505 - ดินแดนศักดิ์สิทธิ์โบราณ

505 - ดินแดนศักดิ์สิทธิ์โบราณ

ตำหนักหิมะนิรันดร์กาลเป็นนิกายใหญ่ของภาคเหนือ พวกเขาดำรงอยู่มากว่าหมื่นปีและความแข็งแกร่งของพวกเขาแทบจะทัดเทียมกับดินแดนศักดิ์สิทธิ์ระดับต่ำด้วยซ้ำ

ตามตำนานเล่าว่าบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งของพวกเขาไม่ใช่มนุษย์ แต่เป็นวานรหิมะผู้สามารถบรรลุความโชคดีทั้งมวล ซึ่งมีความแข็งแกร่งไม่เป็นรองปรมาจารย์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์เมื่อหลายหมื่นปีก่อน

แต่ไม่ว่ามรดกจะยิ่งใหญ่เพียงใดก็มีช่วงเวลาแห่งความตาย ไม่ว่าบุคคลนั้นจะมีพลังอำนาจเพียงไรความตายก็เป็นสิ่งที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้

เย่ฟ่าน ผังป๋อ ตู้เฟยและสุนัขสีดำตัวใหญ่ก้าวเข้าไปในทุ่งน้ำแข็งและเริ่มแผนสังหารผู้บ่มเพาะของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ตามเส้นทางที่พวกเขาวางไว้

บุตรศักดิ์สิทธิ์สำรองของดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงเข้าไปในตำหนักหิมะนิรันดร์กาลและยังไม่ออกมา ดังนั้นเป้าหมายของพวกเขาจึงเป็นที่นี่โดยธรรมชาติ

ระดับความสูงของพื้นที่นี้สูงมาก มันน่าจะสูงกว่าระดับน้ำทะเลกว่า 8,000 วา แม้แต่ในฤดูร้อนสถานที่แห่งนี้ยังคงมีหิมะตกไม่หยุด

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมามีมหาสงครามที่เขย่าสวรรค์และปฐพีได้เกิดขึ้นที่นี่ เดิมสถานที่แห่งนี้เป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ขนาดใหญ่ แต่ปัจจุบันกลับแทบจะถูกทำลายอย่างสมบูรณ์

ตำหนักหิมะนิรันดร์กาลเป็นเพียงกลุ่มมหาอำนาจใหม่ที่เข้าครอบครองบริเวณแห่งนี้เท่านั้น

“ใครเป็นคนทำลายดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้?” เย่ฟ่านรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ยินตู้เฟยพูด

"มันไม่ชัดเจนนัก เมื่อเจ็ดหมื่นปีที่แล้ว มันเป็นยุคที่มืดมนที่สุดนับตั้งแต่เกิดดินแดนรกร้างตะวันออก ความวุ่นวายที่เลวร้ายที่สุดเกิดขึ้น ดินแดนศักดิ์สิทธิ์หลายแห่งเข้าร่วมในสงคราม" ตู้เฟยส่ายหัว

“คนที่สามารถทำลายดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้มีอำนาจขนาดไหนกันนะ?” ผังป๋อก็ประหลาดใจเช่นกัน

“ทำไมข้าถึงรู้สึกแปลกๆ...” สุนัขสีดำตัวใหญ่พูดอย่างลังเล

"เจ้ารู้อะไรบางเหรอ?"

หัวใจของเย่ฟ่านเต้นแรง สุนัขสีดำตัวใหญ่มีภูมิหลังที่น่าทึ่ง ความรู้สึกแปลกๆของมันมักจะตามมาด้วยเรื่องน่าอัศจรรย์เสมอ

“ดินแดนรกร้างตะวันออกมีเจ็ดเขตต้องห้ามชีวิตอันยิ่งใหญ่ที่น่ากลัว หนึ่งแสนเก้าหมื่นปีก่อนมีความสับสนอลหม่านที่มืดมิดก่อให้เกิดแม่น้ำโลหิตขนาดใหญ่ และเมื่อหนึ่งแสนห้าหมื่นปีที่แล้วก็เกิดความโกลาหลวุ่นวายในหุบเขาเซียน”

ทุกคนประหลาดใจและมองไปที่สุนัขสีดำตัวใหญ่

“หลังจากนั้นก็เกิดความวุ่นวายในเหมืองโบราณต้นกำเนิด พื้นที่ป่าทางภาคตะวันออกรวมทั้งเขตต้องห้ามแห่งชีวิตในภาคใต้ตามลำดับ” จักรพรรดิดำมีสีหน้าหวาดผวา

“แปดหมื่นปีที่แล้ว มันถูกเรียกว่ายุคที่มืดมนที่สุดนับตั้งแต่เข้าสู่ยุครกร้างโบราณ มีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บนับไม่ถ้วนในความวุ่นวายครั้งยิ่งใหญ่นั้น” ตู้เฟยพูดพลางมองดูทุ่งน้ำแข็งที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา

"ข้าได้ยินมาอย่างคลุมเครือว่าราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้อยู่ยงคงกระพันจากตระกูลจี้ใช้อาวธเต๋าสุดขั้วเพื่อทำลายดินแดนศักดิ์สิทธิ์ในบริเวณนี้"

“อะไรนะ!”

ทุกคนสูดลมหายใจเข้าไปยังหนาวเหน็บ พลังของอาวุธเต๋าสุดขั้วคือสิ่งที่อยู่ในขอบเขตที่พวกเขาไม่สามารถจินตนาการได้

ว่ากันว่าพลังของพวกมันมีความแข็งแกร่งไม่น้อยกว่าจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่เลยด้วยซ้ำ

"นี่คือสาเหตุที่ทำให้ดินแดนแห่งนี้กลายเป็นที่รกร้างว่างเปล่า " เย่ฟ่านอุทาน

จักรพรรดิดำพูดอย่างลึกซึ้งว่า

“นั่นเป็นเรื่องปกติ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีอาวุธเต๋าสุดขั้วยากที่จะดำรงอยู่ได้หลายหมื่นปี การที่พวกเขาถูกทำลายไปเช่นนั้นนับเป็นเรื่องที่อยู่ในการคำนวณอยู่แล้ว”

สิ่งที่กล่าวคือข้อเท็จจริง เมื่อมองย้อนกลับไปหลายร้อยหลายพันปี จำนวนดินแดนศักดิ์สิทธิ์มีมากกว่าตอนนี้หลายเท่า และที่เหลืออยู่ในปัจจุบันก็มีเพียงน้อยนิดเท่านั้น

หากลองคิดดูให้ดีหลังจากที่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่เสียชีวิตไปแล้ว ลูกหลานของพวกเขาที่ไม่มีอาวุธเต๋าสุดขั้วครอบครองแต่กลับมีมรดกอันยิ่งใหญ่อยู่ในมือย่อมต้องทำให้มหาอำนาจอื่นๆเกิดความโล�

ผังป๋อกล่าวว่า “ดูเหมือนว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่ยังหลงเหลืออยู่ตอนนี้ล้วนแล้วแต่มีระดับที่ไม่ธรรมดาอย่างยิ่ง”

หลายคนพยักหน้าเห็นด้วย ยิ่งพวกเขาเข้าใจมากเท่าไร พวกเขาก็ยิ่งรู้สึกว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์นั้นลึกล้ำและไม่อาจมองผ่าน

หลังจากผ่านไปกว่าชั่วยาม พวกเขาก็มาถึงส่วนที่ลึกที่สุดของทุ่งน้ำแข็งและเห็นภูเขาหิมะขนาดใหญ่ที่สูงตระหง่านตั้งตรงทะลุผ่านก้อนเมฆ

ตู้เฟยอธิบายว่า

"ตำนานกล่าวเมื่อเจ็ดแปดหมื่นปีที่แล้วแม้ว่าที่นี่จะมีหิมะตกตลอดปีตลอดชาติแต่สถานที่รอบข้างไม่ได้กลายเป็นทุ่งน้ำแข็งอย่างเช่นทุกวันนี้

มีข่าวลือคว่าราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ของตระกูลจี้ใช้อาวุธเต๋าสุดขั้วของเขาทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง สถานที่แห่งนี้จึงกลายเป็นเพียงภูเขาที่เต็มไปด้วยความตาย"

เย่ฟ่านมองไปที่ภูเขาหิมะขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าด้วยความตกตะลึงและกล่าวว่า

"วานรเฒ่าตัวนั้นสามารถครอบครองดินแดนขนาดใหญ่เช่นนี้เห็นได้ชัดว่าเขามีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก"

ตู้เฟยพยักหน้าเห็นด้วย

"วานรเฒ่าตัวนั้นทิ้งตำนานให้ถูกกล่าวขานไม่รู้จบ บางคนบอกว่ามันเกิดในภูเขาหิมะนี้และพลังของมันก็มาจากเศษเสี้ยวของอาวุธเต๋าสุดขั้ว หลังจากนั้นมันก็เริ่มบ่มเพาะจนมีความแข็งแกร่งที่ไม่มีผู้ใดสามารถท้าทายได้"

“ข้าสัมผัสได้ว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์สำรองของดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงอยู่บนภูเขาหิมะข้างหน้า” ผังป๋อกล่าว

เขาได้ฝึกฝนคัมภีร์โบราณจักรพรรดิอสูรด้วยวิธีการที่ไม่ธรรมดา เมื่อไล่ตามบุตรศักดิ์สิทธิ์สำรองเขาใช้ทักษะลึกลับของจักรพรรดิอสูรเพื่อแกะรอยฝ่ายตรงข้าม

หากไม่ใช่บุตรศักดิ์สิทธิ์สำรองคนนั้นสามารถหลบหนีเข้าสู่ตำหนักหิมะนิรันดร์กาลได้ทันเวลา รับรองว่าเขาจะต้องถูกตัดศีรษะอย่างแน่นอน

"นิกายใหญ่เช่นตำหนักหิมะนิรันดร์กาลมีพลังมากเกินไป เราไม่สามารถต่อสู้กับผู้อาวุโสของพวกเขาตรงๆได้ พวกเราทำได้เพียงรอคอยอยู่ด้านนอกเท่านั้น” เย่ฟ่านกล่าว

“ข้าคาดการณ์ว่าจะใช้เวลาอย่างน้อยเจ็ดวันกว่าเขาจะฟื้นจากอาการบาดเจ็บ หลังจากถูกโจมตีด้วยเก้ากระบวนท่าสังหารจักรพรรดิอสูรของข้า มันเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อแล้วที่เขายังมีชีวิตอยู่” ผังป๋อกล่าว

เก้ากระบวนท่าสังหารของจักรพรรดิอสูร เย่ฟ่านรู้ดีว่าพวกมันน่ากลัวแค่ไหน อสูรโบราณที่อยู่ในดอกบัวสีครามตัวนั้นน่ากลัวอย่างถึงที่สุด

หากไม่ใช่ว่าพวกเขามีค่ายกลทรงพลังของจักรพรรดิดำคอยสนับสนุน พวกเขาก็แทบจะเอาตัวไม่รอดเหมือนกัน

ในเวลานี้เมื่อจักรพรรดิดำได้ยินคำว่าเก้ากระบวนท่าสังหารของจักรพรรดิอสูรดวงตาของมันก็ร้อนรุ่ม มันปรารถนาที่จะเหยียบย่ำผังป๋อลงกับพื้นเพื่อให้ได้รับคัมภีร์โบราณของจักรพรรดิอสูรมาเดี๋ยวนี้เลย

“รออยู่ตรงนี้ก็เปล่าประโยชน์ ข้าได้ยินมาว่าผู้บ่มเพาะหญิงจากคฤหาสน์ม่วงกำลังจะออกจากตำหนักหิมะเพื่อไปยังเมืองศักดิ์สิทธิ์ บางทีเราควรไปเยี่ยมพวกนางก่อน”

ตอนนี้ผังป๋อมีสถานะพิเศษ และสถานะของเขาในเผ่าพันธุ์อสูร นั้นผิดปกติมาก

แม้ว่าเขาจะไม่สามารถระดมกำลังส่วนต่างๆของเผ่าพันธุ์อสูรได้ แต่ข่าวสารระดับสูงต่างๆเขาก็ยังมีโอกาสเข้าร่วมรับฟัง

"นี่เป็นข่าวดี!" ตู้เฟยก็มีพลังขึ้นมาทันที

เย่ฟ่านเดินไปรอบๆภูเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะขนาดใหญ่ เขาแตะคาง ไตร่ตรองอย่างรอบคอบแล้วพูดว่า

"ที่นี่ดูแปลกประหลาดมาก ข้ารู้สึกว่ามันจะมีเส้นเลือดศักดิ์สิทธิ์อยู่ใต้พื้นดินนี้และสิ่งที่อยู่ในนั้นคงเป็นต้นกำเนิดสวรรค์ก้อนใหญ่"

เขาต้องการต้นกำเนิดบริสุทธิ์หลายล้านจินอย่างเร่งด่วนเพื่อทำลายโซ่ตรวนของตำหนักเต๋าและเข้าสู่อาณาจักรขั้นสี่สุดขั้วให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้

ดังนั้นเขาจึงไม่คิดจะเข้าร่วมแผนการของผังป๋อ

“เจ้าสามารถขุดต้นกำเนิดสวรรค์ชิ้นใหญ่ออกมาได้ไหม” ผังป๋อ และตู้เฟยเริ่มมีการแสดงออกอย่างกระตือรือร้น

เย่ฟ่านส่ายหัวและกล่าวว่า “คาดว่าคงเป็นเรื่องยาก แม้ว่าข้าจะรู้ว่าต้นกำเนิดสวรรค์ชิ้นใหญ่นั้นอยู่ที่ไหน แต่การลงมือของพวกเราคงต้องส่งเสียงดังมาก นี่คือที่ตั้งของตำหนักหิมะนิรันดร์กาล ความพยายามของพวกเราจะเป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์”

ตู้เฟยมีสีหน้าไม่ยินยอมพร้อมใจ และกล่าวว่า

"ไปดูกันก่อนเถอะแล้วค่อยตัดสินใจในภายหลัง ที่นี่เคยเป็นที่ตั้งของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ขนาดใหญ่ บางทีบริเวณของต้นกำเนิดสวรรค์อาจจะเป็นคลังสมบัติของพวกเขา "

เย่ฟ่านจ้องมองอย่างระมัดระวังด้วยทักษะที่อยู่ในคัมภีร์ต้นกำเนิดสวรรค์ ยิ่งเขามองภูเขาขนาดใหญ่นั้นมากขึ้นเท่าไหร่เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าต้นกำเนิดสวรรค์ที่อยู่ที่นี่มีระดับไม่ธรรมดา

“มันอยู่หลังภูเขาลูกใหญ่นั้น พวกเราไปดูกันเถอะ”