ตอนที่ 489+490 เธอไม่ใช่เทวแพทย์

ตอนที่ 489 เธอไม่ใช่เทวแพทย์

ตามที่ระบบการแพทย์ สาเหตุที่แท้จริงของความพิการของตู้เฉินคือการบาดเจ็บที่กระดูกสันหลังส่วนคอและระบบประสาทรอบ ๆ แทนที่จะเป็นขาของเขาอย่างที่ปรากฏในข้อมูลประวัติการรักษา

ดูเหมือนว่าเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสที่สุดในช่วงอุบัติเหตุเมื่อหลายปีก่อน เป็นเวลาหลายปีแล้วที่กระดูกและเส้นประสาทรอบ ๆ หายเป็นปกติแล้ว เพียงแต่ไม่ได้ใช้งาน หากใช้เทคโนโลยีทางการแพทย์สมัยใหม่ก็รักษาได้ไม่ยาก

เมื่อได้ยินคำขอของเทวแพทย์ ตู้เฉินก็ส่งรายงานไปเจียงเหยา เธอถอดถุงมือของเธอออกตามสัญชาตญาณ ขณะที่เธอเอื้อมมือไปหยิบมัน

ทันใดนั้น นางตู้และนางโจวก็รีบวิ่งไปข้างหน้า ฉวยรายงานคืน ตีมือของเจียงเหยาอย่างแรงและผลักเธอออกไป!

เจียงเหยาไม่สามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีได้ทัน เธอก้มลงมองไปที่มือของเธอแล้วพบกับรอยมือสีแดงขนาดใหญ่

เจ็บนะ ไม่ตลกเลย!

“เธอไม่ใช่เทวแพทย์ เธอไม่ใช่เทวแพทย์! เทวแพทย์จะเป็นหญิงสาวได้ยังไง!” นางตู้ตัวสั่นด้วยความโกรธ

เจียงเหยาถูกนางโจวผลัก เกือบเสียหลัก โชคดีที่ลู่ชิงสีอยู่ตรงนั้นและพยุงเธอไว้

“ใครผลักเธอ!” ลู่ชิงสีคำราม “ใครทำ!”

“ลู่ชิงสี! นี่ไม่ใช่เทวแพทย์! ต้องเป็นแผนของโจวเหวยฉีและพวกคุณที่ตั้งใจจะหลอกพวกเรา! ฉันไม่เคยเชื่อใจเจ้าเด็กนั้นเลย ทำไมเขาถึงจากตระกูลโจวไปโดยไม่ร้องขออะไร! ฉันน่าจะรู้!” นางโจวกรีดร้องสุดเสียง “คุณจะทำอะไรกับตู้เฉิน?”

“ทำแบบนี้ได้ยังไง! เราทำตามเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว! ทำไมคุณถึงให้ผู้หญิงคนหนึ่งปลอมตัวเป็นเทวแพทย์!” นางตู้เดือดดาล เธอชี้ไปที่ผู้ปลอมตัวเป็นเทวแพทย์ “โชคดีที่เรารู้ก่อน! คุณวางแผนที่จะบอกเราว่าการรักษาล้มเหลวและตู้เฉินโชคไม่ดีที่ไม่สามารถมีชีวิตรอดได้ใช่ไหม”

“ลู่ชิงสี! เลือดเย็นได้ขนาดนี้ได้ยังไง!” นางโจวพุ่งไปข้างหน้า “ฉันจะถอดหน้ากากเธอออก อีตัวปลอม สกปรก! กล้าดียังไง!”

เจียงเหยายกขาของเธอขึ้นตามสัญชาตญาณและจับหน้ากากของเธอไว้ในเวลาเดียวกัน

“ใช่! ฉันคือตัวปลอม! อยากทำอะไรกับขาของตู้เฉินก็ตามสบายเถอะ ฉันจะกลับล่ะ” เจียงเหยาไม่สามารถระงับความโกรธของเธอได้ เธอรู้สึกผิดหวัง เธอไม่สมควรถูกทำร้ายร่างกาย!

เธอได้ทุกอย่างที่เธอต้องการแล้ว เงินก็อยู่ในบัญชีของเธอ หนังสือพิมพ์ก็ตีพิมพ์ไปแล้ว สมบูรณ์แบบ ตอนนี้เธอไม่ต้องผ่าตัดให้เขาเลยด้วยซ้ำ

“พอ!” ตู้เฉินที่เงียบงันก็ตะโกนขึ้น เขามองไปที่ลู่ชิงสีและผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้า ๆ เขา “ผมขอโทษเทวแพทย์ด้วยครับ เป็นความผิดของแม่และป้าของผมเอง เทวแพทย์ คุณคิดว่าผมพอจะสามารถลุกขึ้นยืนได้อีกครั้งไหมครับ?”

“มันไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว? ไม่มีใครในโลกนี้นอกจากฉันที่รักษาขาของคุณได้” เจียงเหยากล่าวอย่างประชดประชัน “ก็ในเมื่อพวกคุณไม่เชื่อในตัวฉันและไม่ต้องการการรักษาจากฉันอีกต่อไปแล้ว งั้นก็ดี! หายไว ๆ ก็แล้วกัน!”

__

ตอนที่ 490 ตัวปลอม

เจียงเหยาลากลู่ชิงสีออกมาพร้อม ๆ กัน แล้วออกจากโรงพยาบาลทันที

แม้จะขึ้นไปอยู่บนรถแล้ว เธอยังคงโกรธจัด

“คนพวกนั้นเป็นอะไรกัน!” เจียงเหยากลอกตา “หมอเทวดานี่จะเป็นผู้หญิงไม่ได้เลยหรือไง? เป็นหญิงสาวไม่ได้เหรอ? ใครเป็นคนบอกแบบนั้น? ฮึ่ม!”

“ไปตลาดสดกันเถอะ คืนนี้ผมจะทำอาหารให้คุณ” ลู่ชิงสีคาดเข็มขัดนิรภัยให้เธอแล้วลูบศีรษะเธอเบา ๆ “ไม่มีอะไรให้ต้องโกรธ เราจะไม่เจอพวกเขาอีกต่อไป”

“แม้พวกเขาจะมาคุกเข่าขอร้องสักแค่ไหน ฉันก็ไม่ผ่าตัดให้กับตู้เฉิน!” เจียงเหยาพูดหนักแน่น

เจียงเหยาตั้งใจที่จะปฏิบัติตามคำสัญญาและจะรักษาตู้เฉินให้ดีที่สุด ไม่เพียงแต่เรื่องจรรยาบรรณในวิชาแพทย์เท่านั้น เธอยังได้รับค่าตอบแทนจากตระกูลตู้มาแล้ว เธอตั้งใจที่จะทำตามคำสัญญา

แต่น่าแปลกที่เธอถูกคนที่เธอต้องการจะช่วยเหลือสงสัย

..

ที่โรงพยาบาล เสียงคร่ำครวญของนางตู้และนางโจวดึงดูดความสนใจของผู้อื่นเป็นอย่างมาก

“ลุงคะ เราต้องให้ลู่ชิงสีคืนเงินห้าแสนหยวนให้กับเรา” นั่นคือทั้งหมดที่โจวหนิงใส่ใจ “พวกเขาต้องการหลอกเอาเงินจากเรา!”

ผู้ช่วยผู้อำนวยการได้ยินเสียงจึงเข้ามาตรวจสอบ เมื่อเข้ามา เขาไม่เห็นลู่ชิงสีและเจียงเหยา ภายในห้องมีความโกลาหลเกิดขึ้น “เกิดอะไรขึ้น? อาการของลูกชายคุณรักษาไม่ได้เหรอ? แม้ว่าเทวแพทย์ก็ยังยอมแพ้เหรอ?”

“เทวแพทย์? ลู่ชิงสีพาตัวปลอมมาน่ะสิ!” นางโจวตะโกน “เธอยังเป็นเด็กสาวอยู่เลย มีเทวแพทย์ที่ไหนกันเล่า?”

“ต่อให้เทวแพทย์เป็นผู้หญิง ก็ไม่น่าจะยังเด็กขนาดนั้น” โจวหนิงกล่าวเสริม “ตอนที่พวกเรารู้ข่าวของเทวแพทย์ เราคิดว่าเขาจะเป็นเหมือนคุณ หรือมีอายุกว่าคุณ และมีประสบการณ์มากกว่านี้น่ะสิ”

“แล้วพวกคุณ...คุณไล่พวกเขา...ออกไปเหรอ?” ผู้ช่วยผู้อำนวยการพูดตะกุกตะกัก เขาหมดคำจะพูด

“ผู้ช่วยผู้อำนวยการครับ ผมเห็นคุณชายลู่กับเพื่อนของเขาจากไปอย่างเดือดดาล” หมอที่อยู่ใกล้ ๆ กระซิบบอก

“แล้วมันมีประโยชน์อะไรไหมล่ะที่จะให้ตัวปลอมอยู่ที่นี่? เสียเวลา!” ตู้ซื่อหัวโต้กลับ เขาคงจะต้องแก้แค้นลู่ชิงสีไปแล้ว ถ้าไม่กลัวผลที่จะตามมา

ผู้ช่วยผู้อำนวยการแทบไม่เชื่อหูตัวเอง เขามองทุกคนในห้องและถอนหายใจ

“น่าเสียดาย เทวแพทย์เป็นหญิงสาว ถ้าเธอไม่สามารถรักษาขาของตู้เฉินได้ ก็คงไม่มีใครทำได้อีกแล้วล่ะ อุตส่าห์คิดว่าตู้เฉินโชคดีมากที่ได้พบกับเทวแพทย์ ไม่คิดว่าพวกคุณจะไล่พวกเขาออกไป”

เขาหยุดและพูดต่อ “ผมดูก่อนหน้านั้นแล้ว ผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ คุณชายลู่คือเทวแพทย์ตัวจริง ผมเคยเจอเธอมาก่อน ถ้าผมไม่ตาฝ้าฟาง นั่นล่ะคือเธอ”

เขามองไปที่ตู้เฉิน ส่ายหน้าอย่างไว้อาลัย และออกจากห้องไป ไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้ เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่เหนืออำนาจของโรงพยาบาลจะจัดการ