ระบบสร้างผู้กล้า ตอนที่ 7 เจออีกแล้ว
ตอนนี้ผมกำลังเดินอยู่ในตลาดมือสองอยู่ที่แห้งนี้นั้น มีร้านขายของอยู่มากมายและผู้คนที่เดินไปมาจำนวนมหาศาล ระหว่างทางที่ผมเดินมานั้นผมก็มองเห็นร้านขายอาวุทธอยู่หลายร้าน มีทั้งร้านขนาดใหญ่ร้านขนาดเล็กรวมถึงร้านที่เอาผ้ามากลางบนดินเช่นกัน
แต่ผมก็ไม่ได้เดินเข้าไปดูร้านพวกนั้นส่วนเหตุผลก็เพราะ ผมมีร้านประจำของผมอยู่นั้นก็คือร้านลุง แฟรงค์
ซึ่งร้านที่ผมจะไปที่มีเจ้าของชื่อ แฟรงค์นั้นเป็นร้านที่ไม่ใหญ่มาก แต่ว่ามีขายแทบจะทุกอย่าง ของใช้ต่างๆที่ผมซื้อไปจากตลาดมือสองแห่งนี้นั้นผมก็ซื้อไปจากร้านของเค้าคนนี้แล้วไม่ใช้แค่มีทุกอย่าง ของที่ร้านของเค้านั้นยังมีของถูกหลายอย่างด้วย
ในระหว่างที่ผมกำลังเดินอยู่สายตาของผมก็มองไปเห็น บารอนมิลล์หรืออีกชื่อก็คือ หมูตอนจอมไถ กำลังยืนอยู่ที่หน้าร้านขายพวกถ้วยจานที่ตั้งร้านอยู่ด้านข้างถนน
ด้านหลังของหมูตอนจอมไถนั้นมีทหารคุ้มกันอยู่ 2 คนสวมชุดเหล็กเอาไว้เต็มตัวในมือขวาของทหาร ทั้ง 2 คนก็กำลังถือหอกเอาไว้อยู่ หืม....เจ้านั้นกำลังยืนทำอะไรอยู่ที่ร้านตรงนั้นนะ ตัวผมที่กำลังสงสัยว่าทำไมพวกขุนนางอย่างบารอนมิลล์ ถึงมาอยู่ในที่แบบนี้ได้ก็เลยเดินเข้าไปใกล้
" นี้ๆ....ลดให้หน่อยน่าข้าซื้อเยอะนะข้าขอซื้อ 200 ชิ้นเลย "
มิลล์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่กำลังเหมือนกับว่าขอร้อง มองไปยังเจ้าของร้านที่กำลังยืนอยู่
" โถววว....นายท่าน นี้ข้าขายก็แทบจะไม่ได้กำไรอยู่แล้วที่สำคัญท่านต่อเยอะไปด้้วยข้าขายใบละ 10 เหรียญทองแดง นี้ท่านเล่นต่อเหลือแค่ใบละ 5 เหรียญทองแดงเอง นั้นมันคือ 50% ของราคาเลยนะ "
โห่ว.....นี้หมูตอนจอมไถมันต่อราคาของคนขายขนาดนี้เลยงั้นเหรอเนี่ย หลังจากที่ซื้อไปก็คงจะเอาไปบังคับขายให้กับพวกเราอีกสินะ เป็นบารอนที่สุดยอดจริงๆคนขายก็โกงราคา และยังไปโกงราคาคนซื้ออย่างพวกเราอีกอยากจะรู้จริงๆ นี้มันเอาเงินไปทำอะไร
ผมยืนดูู 2 คนนั้นต่อราคากันอยู่สักพักแล้วก็มองไปที่คนคุ้มกันของบารอนมิลล์ ที่กำลังยืนอยู่ด้านหลัง รู้สึกว่าตัวเรามันจะมีสกิลตรวจสอบอยู่ด้วยสินะลองดูหน่อยดีกว่า
" ตรวจสอบ "
ผมพูดออกมาด้วยน้ำเสียงค่อยๆ
หลังจากที่ผมพูดออกไปก็มีหน้าต่างสี่เหลี่ยมปรากฏขึ้นมา ต่อหน้าผมเหมือนตอนที่ผมอยู่บ้านเมื่อเช้านี้
[ ระดับพลัง 46 จุด ]
46 งั้นเหรอรู้สึกว่ามนุษย์์ 1 คนค่าพลังเฉลี่ยจะอยู่ที่ 10 สินะแปลว่าทหารคุ้มกันคนนี้เท่ากับว่าต้องใช้คน 5 คนเพื่อที่จะเอาชนะแล้วอีกคนละพลังเท่าไหร่
เมื่อคิดได้แบบนั้นผมก็มองไปยังทหารอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆ
[ ระดับพลัง 53 จุด ]
คนนี้มีมากกว่าหน่อยแฮะ แต่ว่าระดับพลังของทั้ง 2 คนนี้มันก็พอๆกันละนะ พอเห็นแบบนี้ตัวเราที่มีพลังแค่ 13 จุดดูเป็นคนอ่อนแอไปเลย แต่ก็ช่างเถอะตอนนี้ไปร้านของลุงแฟรงค์หาซื้อดาบดีกว่า
หลังจากนั้นผมก็เดินออกมาจากจุดที่บารอนมิลล์อยู่ แล้วเดินตรงไปยังร้านของลุงแฟรงค์์
" อ่าว.....กรีชวันนี้ก็มาอีกแล้วงั้นเหรอ "
เสียงของผู้ชายที่กำลังนั่งอยู่ในร้านพูดออกมาทางผมที่กำลังยืนอยู่
" ครับ "
คนที่กำลังนั่งอยู่ต่อหน้าของผมตอนนี้นั้นก็คือลุงแฟรงค์ เค้าเป็นชายแก่อายุ 60 มีนวดเคาอยู่เต็มใบหน้า พร้อมกับกล้ามที่ใหญ่โตที่ขึ้นทุกส่วนของร่างกาย
เห็นกี่ครั้งผมก็ตกใจกับกล้ามของเค้าตลอดที่เป็นแบบนี้ ผมได้ยินมาว่าแต่ก่อนลุงแฟรงค์์เคยเป็นนักผจญภัยมาก่อน แต่ว่าด้วยเหตุผลอะไรบางอย่างทำให้เค้ามาเป็นแค่คนขายของมือสองธรรมดา
" วันนี้ต้องการอะไรละ "
แฟรงค์ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ถามออกมาด้วยน้ำเสียงที่กำลังสงสัย
" วันนี้ผมต้องการอาวุทธครับ "
" อาวุทธงั้นเหรอ นี้นายจะเอาไปทำอะไร นายเป็นทหารเฝ้ากำแพงเค้าก็็มีีให้ไม่ใช้งั้นเหรอ "