบุคคลที่มีชีวิตอยู่เมื่อกี้เจ็ดหมื่นปีที่แล้ว หลายคนไม่เชื่อว่านางจะยังมีชีวิตอยู่ แม้แต่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ก็ไม่สามารถมีชีวิตยืนยาวถึงขนาดนี้
หนึ่งพันวา สองพันวา สามพัน...
พวกเขาตกใจเป็นอย่างมาก พวกเขาบินลงมาที่ด้านล่างเป็นระยะทางกว่าสิบลี้แล้ว อย่าบอกนะว่าจุดสิ้นสุดของเส้นทางนี้คือนรกจริงๆ
เย่ฟ่านส่งสัญญาณให้ทุกคนหยุด ก่อนจะเริ่มใช้ทักษะจากตำราต้นกำเนิดสวรรค์เพื่อสำรวจด้านล่างอีกครั้ง
ผ่านไปนานเขาก็ถอนหายใจและส่งสัญญาณให้ทุกคนเดินทางต่อ
หลังจากลงไปมากกว่า 9,000 วา ในที่สุดพวกเขาก็สัมผัสได้ถึงก้นบึ้งของหุบเหว
“เจ้าบ้า นี่อาจเป็นหลุมนรกจริงๆ มันมีความลึกถึง 10,000 วา” สุนัขสีดำตัวใหญ่พึมพำ
"ระวัง" เย่ฟ่านเตือน
เมื่อใกล้ถึงก้นเหวซึ่งอยู่ไม่ไกลจากรังมังกร มันอาจจะเต็มไปด้วยอันตราย
ในที่สุดพวกเขาเท้าของพวกเขาก็สัมผัสพื้นที่ไม่มีผู้ใดลงมาสำรวจกว่าเจ็ดหมื่นปี
ที่ด้านล่างของเหวนั้นไม่มืดมากนักเพราะมีเศษซากต้นกำเนิดสวรรค์ที่แตกกระจายอยู่มากมาย
แต่เหวนี้ใหญ่เกินไป ต่อให้มีต้นกำเนิดสวรรค์มากกว่านี้มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้หุบเหวสว่างไสว
"นั่นคืออะไร?"
ข้างหน้าพวกเขาดูเหมือนจะเป็นอาคารที่ทรุดโทรมอย่างยิ่ง
"เหมือนแท่นบูชาหรือไม่ก็เป็นสถานที่สักการะเทพเจ้าบางตน"
“มันแทบจะพังทลายไปแล้ว อยากที่จะค้นหาเบาะแสได้”
ทันใดนั้นรูม่านตาของเย่ฟ่านก็หดตัวลงอย่างรวดเร็ว
“เป็นไปได้ยังไง?” ผังป๋ออุทานอย่างแตกตื่น
เมื่อพวกเขาเดินเข้าใกล้แท่นบูชาใบหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
มันคือแท่นบูชาห้าสีซึ่งประกอบขึ้นจากหินโบราณ มันเต็มไปด้วยกลิ่นอายของกาลเวลาซึ่งแท่นบูชานี้แทบจะพังทลายไปแล้ว