ตอนที่ 515+516 ตัวเลือกของคุณ
ตอนที่ 515 ตัวเลือกของคุณ
“เช่นนั้น คุณอยากให้ปู่ของคุณตายหรือมีชีวิตอยู่ล่ะ” เจียงเหยาถามด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ “ถ้าฉันดูไม่ผิด เขาเหลือเวลาอีกครึ่งปีถึงหนึ่ง”
“คุณ...” ตู้เฉินตกใจ “สมแล้วที่เป็นเทวแพทย์”
เจียงเหยาตระหนักว่าเธออาจจะพูดมากเกินไป
“โรคตับแข็งไม่สามารถวินิจฉัยได้ด้วยตาเปล่าหรอก ฉันก็แค่เคยได้ยินมา” เธออธิบาย
“ตรงประเด็นดีเหลือเกิน” ตู้เฉินยิ้ม “ในฐานะเทวแพทย์ คุณนายลู่คงจะมีความเกี่ยวข้องในโรงพยาบาลอย่างแน่นอนสินะ ถึงได้รู้อาการของผู้อาวุโสตู้”
สำหรับคำถามของเธอ ตู้เฉินก็ตรงไปตรงมากับคำตอบของเขาเช่นกัน “ฉันไม่ต้องการให้เขาตายเร็วนักหรอก เพราะแผนของฉันยังอีกนานกว่าจะสำเร็จ”
“ถ้าในตอนนี้ ฉันให้ทางเลือกคุณสองทางล่ะ จะรักษาขาของคุณ หรือจะยืดอายุปู่ของคุณอีกสองปี คุณจะเลือกทางไหน”
เจียงเหยายิ้มอย่างชั่วร้าย
แม้ว่าเธอคิดว่าคำถามค่อนข้างจะบิดเบือนไปเสียหน่อย แต่ก็รู้สึกดีมากที่สามารถทำอะไรก็ได้ที่เธอต้องการ
ขณะที่เธอมองไปที่ลู่ชิงสี เธอสังเกตเห็นว่าเขากำลังจ้องมองมาที่เธอ สีหน้าของเขาเตือนให้เธอนึกถึงภูเขาไฟที่เตรียมจะปะทุ
เจียงเหยางงงวยในการสนทนาสั้น ๆ กับตู้เฉิน และไม่รู้ว่าผู้อาวุโสตู้พูดอะไรถึงทำให้ลู่ชิงสีโกรธขนาดนั้น
“คุณนายลู่ ฉันเลือกอย่างหลัง” ตู้เฉินตอบทันที
จากนั้นเขาก็เห็นลู่ชิงสีเข้ามาอย่างรวดเร็ว
“อะไรคะ?” เจียงเหยายิ้มให้กับลู่ชิงสี “กลับบ้านกันเถอะ!”
ลู่ชิงสีมองไปที่เจียงเหยาและหันความสนใจไปที่ตู้เฉิน ตู้เฉินถอยรถเข็นของตัวเองออกห่างโดยสัญชาตญาณภายใต้การจ้องมองที่แผดเผาของลู่ชิงสี
“ลู่ชิงสี! อย่าตัดโอกาสของตัวเองสิ! อย่าคิดว่าตัวเองจะไม่มีวันอยู่ใต้เท้าฉัน!” ผู้อาวุโสตู้คำรามเมื่อคนขับรถเข็นเขา
“แม้ว่าฉันจะตกต่ำ ฉันก็ไม่เคยคิดจะไปขอความช่วยเหลือจากตระกูลตู้หรือตระกูลโจว” ลู่ชิงสีเพิกเฉยต่อการคุกคามของผู้อาวุโสตู้ “อย่ามายุ่งกับฉันอีก! ฉันไม่เคยคิดเปลี่ยนใจในเรื่องของตู้หรงเซิ่น”
เขาเดินออกไปและเข้าไปนั่งในรถ “ไปกันเถอะ?”
เจียงเหยาได้ยินเสียงของเขาและรู้สึกว่าเสียวกระดูกสันหลัง เธอสตาร์ทรถทันที
จากนั้นเธอก็มองไปที่ผู้อาวุโสตู้และตู้เฉิน ซึ่งอยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่ก้าว
เจียงเหยาหลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็พูดออกมาว่า “คุณมีหลานชายที่วิเศษอยู่ที่นี่ ฉันให้ทางเลือกแก่ตู้เฉินสองทาง : รักษาขาให้เขา หรือยืดอายุขัยให้กับคุณ เขาได้บอกคำตอบนั้นกับฉันแล้ว ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ฉันจะไปรับยาจากเทวแพทย์ให้กับคุณ”
เธอเหยียบคันเร่งและขับรถเข้าไปในกองทัพ
ตู้เฉินตกใจมากจนผู้อาวุโสตู้หันมาถาม “ที่คุณนายลู่พูด จริงเหรอ?”
__
ตอนที่ 516 เธอทำให้เขาโกรธ
ผู้อาวุโสตู้เต็มไปด้วยความไม่เชื่อเมื่อเขาถามคำถามนี้กับตู้เฉิน ความสับสนถูกเขียนอยู่บนใบหน้าที่มีแต่รอยย่นของเขา
แม้แต่คนขับรถยังตกใจ คนโง่ที่ไหนจะเลือกยืดอายุคนแก่ในครอบครัวที่ไม่ได้รักใคร่เขา มากกว่าเลือกรักษาขาของเขาเอง
“ผมรู้ว่าปู่ต้องการจะพูดอะไร ปู่ครับ คนเรา หากมีชีวิตอยู่ย่อมมีความหวังเสมอ ใช่ไหมครับ? บางทีอีกสองปีก็เพียงพอแล้วที่เราจะหาตับที่เหมาะสมมาปลูกถ่ายให้ปู่” ตู้เฉินยิ้มอย่างจริงใจ “คุณชายลู่กับคุณนายลู่ต่างก็รู้จักกับเทวแพทย์ ผมยังแปลกใจเลยที่เธอเสนอช่วยเรา”
ตู้เฉินรู้สึกประหลาดใจมากยิ่งขึ้นที่เจียงเหยาบอกเรื่องนี้กับผู้อาวุโสตู้โดยตรง
หากเธอนำยามาจริง ๆ ไม่ว่าจะเป็นของปลอมหรือของจริง เขาจะติดหนี้บุญคุณของเจียงเหยาเป็นอย่างมาก
ลู่ชิงสีอยู่ในอารมณ์ไม่ดี เจียงเหยาตระหนักถึงเรื่องนี้ เมื่อเขาเข้ามาในรถ และความฉุนเฉียวยังคงอยู่กระทั่งพวกเขากลับถึงบ้าน
เธอไม่รู้จะพูดอะไรกับอารมณ์บูดบึ้งมากมายของเขา
ไม่ใช่เรื่องความลับเกี่ยวกับชื่อเสียงของลู่ชิงสีในเรื่องอารมณ์ไม่ดี ไม่ว่าเขาจะโกรธแค่ไหน ในขณะที่เขาอยู่กับเจียงเหยา อารมณ์ของเขาจะค่อย ๆ อ่อนลง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาทำหน้าบูดบึ้งต่อหน้าเจียงเหยาเป็นเวลานานขนาดนี้
เจียงเหยาไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงได้โกรธมาก
ทันทีที่มาถึงบ้าน ลู่ชิงสีก็เทน้ำเย็นหนึ่งแก้วแล้วดื่มมันลงไป แล้วกลับมานั่งลงบนโซฟาอย่างเงียบ ๆ
“ผู้อาวุโสตู้พูดอะไรบ้างคะ?” เจียงเหยานั่งลงข้าง ๆ ลู่ชิงสีและกำลังจะปลอบเขา แต่เขากลับย้ายออกห่างไปทันทีโดยเว้นที่ว่างระหว่างพวกเขา
อะไรกัน?
เจียงเหยารู้สึกประหลาดใจ
เธอนั่นแหละที่ทำให้เขาโกรธ
เธอทำอะไร?
“มานี่สิ ลู่ชิงสี มาคุยกันหน่อย” เจียงเหยาเขยิบเข้ามาใกล้ลู่ชิงสีและจับเขาแขนเขาไว้ โดยคล้องข้อศอกเข้าด้วยกัน “ฉันทำอะไรให้คุณไม่พอใจรึเปล่า? อย่างน้อยก็บอกฉันหน่อยสิคะ!”
โชคดีที่ลู่ชิงสีไม่ได้ย้ายหนี เขามองลงไปที่ข้อศอกที่สัมผัสกันของพวกเขาและจ้องมองไปที่ผู้หญิงข้าง ๆ
“คุณดูมีความสุขที่ได้คุยกับตู้เฉินนะ คุยอะไรกัน เป็นห่วงเขามาก? ถึงไปช่วยเขาต่อหน้าผู้อาวุโสตู้? สร้างภาพเขาให้เป็นหลานชายที่ซื่อสัตย์และกตัญญู”
ลู่ชิงสีหงุดหงิด เขายุ่งอยู่กับการจัดการผู้อาวุโสตู้ แต่แทนที่จะมุ่งความสนใจไปที่ชายชรา แต่เขากลับมุ่งความสนใจมาที่เจียงเหยาที่กำลังคุยอยู่กับตู้เฉิน?
“อะไร?”
เจียงเหยาหัวเราะออกมา
ยิ่งเธอมองดูหน้าบูดบึ้งของเขา เธอก็ยิ่งหัวเราะมากขึ้นเท่านั้น ขณะที่เธอหัวเราะ เธอก็สวมกอดลู่ชิงสีไปด้วย
แม้ว่าเขาจะโกรธ แต่ลู่ชิงสีก็ยินดีที่เห็นเจียงเหยาเข้ามาหาเขา เขาโอบแขนรอบตัวเธอ ยกเธอขึ้นและวางเธอลงบนตักเขา