167-168

7/8

Ep.167

ขณะที่ ฉู่เซวียนกำลังคุยกับคนอื่นๆ ไม่นานนัก เสียงหึ่ง หึ่ง ของมดสีทองขนาดใหญ่ที่มีลำตัวยาวหลายเมตรก็บินเข้ามา

จะเป็นใครอื่นไปได้อีก หากไม่ใช่อาต้าที่ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหนึ่งในสิบสามแม่ทัพเผ่าเซิร์กจากฉู่เซวียน

เมื่อเห็นฉู่เซวียน อาต้าส่งเสียงคราวญเบาๆ ชะลอความเร็ว หยุดร่างใหญ่ลงเบื้องหน้าเขา

เมื่อเห็นท่าทีที่อาต้าแสดงออกมา ฉู่เซวียนอดพยักหน้าไม่ได้ ดูเหมือนว่าอาต้าจะยังคงภักดีต่อเขา ไม่คิดทรยศในฐานะผู้นำเผ่าเซิร์ก

“อาต้า เกิดอะไรขึ้นที่นี่? อย่าบอกนะว่าต้นไม้พวกนั้นถูกเผ่าเซิร์กกินไปหมดแล้ว?” ฉู่เซวียนยิงคำถามเข้าประเด็นทันที

อาต้าพอได้ยินคำนี้ มันส่งเสียงร้องจี๊ จี๊ ขณะเดียวกันยังถ่ายทอดความคิดไปให้ ฉู่เซวียน

“นายหมายความว่าภายในคืนเดียว ทั้งหมดนี่เป็นฝีมือลูกหลานเผ่าเซิร์ก?” ฉู่เซวียนเอ่ยถามย้ำ

อาต้าผงกหัวใหญ่โตของมัน

“เจ้าหนู นี่เจ้าเข้าใจด้วยหรอว่าไอ้ตัวโตนี่มันพูดอะไร?” เห็นฉู่เซวียนกับอาต้าที่เป็นสายพันธุ์ต่างกัน แต่ดันสามารถสื่อสารกันได้โดยไม่มีอุปสรรคใดๆ หลังอานอดถามขึ้นมาไม่ได้  “อ้ออีกอย่าง เราราชาอยากรู้จริงๆ ว่าทำไมแมลงพวกนี้ถึงฟังเจ้า?”

“ฮี่ ฮี่ หลังอาน เพราะเผ่าเซิร์กพวกนี้เป็นลูกน้องของพี่ชายยังไงล่ะ” อี้อี้บนหลังของหลังอานหัวเราะคิกคัก

“ลูกน้อง? ล้อกันเล่นใช่ไหม!” ได้ยินแบบนั้น ดวงตาของหลังอานเบิกกว้างขึ้นทันที อุทานเสียงหลง

ความแข็งแกร่งของเผ่าเซิร์กพวกนี้อาจไม่สูงนัก ทว่าด้วยปริมาณมหาศาลของมัน ต่อให้เป็นหลังอานก็ใช่ว่าจะรับมือไหว

ดั่งวลี มดล้มช้าง

ด้วยปริมาณมหาศาล อาจก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพได้!

“นี่นายพึ่งรู้ตัวหรอ?” ฉู่เซวียนกลอกตาอย่างอดไม่ได้ ในใจที่เคยประเมินหลังอานไว้สูง เวลานี้ลดลำดับของมันลงมาหนึ่งขั้น

ช่วงเวลานี้ หลังอานบังเกิดความรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาเล็กน้อย เพราะตอนมันมาถึงตงเฉิงเมื่อคืน อันที่จริงมันฝ่าดงแมลงมาเช่นกัน เมื่อลองย้อนนึกดูตอนนั้น ที่รอดมาได้นับว่าโชคดีจริงๆ

“ยังไงก็เถอะ เจ้าแมลงพวกนี้มีทั้งหมดกี่ตัวกันแน่?” หลังอานเอ่ยถามออกมา

ฉู่เซวียน นึกอยู่พักหนึ่ง ก่อนหันไปพูดกับว่า “อาต้า ตอนนี้ในกองทัพเซิร์กมีอยู่ทั้งหมดกี่ตัว?”

อาต้า “จี๊ จี๊ ...”

ได้ยินแบบนั้น ฉู่เซวียนพยักหน้า “อ้อ ฉันเข้าใจแล้ว”​

เห็นฉู่เซวียนพูดเองเข้าใจเอง หลังอานเริ่มอยู่ไม่เป็นสุข  “เจ้าหนู บอกมาซักทีว่าเท่าไหร่! เราราชาไม่เข้าใจภาษาแมลง!”

“ใช่ ใช่ พี่ชาย ตอนนี้พวกแมลงมีมากแค่ไหนแล้ว?” อี้อี้ถามอย่างสนอกสนใจ

“ตามที่อาต้าบอก ตอนนี้เผ่าเซิร์กน่าจะมีอยู่เกือบ 12 ล้านตัวแล้ว เพิ่มจากในตอนแรกเกือบสองล้านตัว และพวกที่เพิ่มเข้ามาใหม่ยังเป็นเด็กอยู่ เลยจำเป็นต้องใช้อาหารจำนวนมากในการเติบโต” ฉู่เซวียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เผ่าเซิร์กสองล้านกว่าตัวน่าจะเพิ่มเข้ามาในช่วงที่ฉู่เซวียนกำลังหลับใหล

แน่นอน ว่าปริมาณนี้เกิดขึ้นในสถานการณ์ที่พวกมันมีจำนวนเท่ากับกองทัพซอมบี้

แต่หากปล่อยให้พวกมันสืบพันธุ์ต่อไป เกรงว่าจำนวนกองทัพแมลงจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า!

โชคดีก็คือเผ่าพันธุ์ที่ถือกำเนิดมาเพื่อรุกรานนี้ ปัจจุบันตกอยู่ในกำมือของฉู่เซวียน

ฉู่เซวียนคิดว่าหากเขาไม่ได้มาเมืองตงเฉิง แล้วพวกแมลงใช้ศพซอมบี้เป็นอาหารและวางไข่ น่ากลัวว่าไม่ต้องรอจักรพรรดิแมลงมิติมาเยือน ก่อนจะถึงเวลานั้นโลกคงถูกยึดครองโดยเผ่าเซิร์กไปแล้ว

8/8

Ep.168

“แค่ช่วงเวลาสั้นๆ แต่กลับเปลี่ยนสภาพแวดล้อมจนกลายเป็นวิกฤตครั้งใหญ่แบบนี้ แถมไม่นานก็สามารถเพิ่มประชากรได้ถึงหนึ่งในห้าของที่มีในตอนแรก นี่มันเผ่าพันธุ์วิปริตอะไรกันเนี่ย!”

ดวงตาของหลังอานตั้งตรง เหม่อมองไปยังเผ่าเซิร์กที่ปกคลุมแผ่นฟ้าผืนดินจากระยะไกล “ถ้ายังปล่อยให้พวกมันมีชีวิตอยู่ แบบนี้โลกทั้งใบจะไม่ถูกพวกมันยึดครองหรอกหรือ?”

ได้ยินคำประเมินที่แฝงไปด้วยคำสาปแช่งของหลังอาน เมื่ออยู่ต่อหน้าฉู่เซวียน อาต้าเปล่งเสียงร้องด้วยความไม่พอใจทันที

นี่คืออีกแง่มุมหนึ่งที่น่ากลัวของเผ่าเซิร์ก ตราบใดที่พวกมันอยู่กับราชาของตน ต่อให้เผชิญกับสิ่งมีชีวิตระดับสูงกว่าแค่ไหนก็ไม่หวาดกลัว!

“โย่ว เจ้าแมลงน้อยเลเวล 4 กล้าท้าทายเราราชาหรือ?”

ได้ยินแบบนั้น หลังอานแยกเขี้ยวออกมาทันที เอ่ยด้วยน้ำเสียงขบขัน

แม้ในสายตาของหลังอาน เผ่าเซิร์กสามารถใช้จำนวนมหาศาลบดขยี้มันได้ก็จริง แต่ถึงอย่างไรที่กำลังขู่มันอยู่ในตอนนี้มีเพียงอาต้าในเลเวล 4 ซึ่งนั่นไม่คณามือมันเลยสักนิด

เป็นไปตามที่คาดไว้ พอได้ยินคำดูแคลนของหลังอาน อาต้าส่งเสียงฟู่ด้วยความโกรธทันใด ต้องการเข้าไปโจมตีหลังอาน

“อาต้า ใจเย็นก่อน!” สุดท้าย ฉู่เซวียนก็ต้องก้าวเข้ามาแทรก เพราะหากอาต้าโจมตีหลังอานจริงๆ ฝ่ายแรกย่อมถูกฆ่าในวินาทีแรกอย่างแน่นอน

และฉู่เซวียนยังต้องการพึ่งพาอาต้าเพื่อช่วยเขาควบคุมฝูงแมลง หากอีกฝ่ายตาย นั่นนับเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ของฉู่เซวียน

ฉู่เซวียนตบกระดองอาต้า

อาต้าเข้าใจความหมายที่ฉู่เซวียนพยายามจะสื่อ หลังจากส่งเสียงฟู่ข่มขู่หลังอานเป็นครั้งสุดท้าย มันก็เลิกสนใจอีกฝ่ายอีก

“คิก คิก อาต้าน่ารักจัง” อี้อี้ที่นั่งอยู่บนหลังของหลังอานเป็นปฏิกิริยาของอาต้า เธอหัวเราะออกมา

ร่างของอาต้ายาว 4-5 เมตร แถมทั้งตัวยังปกคลุมไปด้วยเดือยกระดูกอันน่าสะพรึง ดูยังไงก็ไม่เข้ากับคำว่าน่ารักซักนิด  เกรงวาคงมีเพียงเจ้าเมืองซอมบี้อย่างเธอเท่านั้นที่คิดแบบนี้

“อาต้า นี่คืออี้อี้ น้องสาวฉัน นายต้องจำไว้ให้ดี ให้คิดว่าเธอเป็นเผ่าเซิร์กเหมือนกันกับฉัน” ฉู่เซวียนกล่าว

อาต้าพอได้ยิน  แม้จะไม่ค่อยเข้าใจความหมายที่ฉู่เซวียนบอกมากนัก แต่มันก็ยังรับรู้ได้ ว่าฉู่เซวียนให้ความสำคัญกับอี้อี้มาก ดังนั้นผงกหัวใหญ่ว่าเข้าใจ ส่งเสียงฟู่เบาๆ

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า พี่ชาย อาต้าน่าสนุกจัง” อี้อี้กระโดดขึ้นไปในอากาศ เล่นหยอกล้อกับอาต้า

เห็นภานี้ ฉู่เซวียนไม่ได้กังวลว่าจะเกิดอันตรายใดๆ เพราะยังไงซะ ด้วยพลังรบของอี้อี้ ไม่น่าจะเกิดอุบัติเหตุใดๆขึ้น

ขณะนี้ ฉู่เซวียนยกมือขึ้นลูบคางใช้ความคิด

‘ไม่ใช่ความคิดที่ดีเลยที่สั่งให้เผ่าเซิร์กจำนวนมากอยู่รอบนอกเมืองตงเฉิง’

สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจว่า ‘ถึงยังไงฉันก็จะไปฐานเทียนหัวอยู่แล้ว งั้นก็ถือโอกาสนี้พาพวกแมลงไปด้วยซะเลยสิ เวลาเจออันตรายอะไรที่หลังอานแก้ปัญหาไม่ได้ อย่างน้อยก็ยังสามารถพึ่งพาพวกมัน’

เมื่อตัดสินใจแล้ว ฉู่เซวียนก็ออกคำสั่งแก่อาต้าผ่านทางความคิดเขา

เมื่อ อาต้าได้รับคำสั่ง มันก็บินไปยังฝูงแมลงที่อยู่ไกลออกไปทันที

และท่ามกลางกองทัพแมลงฝูงใหญ่ มีแมลง 12 ตัวที่ดูโดดเด่นกว่าตัวอื่นๆ ลอยขึ้นมาในอากาศ

เห็นอาต้าจากไป อี้อี้กลับมานั่งบนหลังของหลังอานอีกครั้ง เอ่ยถามด้วยความสงสัย “พี่ชาย อาต้ากำลังจะทำอะไร?”

“เผ่าเซิร์กอยู่นอกเมืองตงเฉิงแค่คืนเดียวยังมีสภาพเป็นแบบนี้ ขืนปล่อยให้พวกมันอยู่ที่นี่ต่อไป ไม่รู้จะสร้างปัญหาแบบไหนขึ้นมาอีก” ฉู่เซวียนหัวเราะ

ได้ยินแบบนั้น อี้อี้พยักหน้าเห็นด้วย “นั่นก็จริง พี่ใหญ่ต้องรีบให้พวกมันย้ายออกไปเร็วๆ”