189-190
7/8
Ep.189
“รู้ไหมว่าทำไมก่อนหน้านี้เราราชาถึงรีบปลีกตัวออกไป? เป็นเพราะเรารับรู้ได้ว่ามีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นกับโสมกลายพันธุ์ จู่ๆกลิ่นอายของมันก็อ่อนแรงลงมาก”ตอนเราราชาไปถึงภูเขาหมางซาน ก็พบว่ามันได้รับบาดเจ็บสาหัสแล้ว เพราะงั้นเลยฉวยโอกาสทองเดียวที่มี โฉบไปคาบมันมาในพริบตา”
หลังอานกล่าวพลางเชิดหน้าขึ้น หน้าสุนัขของมันดูภูมิใจมาก
“หลังอาน แต่นั่นมันไกลมากเลยนะ แล้วนายไปรู้ถึงกลิ่นอายของมันได้ยังไง?” ฉู่เซวียนสังเกตได้ถึงช่องโหว่ในคำพูดของหลังอาน เอ่ยถามอย่างงงงวย
ห่างออกไปหลายร้อยกิโลเมตร แต่กลับสามารถรับรู้ได้ถึงกลิ่นอายที่เปลี่ยนแปลงไปของอีกฝ่ายได้ ถึงหลังอานจะทรงพลงัขนาดไหน มันก็ไม่น่ามีความสามารถชนิดท้าทายสวรรค์เช่นนี้ ถูกไหม?
หลังอานพอได้ฟังก็ยิ้ม สองคิ้วขมวดกันเพื่อไตร่ตรอง คล้ายกำลังเรียบเรียงคำพูดให้ฟังดูเข้าใจง่าย
หลังจากนิ่งคิดอยู่หลายตลบ หลังอานก็ส่ายหัวอย่างหมดความอดทน เอ่ยปากว่า “เราราชาไม่รู้จะพูดยังไงดี มันเหมือนกับว่าถ้าเคยมุ่งสมาธิไปจับกลิ่นอายของโสมกลายพันธุ์ครั้งหนึ่งแล้ว ครั้งต่อไปถ้ามันเกิดอะไรขึ้น เราราชาจะรับรู้ได้ในทันที”
ฉู่เซวียนพอได้ยินก็พยักหน้าว่าเข้าใจ “เอ่ยว่า เจ้าหนู รีบทำอาหารเร็วเข้า เราราชากำลังรออยู่!” จากนั้น หลังอานก็พูดขึ้นด้วยความตื่นเต้น
ถึงตอนนี้ ฉู่เซวียนพอจะเข้าใจแล้ว ที่หลังอานขอแยกตัว เดินทางไกลเป็นหลายร้อยกิโลเมตร ที่แท้ก็เพื่อฆ่าโสมกลายพันธุ์และจับมันมาให้เขาทำอาหารนั่นเอง
ฉู่เซวียนกลอกตา พอเห็นอี้อี้พยักหน้าเห็นด้วยกับมัน เขาก็พูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “รู้แล้ว รู้แล้ว รอแปปนึง”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า เร็วเลยเจ้าหนู!” หลังอานน้ำลายย้อยจากปาก น้ำเสียงของมันยากจะระงับความตื่นเต้นเอาไว้ได้
อี้อี้เองก็ตั้งตารออย่างใจจดใจจ่อเช่นกัน เพราะท้ายที่สุดแล้วอาหารฝีมือฉู่เซวียนนั้นอร่อยสุดๆ เธอเองก็ชอบมันมากเช่นกัน
อันหยุนหลานมองภาพที่เกิดขึ้นด้วยความอยากรู้อยากเห็น เธอไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น ถึงอย่างไรเธอคงไม่มีทางรู้ ว่าฉู่เซวียนจะปรุงอาหารได้อร่อยถึงขนาดนั้น
มองไปยังวัตถุดิบสีน้ำตาลที่เหมือนจะไหม้เป็นสีดำ ฉู่เซวียนสูดหายใจลึก ปรับสภาพจิตใจของเขา จากนั้นสองตาก็หรี่แคบลงเล็กน้อย เงาโลหิตปรากฏขึ้นในมือเขา
สำหรับลูกเล่นที่ฉู่เซวียนเสกอุปกรณ์ทำอาหารได้จากอากาศที่ว่างเปล่า หลายคนเคยเห็นมันหลายครั้งแล้ว แม้จะมีข้อสงสัยอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้ซักถามอะไร
ช่วงเวลาต่อมา ดวงตาของฉู่เซวียนตั้งตรง เงาโลหิตคล้ายสามารถกรีดตัดมิติ สับลงมาอย่างกะทันหัน
ฟัฟฟฟฟฟ
พร้อมกับเสียงอากาศที่ถูกตัดแยกจากกัน เงาโลหิตในมือเฉือนผิวน้ำตาลเข้มชั้นนอกของโสมอย่างแม่นยำ
ในคราเดียว น้ำใสๆที่คล้ายกับกระแสธารก็หลั่งรินออกมา กลิ่นหอมจางๆที่เดิมโชยอยู่ในอากาศ เวลานี้เข้มข้นกว่าเดิมหลายเท่า
ยิ่งไปกว่านั้น ฉู่เซวียนกับคนอื่นๆต่างรู้สึกว่าพลังจิตของพวกเขาเพิ่มขึ้นจนสามารถสังเกตเห็นได้ด้วยตาเปล่า
“เจ้าหนู! อย่าปล่อยให้เสียเปล่า!” เมื่อเห็นว่าน้ำใสๆนั้นกำลังหยดลงพื้น หลังอานก็เร่งเตือนทันที
ในทางกลับกัน ระหว่างที่หลังอานเตือน ฉู่เซวียนได้เรียกขวดใสออกมาจากพื้นที่ระบบอย่างรวดเร็ว วางมันลงบนรอยที่เฉือนลง เกิดเสียงดัง ติ๊ก ติ๊ก
น้ำโสมทั้งหมดได้รับการเก็บอย่างดีในขวดใส
เห็นภาพนี้ คนอื่นๆที่กำลังเฝ้ามองแทบลืมหายใจ เพราะกลัวว่าจะไปรบกวนการหยดลงของน้ำโสม
สุดท้าย ไม่กี่นาทีต่อมา น้ำโสมหยุดสุดท้ายก็หยดลง
และในขวดนั้น มีของเหลวใสบรรจุอยู่ประมาณครึ่งขวด หากเฝ้ามองอย่างระมัดระวัง ดูเหมือนว่าจะมีแสงสีเขียวจางๆเล็ดลอดออกจากมัน
8/8
8/8
Ep.190
‘ระบบ เจ้านี่มีผลยังไงบ้าง?’ ฉู่เซวียนถือขวดในมือแล้วลองเขย่าดู มองแสงสลัวที่สะท้อนจากน้ำโสม เอ่ยถามระบบในใจ
วินาทีถัดมา แสงสีขาวที่มีเพียง ฉู่เซวียนเท่านั้นที่มองเห็นได้ห่อหุ้มขวดนั้นเอาไว้
“กำลังทำการตรวจสอบ ... ตรวจสอบเสร็จสิ้น”
ไอเท็ม : น้ำโสมกลายพันธุ์
เอฟเฟกต์ : ฟื้นฟูพลังจิต เมื่อรับประทานจะสามารถเพิ่มพลังจิต 3% ได้อย่างฐาวร
หมายเหตุ : ไม่ได้ผลกับระดับลอร์ดขึ้นไป
จากนั้น เสียงอันเย็นชาของระบบดังขึ้นในใจฉู่เซวียน
ต่ํากว่าระดับลอร์ด จะได้รับความแข็งแรงทางพลังจิตเพิ่มขึ้น 3% เอฟเฟกค์ของมันนับว่าน่าพรั่นพรึงมาก สำหรับเรื่องที่พวกเหนือกว่าระดับลอร์ดจะไม่ได้ผล ก็ฟังดูมีเหมาะสม เพราะท้ายที่สุดแล้ว โสมกลายพันธุ์มีพลังรบอยู่แค่ในระดับลอร์ดเท่านั้น การที่มันไม่มีผลต่อสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังกว่า ก็ถือว่าสมเหตุสมผล
‘เหอ เหอ เจ้านี่มันของดีนี่นา’
ได้ยินแบบนั้น ใบหน้าของฉู่เซวียนอดเผยยิ้มขึ้นมาไม่ได้ พึมพำกับตัวเอง
“เจ้าหนู ยังมัวรออะไรอยู่อีก?” หลังอานมองไปยังของเหลวในขวดอย่างตะกละ ไม่อาจละสายตาจากมันได้ “ให้เราราชาลองชิมดูก่อนแล้วกัน เผื่อจะพิษ ซักหนึ่งอึก .. ไม่สิแค่ครึ่งอึกก็พอ!”
ฉู่เซวียนพอได้ยินก็อดกรอกตาไม่ได้ เจ้าสิ่งนี้ต้องได้รับการปรุงก่อนถึงจะได้ผล ขืนปล่อยให้กิน คงเสียเปล่าอย่างแท้จริง
อย่างไรก็ตาม ฉู่เซวียนไม่ได้ปฏิเสธ เพราะสุดท้ายเจ้าสิ่งนี้เป็นหลังอานที่นำกลับมา เขายิ้มแล้วพูดว่า “หลังอาน ฉันคิดว่าถ้ากินเลยคงไม่ค่อยมีประโยชน์กับนายมากนัก เอาไว้รอปรุงเป็นอาหารก่อนก็ยังไม่สาย”
หลังอานพอได้ยิน หลังจากต่อสู้กับความคิดต่างๆนาๆในใจแล้ว ความเขื่อมั่นในทักษะการทำอาหารของ ฉู่เซวียนก็คว้าชัยชนะในที่สุด เห็นแค่เพียงมันกล่าวด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อยว่า “อา งั้นก้รีบเอาไปทำอาหารเถอะ”
อี้อี้เห็นหลังอานทำท่าหงอย เลยวิ่งเข้าไปกอดคอ หยอกล้อมัน แล้วไม่นาน บรรยากาศอึมครึมก็ถูกแทนที่ด้วยเสียงหัวเราะสนุกสนาน
ในเวลานี้ อันหยุนหลานกำลังมองน้ำโสมในขวดด้วยดวงตาพร่ามัว เธอกัดริมฝีปากเบาๆ เห็นได้ชัดว่ากำลังหักห้ามใจตัวเอง
เพราะอย่างไรเสีย ผลกระทบทางจิตของเธอก่อนหน้านี้ยังไม่ได้รับการฟื้นฟูเต็มที่ และน้ำโสมกลายพันธุ์นับเป็นยาชูกำลังชั้นดีที่สุดสำหรับพลังจิต มันล่อลวงจิตใจของ อันหยุนหลานเป็นอย่างมาก
แน่นอนว่า ฉู่เซวียนย่อมสังเกตเห็นพฤติกรรมของ อันหยุนหลาน เขายิ้มและสัมผัสลงบนหัวเธอ พูดว่า “ไม่ต้องกังวล เดี๋ยวเธอจะประหลาดใจยิ่งกว่านี้ อยู่เฉยๆเป็นเด็กดีเถอะ”
เดิมอันหยุนหลานไม่ทันสังเกตเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัว เพราะความสนใจของเธอมุ่งอยู่กับน้ำโสมในขวด
ขอแค่หยดเดียว หยดเดียวก็มากพอที่จะฟื้นฟูพลังจิตของเธอได้อย่างเต็มที่!
หัวใจของอันหยุนหลานมีแต่ความคิดนี้
แต่เมื่อฉู่เซวียนแตะลงบนหัวอันหยุนหลาน ร่างของฝ่ายหลังพลันแข็งทื่อทันที ความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนปรากฏขึ้นในใจเธอ
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง “เด็กดี” คำสุดท้าย มันทำให้ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที
“หลังอาน พี่ชายทำอะไรน่ะ” อี้อี้ที่อยู่ไม่ไกลเอ่ยถาม
“ไม่รู้สิ” หลังอานส่ายหัวจริงจัง กล่าวเสียงขรึม “แต่สัญชาตญาณของเราราชา เรื่องนี้ต้องมีลับลมคมใน บางทีพวกเขาอาจใช้ประโยชน์จากตอนที่เราไม่อยู่ แอบกินน้ำโสมกลายพันธุ์กันสองคนก็ได้”
“ฮี่ ฮี่ หลังอาน นายคิดมากไปแล้ว พี่ชายไม่ใช่คนแบบนั้นหรอก ...”