ระบบสร้างผู้กล้า ภาค 2 ตอนที่่ 11 เพิ่มกำลังใจ
ตอนนี้ผมกำลังอยู่ในรถม้าที่มีทหารหลายสิบคนกำลังคุ้มกันขบวนอยู่
ผ่านไปไม่กี่ชั้วโมงพวกผมก็เดินทางมาถึงเมือง'วอลล์เนียล์'
กำแพงเมื่องนั้นถูกสร้างด้วยหินขนาดใหญ่เอามาต่อกัน ด้านบนกำแพงก็มีทหารที่ดูเป็นทหารเฝ้ากำแพงจริงๆยืนอยู่
สาเหตุที่ผมบอกว่าทหารที่ดูเป็นทหารจริงๆเฝ้ากำแพงอยู่นั้น ตอนที่ผมเฝ้ากำแพงอยู่ที่เมืองหลวงคนส่วนมากที่ถูกจ้างมาเป็นทหารเฝ้ากำแพง
มันก็เป็นคนที่ไม่มีอะไรทำหรือไม่ก็พวกร่างกายอ่อนแอจนทำงานอื่นไม่่ได้เท่านั้นต่างกะบตอนนี้
ที่ด้านบนกำแพงของเมืองแห่งนี้
กับมีทหารใส่ชุดเกราะอยู่เต็มตัวในมือแต่ละคนก็ถือหอกเหล็กขนาดใหญ่่เอาไว้
รู้สึกว่าที่นี่ มันจะมีความปลอดภัยมากกว่าเมืองหลวงอีกนะเนี้ย
" กรีช "
" ครับ "
เสียงของไอลินที่นั่งอยู่เรียกผม จากนั้นผมก็หันไปตอบเธอ
" มีอะไรงั้นเหรอครับ "
" ฉันมีเรื่องต้องคุยกับนาย "
" ครับ??? เรื่องอะไร "
ผมถามออกไปด้วยหน้าตาที่กำลังสงสัย
" หลังจากที่พวกเราถึงเมืองฉันคิดว่านายต้องประกาศว่าตัวเองเป็น'ผู้กล้า' "
" ครับ??? ห่ะ!!! "
เอ่ะ....
นี้เธอต้องหารให้เราประกาศตัวว่าเราเป็นผู้กล้าอย่างงั้นเหรอ
อืม
ที่เธอพูดมามันก็มีเหตุผลอยู่ละนะเพราะว่าตอนนี้ ขวัญกำลังใจของทหารของมนุษย์แทบไม่เหลือแล้ว
ผู้กล้า'แราพาร์ท'ก็หายตัวไปถึงแม้ว่าตอนนี้จะตายไปแล้ว แต่คนทีี่รู้เรื่องนี้มันก็มีแค่เรากับไอลินที่เราบอกเรื่องวันนั้นไปเท่านั้น
นอกจากนั้นก็ยังไม่มีใครรู้
แล้วเหตุผลก็อย่างตอนนี้เมืองหลวงของมนุษย์เองก็โดนโจมตี ไปแล้วขนาดที่สถาณที่ ที่ปลอดภัยที่สุดยังโดนโจมตี
ตอนนี้ทุกคนต้องกำลังสิ้นหวังกันแน่
ถ้าเกิดว่าเราประกาศตัวออกไปแล้วเริ่มนำทัพเข้าต่อสู้กับทัพจอมมารละก็ต้องเพิ่มกำลังใจให้กับเหล่าทหารได้เยอะแน่
แต่ว่า....
ตอนนี้นะยังไม่ได้
เมื่อผมตัดสิ้นใจได้แล้วผมก็ตอบไอลินที่กำลังมองมาทางผมอยู่
" ตอนนี้ยังไม่ได้ "
" ทำไมละ !!!! "
ไอลินรีบถามกลับด้วยน้ำเสียงอยากรู้
" ตอนนี้ตัวของผมยังแข็งแกร่งไม่พอครับ "
" ไม่พอ??? นายพูดอะไรพลัง 600000 นะเหรอที่บอกว่าไม่พอ "
" ครับ "
หลังจากนั้นพวกเราก็เงียบไม่มีใครพูดอะไร ผ่านไปสักพักผมก็เริ่มอธิบายให้เธอฟังว่าทำไมตอนนี้ผมยังไม่พร้อม
" คุณหนูจำได้มั้ยครับเรื่องที่ผมเจอกับปีศาจที่มีพลังหลักล้าน "
" จำได้ "
" คุณหนูคิดว่าถ้าผมประกาศตัวออกไปแล้วต้องไปเจอกับมันจะเป็นไงครับ "
" เรื่องนั้น..... "
" ผู้กล้าที่ไม่สามารถสู้กับปีศาจได้มันก็เหมือนกับว่าทำให้มนุษย์ทุกคนหมดความหวังนั้นแหละครับ "
หลังจากที่ผมพูดออกไปเกวลินก็ไม่ได้พูดอะไรกลับมา บรรยกาศที่ผมกับไอลินอยู่ด้วยกันเริ่มตรึงเคลียด
จนผ่านไปสักพักรถม้าก็หยุดวิ่ง
แล้วผมก็คิดวิธีอออกว่าจะทำยังไงให้สถาณการณ์ของมนุษย์ กลับมาได้เปรียบจากนั้นผมก็พููดออกไปพร้อมกับยิ้มที่มุมปาก
" คุณหนูผมมีความคิดแล้วครับ!!! "