เกิดใหม่อีกครั้งกับการแย่ง ตอนที่ 111 ปัญหาของเอเดน

ตอนที่ 111 ปัญหาของเอเดน

2 เดือนต่อมา

ณ ภายในห้องโถงของพระราชวังในเมืองหลวง

ในห้องโถงที่เคยเต็มไปด้วยพวกขุนนางที่เต็มห้องเวลาเรียกประชุมเหล่าขุนนาง แต่เวลานี้กลับมีเพียงขุนนางไม่ถึงครึ่งจากทั้งหมด ทำให้ภายในห้องโถงรู้สึกบางตามากเมื่อเทียบกับในยุคที่ประเทศยังไม่แตกออกเป็นสี่ส่วนหลังจากการขึ้นครองราชของเอเดน

แต่ที่จำนวนขุนนางจะเหลือน้อยแบบนี้มันก็ไม่ได้แปลกอะไรมากนัก เพราะทางพวกขุนางที่อยู่ในอณาเขตของพี่น้องเอเดนก็มีเดินทางมาบางส่วนเท่านั้น และพวกขุนบางอณาเขตทางตอนเหนือของประเทศก็ไม่เดินทางมาเลยสักคน ซึ่งเรื่องนี้แหละที่กำลังเป็นปัญหาอยู่ ในตอนนี้ที่เอเดนเรียกรวมตัวเหล่าขุนนางที่อยู่ภายใต้การปกครองของตัวเองมาร่วมตัวเป็นครั้งที่สองตั้งแต่ตนขึ้นครองราชเป็นราชาของประเทศก็เป็นเพราะเรื่องปัญหาที่มันกำลังเกิดขึ้นกับพวกขุนนาง ที่อณาเขตทางเหนือที่เฮเลอร์กำลังไล่กวาดล้างอยู่

บรรยกาศตอนนี้เต็มไปด้วยความรู้สึกกดดัน

พวกขุนนางต่างพากันก้มหน้าและทำสีหน้าหนักใจออกมา

เอเดนเองก็กำลังนั่งกำหมัดทั้งสองเอาไว้แน่นอนบนเก้าอี้บัลลังค์ ขณะที่กำลังฟังเรื่องรายงานเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดตลอดสองเดือนที่ผ่านมานับตั้งแต่เฮเลอร์ประกาศตัวเป็นศัตรูอย่างโจ่งแจ้งจากทหารที่กำลังอ่านรายงานอยู่

ตุบ!

" พวกเจ้าได้ยินรายงานของวันนี้กันแล้วใช่ไหม!!! " เอเดนตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงอารมณ์โมโห หลังจากที่ใช้กำปั่นขวาทุบที่เก้าอี้ที่เป็นจุดพิงแขนไป

ขณะที่พูดใบหน้าของเอเดนก็เต็มไปด้วยความโมโหแบบเต็มที่หลังจากที่ทหารได้อ่านรายงานเรื่องทั้งหมดให้ฟัง เรื่องที่ทหารได้รายงานออกมาจนทำให้เอเดนอยู่ในท่าทางแบบนี้มีอยู่ด้วยกันทั้งหมดสองเรื่อง

1. เรื่องของกำลังทหารที่ส่งไปเพื่อจัดการกับเฮเลอร์เมื่อตั้งแต่สองเดือนก่อน เพราะตั้งแต่เฮเลอร์ไม่ตอบรับข้อเสนอที่ได้เสนอไป เอเดนก็เริ่มส่งกำลังทหารกว่า 100,000 นาย เดินทางเพื่อไปจัดการกับเฮเลอร์ทันที

แต่ทว่า

เรื่องที่ทหารรายงายออกมาเมื่อครู่กลับบอกว่า ยังไม่สามารถเหียบเข้าอณาเขตทางเหนือได้เลยด้วยซ้ำ ทั้งๆที่เฮเลอร์มีทหารป้องกันเพียง 5,000 คน เพราะต้องแบ่งกำลังออกไปทางประเทศคนเถื่อนด้วย

2.เรื่องของการโจมตีแบบกองโจรไม่รู้สังกัด ตั้งแต่ที่โดนโจมตีมางบประมาณของกองทัพเอเดนก็ลดลงอย่างต่อเนื้อง รวมทั้งอาหารที่เอาไว้ให้ทหารก็ส่งไปไม่ถึงทหารทั้งแสนคนที่อยู่แนวหน้า ถึงส่งไปถึงก็ถึงเพียง 20 - 30 % ของทั้งหมด เพราะโดนโจมตีระหว่างทางหมดและยังไม่สามารถรุบุตัวพวกที่ทำได้ แม้ว่าเวลาจะผ่านมานานขนาดนี้แล้วก็ตาม

" มันมีใครตอบข้าได้ไหมว่านี่มันเรื่องอะไร คนเยอะกว่า! อาวุธเยอะกว่า! เงินทุนเยอะกว่า! ทำไมทหารของข้ายังไม่สามารถยึดอณาเขตทางเหนือคืนมาจากเฮเลอร์ได้อีก ห่ะ! " เอเดนเริ่มตะโกนออีกครั้งใส่พวกขุนนางที่กำลังก้มหน้ากันอยู่

โดยระหว่างที่ตะโกนออกมาก็ได้กวาดสายตาไปมามองขุนนางด้านหน้าไปด้วย ' ชิ! ถามพวกนี้ไปมันก็ไม่ได้เรื่องอะไรเพราะยังไงพวกมันก็คงไม่มีความคิดที่จะแก้ปัญหาหรอก ...ไอพวกโง่เอ่ย! ' เอเดนเริ่มสบถถอยคำไม่พอใจกับพวกขุนนางที่เอาแต่ก้มหน้าไม่ตอบอะไรกลับมาอยู่ภายในใจ

จนผ่านไปสักพัก

" องค์ชายข้ามีเรื่องเสนอครับ! "

ดยุคสตรอมผู้ที่ยืนอยู่ด้านหน้าสุดของขุนนางฝั่งซ้ายของเอเดนก็พูดออกมา

" เจ้ามีเรื่องอะไร? "

" ข้าคิดว่าถ้าเรายังทำสงครามกับองค์ชายเฮเลอร์ต่อไปรังแต่จะเพิ่มภาระให้กับกองทัพป่าวๆ ข้าคิดว่า- "

" อย่ามาปอดแหกตอนนี้!!! " เอเดนตะโกนอย่างสุดเสียงใส่สตรอมที่กำลังพูดอยู่ แล้วก็เริ่มพูดต่อ " ถ้าข้าถอนกำลังทหารออกมาตอนนี้มันจะมองข้ายังไง พวกทหารที่รบอยู่แนวหน้านานกว่าสองเดือนจะมีความคิดยังไง จะพูดอะไรออกมาแกได้ใช้สมองคิดบ้างไหม!!! "

สิ่งที่เอเดนกำลังตะโกนใส่สตรอมตอนนี้ต่างเป็นเรื่องจริงที่ไม่สามารถปฏิเสธได้ทั้งหมด เพราะในเวลานี้ พวกขุนนางเองก็เริ่มพากันเสียความเชื่อมั่นในตัวของเอเดนไปบ้างแล้วเหมือนกัน ยิ่งถ้าถอนกำลังกลับมาเรื่องความไม่มั่นใจมันก็ยิ่งเพิ่มแบบทวีคูณ ร่วมถึงพวกทหารที่โดนสั่งให้ถอนทัพก็อาจจะหมดความเคารพในตัวของเอเดนด้วยเช่นกัน เพราะการถอนทัพตั้งแต่ยังเดินทางเข้าบุกไม่ได้มันก็ไม่ได้ต่างอะไรจากการยอมแพ้!

ทางด้านของสตรอม หลังจากที่โดยเอเดนตะโกนใส่ก็ก้มหน้าลงไปอีกครั้งพร้อมกับพรางคิดในใจไปด้วย ' ไม่ไหว ถ้าพูดอะไรตอนนี้ไปหมอนี่มันก็ไม่ยออมรับฟังอะไรเราเลย เหอะ! มาถามว่าเราได้ใช้สมองคิดไหมงั้นเหรอ เอาไปถามตัวเองดีกว่าไหม ชิ! ' สตรอมถึงจะไม่ตอบอะไรออกมาแล้วทำท่าทางเหมือนยอมไป แต่ในใจตอนนี้เต็มไปด้วยถอยคำสบถด่าท้อเพราะความรู้สึกเจ็บใจจากคำพูดของเอเดนเมื่อครู่

" ยังมีใครมีอะไรจะเสนออีกไหม? " เอเดนเริ่มถามต่ออีกครั้ง

แต่หลังจากที่ถามมาก็ไม่มีใครกล้าเสนออะไรแล้ว เพราะพวกขุนนางทุกคนต่างเข้าใจสถาณการณ์ที่มันกำลังเป็นอยู่ในตอนนี้ดีว่ามันเป็นยังไง เสนอก็โดนด่า! ด้วยความคิดแบบนี้ ถึงจะมีขุนนางบางคนที่มีความคิดที่จะเสนอเลยไม่มีใครพูดอะไรออกมาสักคน ทำให้บรรยกาศในห้องเริ่มกดดันเข้าไปอีก

พร้อมกับใบหน้าของเอเดนที่เต็มไปด้วยความโมโห

ระหว่างนั้น

" รายงานด่วน!!!!!! "

ก็ได้มีเสียงของทหารสวมชุดเกราะที่ร่างกายชุมไปด้วยเลือดสีแดงวิ่งเข้ามาในห้องด้วยท่าทางเร่งรีบ ทำให้พวกขุนนางที่เห็นพากันจับดาบของตนที่คาดเอวอยู่ออกมาทันที แล้วพวกทหารองครักษ์เองก็วิ่งเข้ามาตั้งแถวที่ด้านหน้าของเอเดนเหมือนกับกำแพงพร้อมกับหันปลายหอกไปทางทหารที่กำลังวิ่งเข้ามา

ส่วนทางด้านทหารเมื่อเห็นหอกด้านหน้าและขุนนางโดยรอบก็หยุดวิ่งและอยู่ในท่าคุกเข่าหนึ่งข้างทันที จากนั้นก็ได้พูดออกมาต่อ " รายงานด่วนจากหน่วยข่าวกรองพิเศษครับ! " หลังจากที่พูดออมาก็ชูแผ่นสัญลักษณ์ที่อยู่ในมือขวาขึ้นมาเพื่อยืนยันเพื่อให้เอเดนที่เป็นราชาได้ดู