บทที่ 35 วิถีกลืนสวรรค์ แผนการของฉินมู่❗️

"ทําไม...มันเป็นไปได้อย่างไร..."

หลี่หวูชางล้มลงกับพื้น ดวงตาของเขาตกตะลึงและใบหน้าของเขาเปี่ยมไปด้วยความไม่เชื่อ

เขาอยู่ในร่างเทพดารา เขามีพรสวรรค์ที่แข็งแกร่งและมีอีกหลายวิธีที่เขายังไม่ได้ใช้ ดังนั้น เขาจะพ่ายแพ้เช่นนี้ได้อย่างไร❓

และยิ่งไปกว่านั้น เขาพ่ายแพ้ให้กับเย่หลิงเสวี่ย ความพ่ายแพ้นั้นเป็นเรื่องที่น่าสังเวชสำหรับหลี่หวูชางและเป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถยอมรับได้

"จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญ ช่างเกินที่จะหยั่งรู้ได้และน่าอัศจรรย์เสียจริง"

อีกด้านหนึ่งของสนามประลอง เมื่อเห็นสภาพที่น่าเศร้าของหลี่หวูชางแล้ว เย่หลิงเสวี่ยก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้

นางได้ฝึกฝนวิชากลืนสวรรค์ที่สืบทอดในคัมภีร์โบราณทุกวัน

คำอธิบายของทักษะนับหมื่นในคัมภีร์โบราณ อธิบายถึงความเข้าใจเรื่องการฝึกฝนในเขตแดนต่างๆ แต่มันก็ยังห่างไกลจากความรู้ความเข้าใจของเย่หลิงเสวี่ยอยู่ดี

มันให้ประโยชน์มากมายกับนางในระหว่างการฝึกฝน

และยิ่งกว่านั้น คัมภีร์โบราณยังบันทึกวิชาลับเกี่ยวกับการสังหารที่ทรงอำนาจอย่างหาที่เปรียบมิได้ไว้อีกหลายประการ

เย่หลิงเสวี่ยศึกษาและฝึกฝนอย่างหนักทั้งวันทั้งคืน แต่นางเพิ่งเข้าใจเพียงความรู้ผิวเผินในการครองโลกเท่านั้น

แต่ถึงจะเป็นแค่เพียงความรู้ผิวเผิน แต่พลังของมันก็แสดงให้เห็นอย่างไม่สิ้นสุดในวันนี้

หลี่หวูชางที่อยู่ในเขตแดนพลังยุทธ์เดียวกันกับนาง และเป็นผู้ที่ครอบครองร่างเทพดาราที่ทรงพลัง ไม่สามารถต้านทานการโจมตีของนางได้เลย และพ่ายแพ้ต่อพลังทำลายล้างของนาง❗️

"กล้ามาก❗️เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงทําร้ายนายน้อยตำหนักไร้ความหวังของข้า เจ้าทำให้ทั้งตำหนักเริ่มโกรธแค้น พวกเจ้าทั้งหมดจะต้องตาย❗️"

ใต้สนามประลอง ผู้อาวุโสที่มากับหลี่หวูชางจากตำหนักไร้ความหวังโกรธมากเมื่อเห็นสภาพที่น่าสังเวชของหลี่หวูชาง

สิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นบนสนามประลองมันเร็วมาก จนเขาไม่มีเวลาแม้แต่จะโต้ตอบ

ทันทีที่เท้าข้างหนึ่งของเขากระทืบลงบนพื้น กระแสพลังอันทรงอำนาจก็ระเบิดออกมาจากร่างกาย และเขากำลังจะกระโดดขึ้นไปบนสนามประลอง

แต่ตอนนี้ พลังที่ยิ่งใหญ่ยิ่งกว่ากักขังเขาไว้ ทำให้เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

"เจ้าสำนักหิมะน้ำแข็ง สำนักของเจ้าอยากจะทําสงครามกับตำหนักไร้ความหวังของข้างั้นรึ❓"

ผู้อาวุโสตำหนักไร้ความหวังมีสีหน้าที่ดูมืดมน และมองไปในทิศทางที่เกิดพลังงานอันยิ่งใหญ่

พลังที่สามารถระงับเขตแดนมังกรแปลงของผู้อาวุโสตำหนักไร้ความหวัง จนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ ในบริเวณเมืองหิมะน้ำแข็งใครจะทำสิ่งนี้ได้นอกเสียจากเสวี่ยหรูเยียน❓

"บนสนามประลอง จะอยู่หรือตายไม่สำคัญ การที่หลี่หวูชางจะมีชีวิตอยู่หรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับว่าหลิงเสวี่ยจะเลือกอย่างไร"

เสื้อผ้าที่พลิ้วไหวของเสวี่ยหรูเยียน และน้ำเสียงที่พูดอย่างสงบ

‘ตอนนี้กำลังคิดกังวลเกี่ยวกับเรื่องความปลอดภัยของหลี่หวูชางอยู่สินะ

เมื่อก่อนหลี่หวูชางที่เย่อหยิ่งและกดดัน ในตอนที่เขาบังคับหลิงเสวี่ยให้เป็นภรรยาของเขา ไม่เห็นมีใครจากตำหนักไร้ความหวัง ยืนขึ้นและพูดอะไรเลยสักคำ❗️’

เหนือสนามประลอง เย่หลิงเสวี่ยเคลื่อนตัวไปทางหลี่หวูชางด้วยท่าทางสงบ

"อะแฮ่ม เจ้าชนะ"

หลี่หวูชางหัวเราะอย่างขมขื่น แต่แล้วเขาก็มองไปที่เย่หลิงเสวี่ยและดวงตาของเขาก็เริ่มน่ากลัว

"แต่แล้วอย่างไรล่ะ❓ ต่อให้เจ้าชนะ เจ้าก็ยังหนีไม่พ้นมือข้า❗️”

“ตราบใดที่เจ้าไม่เห็นด้วยกับคำขอของนายน้อยคนนี้ ข้าก็จะขอร้องให้พ่อของข้าลงมือกำจัดเจ้าสำนักหิมะน้ำแข็งของเจ้าซะ❗️”

“แล้วเหล่ามดทั้งหมดในเมืองหิมะน้ำแข็งนี้ จะถูกจับไปอยู่ในเหมืองต้นกำเนิด กลายเป็นทาสในเหมือง❗️”

“เย่หลิงเสวี่ย เจ้าจะตัดสินใจอย่างไร❓ตราบใดที่เจ้ากล้าขัดขืนข้า เหล่าพี่น้องในสำนักของเจ้าแม้แต่เจ้าสำนักของเจ้าและมนุษย์ทุกคนในเมืองหิมะน้ำแข็งนี้จะต้องตายเพราะเจ้า ด้วยชะตากรรมที่น่าสังเวช❗️”

หลี่หวูชางพูดด้วยน้ำเสียงดุร้ายและน่ากลัว เหมือนปีศาจจากขุมนรก

‘จะเกิดอะไรขึ้นถ้าแพ้เจ้างั้นรึ❓’

‘ข้างหลังของข้ามียักษ์ใหญ่แห่งตำหนักไร้ความหวังยืนอยู่’

ภายในอาณาเขตหนึ่งหมื่นลี้ที่อยู่ใกล้เคียงไม่มีสิ่งใดที่กล้าเป็นศัตรูของตำหนักไร้ความหวัง❗️’

หลี่หวูชางคิดอย่างดีและยังมั่นใจมาก

แต่ไม่นานหลังจากที่เขาพูดจบ

กระแสพลังที่ไร้เทียมทานที่กำลังสั่นสะเทือนไปทั่วท้องฟ้าและทำให้โลกตะลึงนั้น เต็มชั้นฟ้าและผืนดิน

กายาจักรพรรดิ มันกําลังมา❗️

เขายืนอยู่ในเหมืองต้นกำเนิด และด้วยความคิดเดียว เขาได้กำจัดผู้ฝึกยุทธ์ของตำหนักไร้ความหวังรวมถึงหลี่ต้าวหลินด้วย

เขาออกจากเหมืองโบราณ และยืนอยู่เหนือสวรรค์ชั้นเก้า ทำลายตำหนักไร้ความหวังและลบมันทิ้งทั้งหมดด้วยเพียงนิ้วเดียว

หลังจากนั้น เขาก็ก้าวเข้าไปในดินแดนต้องห้ามของเผ่าพันธุ์โบราณ ข่มขู่ราชันบรรพบุรุษราวกับว่าไม่มีผู้ใดอยู่ที่นั่น

เมืองหิมะน้ำแข็ง โลกช่างเงียบงัน

สิ่งมีชีวิตจำนวนมากต่างก็หวาดกลัวต่อการคุกคามของกายาจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ พวกเขาคุกเข่าลงกับพื้นด้วยท่าทางนอบน้อม

และเหนือสนามประลอง หลี่หวูชางที่ตอนนี้ยังยิ้มอยู่ ดูเหมือนว่าเขาจะจุกอยู่ที่ลำคอและไม่สามารถหัวเราะได้อีกแล้ว

หลี่ต้าวหลินตาย ตำหนักไร้ความหวังถูกทำลาย❗️

แม้ว่าเขาจะอยู่ห่างจากตำหนักไร้ความหวังหลายพันลี้ แต่ทุกสิ่งที่กายาจักรพรรดิทำหลังจากการกำเนิดขึ้นนั้นได้ถูกจารึกไว้โดยรูปแบบอักขระเต๋าแห่งฟ้าดิน และได้แสดงต่อหน้าสิ่งมีชีวิตมากมายในแดนร้างตะวันออก

‘ท่านพ่อตายแล้วงั้นรึ❓’

‘ตำหนักไร้ความหวังถูกบดขยี้ด้วยนิ้วเดียวงั้นรึ❓’

ใบหน้าของหลี่หวูชางเปี่ยมไปด้วยความไม่เชื่อ มันเป็นการยากที่จะยอมรับผลลัพธ์นี้

แต่เย่หลิงเสวี่ยไม่สนใจเรื่องนั้น

การมีอยู่ของกายาจักรพรรดิ มันยังทําให้นางตกใจอย่างอธิบายไม่ได้เช่นกัน

แต่ถึงแม้กายาจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่จะไม่ทำลายตำหนักไร้ความหวัง นางก็ไม่คิดจะปล่อยหลี่หวูชางไปอยู่แล้ว

เส้นทางของผู้สืบทอดจักรพรรดินี มันเป็นถนนที่เปี่ยมไปด้วยเลือดและความยากลำบาก

นางจะแข็งแกร่งขึ้นได้อย่างไร หากไม่สังหารราชันทั้งหมดในโลก และกลืนกินพลังต้นกำเนิดนั้น❓

ดังนั้น สำหรับหลี่หวูชาง นางต้องสังหารเท่านั้น❗️

เย่หลิงเสวี่ยยืนอยู่ข้างหน้าหลี่หวูชาง นางก้มตัวลงและชี้นิ้วออกมา มีแสงสีดำไหลออกมาจากปลายนิ้วของนางและเข้าไปในร่างของหลี่หวูชาง

ทันทีหลังจากนั้น ก็มีบางอย่างเกิดขึ้น หัวใจและถุงน้ําดีของหลี่หวูชางได้แยกตัวออกมา

แสงดาวดวงเล็กๆ ที่ส่องประกายบนร่างกายของเขา มันก็ค่อยๆ จางหายไป

พลังอันยิ่งใหญ่ของเทพดารา ราวกับถูกกลืนกินเข้าไป และกำลังค่อยๆ สลายไป

"เจ้า...กำลังกลืนกินร่างกายของข้าจริงๆ งั้นรึ❓"

หลี่หวูชางกัดฟันพูด เมื่อมองไปที่เย่หลิงเสวี่ยดวงตาของเขาก็ตกตะลึงอย่างมาก

แต่คำถามของเขากลับไม่ได้รับคำตอบ

แสงสีดำโผล่ออกมาจากร่างของหลี่หวูชาง และกลับเข้าไปในร่างของเย่หลิงเสวี่ย

เลือนราง บนผิวของเย่หลิงเสวี่ยดูเหมือนจะมีดาวดวงเล็กๆ ส่องประกายอยู่❗️

ทันทีหลังจากนั้น เย่หลิงเสวี่ยก็ฟาดหลี่หวูชางด้วยฝ่ามือเพื่อคร่าชีวิตของเขา❗️

หลี่หวูชางจบสิ้น❗️

ใต้สนามประลอง ผู้อาวุโสตำหนักไร้ความหวังก็ไม่ถูกละเว้น และถูกเสวี่ยหรูเยียนสังหารอย่างง่ายดาย

ผู้ฝึกยุทธ์ของตำหนักไร้ความหวัง เกือบทุกคนมีสายเลือดเดียวกันกับเผ่าพันธุ์มนุษย์ เมื่อสามารถบรรลุตำแหน่งผู้อาวุโสในตำหนักไร้ความหวังได้ พวกเขาก็จะยิ่งโหดเหี้ยมมากกว่าเดิม

และเมื่อเป็นแบบนี้ ทุกคนก็ควรถูกสังหาร❗️

…………

เมืองหิมะน้ำแข็ง เมื่อเย่หลิงเสวี่ยสังหารหลี่หวูชางก็ทําให้ทุกคนตกใจ

สิ่งนี้กลายเป็นแต้มตกใจ และทั้งหมดถูกรวบรวมโดยฉินมู่

เป็นแต้มตกใจที่ได้รับ นอกเหนือจากการจัดดินแดนลับ

บางคนได้รับโอกาสหรือผลประโยชน์จากดินแดนลับ และหลังจากออกจากดินแดนลับ ตราบใดที่พวกเขาใช้ประโยชน์จากโอกาสหรือผลประโยชน์เหล่านี้เพื่อทำให้สิ่งมีชีวิตอื่นๆ ตกใจ

ดังนั้นอารมณ์ที่ตกใจนี้ จะถูกเปลี่ยนเป็นแต้มตกใจที่ฉินมู่จะได้รับ

"ดินแดนลับมรดกกายาจักรพรรดิเสร็จเรียบร้อยแล้ว เอาล่ะ ได้เวลาวางแผนสำหรับขั้นตอนต่อไป"

ฉินมู่ไขว้มือไว้ข้างหลัง และเดินเล่นในดินแดนรกร้างทางทิศตะวันออก

สำหรับดินแดนลับมรดกกายาจักรพรรดินี้ เขาทำแต้มตกใจได้ถึงสามล้านห้าแสนแต้มตกใจ

ต่อไป เขาต้องคิดให้รอบคอบเกี่ยวกับการใช้ สามล้านห้าแสนแต้มตกใจนี้

ต่อไป จะจัดดินแดนลับอะไรต่อดี❗️