163-164

3/8

Ep.163

เอฟเฟกต์จากเลือดมังกรและพรมังกรช่วยเพิ่มพลังให้ท่าผ่ามิติรวมกันมากถึง 4 เท่า

ฉู่เซวียนอยากทดลองใช้ท่านี้มาก ว่าหากปลดปล่อยมันออกไป จะสามารถคุกคามลอร์ดขั้นสูงได้หรือไม่!

แม้จะน่าเสียดายที่คุณสมบัตินี้ไม่อาจซ้อนทับกับอบิลิตี้อื่นๆ เช่น อบิลิตี้คลุ้มคลั่งได้ก็ตามที

ยังไงก็ตาม พูดถึงอบิลิตี้คลุ้มคลั่ง ตอนนี้หากเปิดใช้งานมัน พลังรบของฉู่เซวียนจะขยับขึ้นจากลอร์ดขั้นต้นเป็นขั้นกลางเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม หากซอมบี้หรือคนอื่นล่วงรู้ความคิดนี้ ทั้งหมดคงตะโกนชี้หน้าด่าเขา ได้รับความสามารถที่เรียกได้ว่าต่อต้านสวรรค์ แต่ยังไม่พอใจ น่าตีให้ตายจริงๆ!

“เพิ่มขึ้นเยอะไม่เลวเลย” เห็นพลังรบที่พุ่งสูงขึ้น ฉู่เซวียนอารมณ์ดีมาก บนใบหน้าเขาแสดงออกถึงความสุข

“อือ ...” อาจเป็นเพราะ ฉู่เซวียนขยับตัว มู่อ้าวซวงที่กำลังนอนอยู่บนอกเขาเลยตื่น เธอส่งเสียงงึมงำออกจากปาก ค่อยๆลืมตาขึ้น หาวฟอดใหญ่

แต่พอเห็นใบหน้ายิ้มแย้มของฉู่เซวียนในระยะประชิด ฉากที่พบเห็นได้ยากยิ่งก็ปรากฏขึ้น --ใบหน้าเย็นชาของมู่อ้าวซวงเริ่มแดงเล็กน้อย

คล้ายต้องการซ่อนความเก้อเขินเอาไว้ มู่อ้าวซวงกระแอม จากนั้นลุกขึ้นยืน

ฉู่เซวียนเห็นแบบนี้ก็หัวเราะ เหอ เหอ ลุกขึ้นยืนตาม

“ไม่นึกเลยจริงๆว่าเครื่องดิมของมนุษย์จะมีผลถึงขนาดนี้”

มู่อ้าวซวงผ่อนลมหายใจยาว รู้สึกผ่อนคลายอย่างน่าประหลาดใจ

“ก็เหมือนกับที่เขาว่ากันว่า เมาสุราจอกเดียว บรรเทาความทุกข์โศกได้นับพัน ตอนที่โลกยังสงบสุข มนุษย์ส่วนใหญ่ก็ใช้แอลกอฮอล์เพื่อลืมปัญหาของพวกเขาเหมือนกัน” ฉู่เซวียนหัวเราะ

มู่อ้าวซวงคิดตาม ก่อนพยักหน้า “จากอาการที่เจอกับตัวเอง ฉันว่าประโยคนี้ฟังดูมีเหตุผลดี”

ระหว่างทั้งสองพูดคุย ซอมบี้ระดับสูงตัวอื่นๆก็ลืมลืมตาตื่น

“ทำไมฉันรู้สึกตัวเบาจัง มันเป็นความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมไปเลย”

“นั่นสิ เหมือนกับว่าภาระที่แบกรับไว้หายไปหมดเลย”

“ฉันรู้สึกปวดหัวนิดหน่อย คิดว่าคงเป็นผลข้างเคียง แต่พอเทียบกับความรู้สึกที่ได้ดื่มมันแล้ว คุ้มค่าจนไม่ต้องพูดถึง ...”

เหล่าซอมบี้ระดับสูงรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของพวกเขา ต่างเอ่ยด้วยความแปลกใจ

แล้วอีกอย่าง สายตาที่พวกเขามองฉู่เซวียน มันได้เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด เวลานี้เต็มไปด้วยความเคารพอย่างแรงกล้า

“งืม .. พี่ชาย ตื่นแล้วหรอ”

ในตอนนั้นเอง อี้อี้ที่นอนอยู่บนตัวหลังอานขยี้ตา เอ่ยอย่างงัวเงีย

“วะ ฮะ ฮะ ฮ่า! วันนี้ช่างเป็นอีกวันที่งดงาม แบร๊ววว ... เอิ๊ก!”

หลังอานก็ตื่นขึ้นมาแล้วเช่นกัน มันพลิกตัวลุกขึ้น แหงนหน้าหอนขึ้นฟ้า อย่างไรก็ตาม หอนได้ครึ่งทางมันก็เผลอเรอออกมา

“อุฟฟฟ”

ฉู่เซวียนเห็นแบบนั้น อดหัวเราะออกมาดังๆไม่ได้

เหล่าซอมบี้ระดับสูงที่เหลือก็ไม่ต่างกัน

“อื๋อ? เจ้าหนู หัวเราะอะไร?”

เห็นภาพนี้ หลังอานร้องด้วยความงุนงง

“ฮ่า ฮ่า ไม่มีอะไร แค่บังเอิญนึกเรื่องตลกขึ้นมาได้น่ะ” ฉู่เซวียนโบกไม้โบกมือซ้ำแล้วซ้ำเล่า

หลังอานชำเลืองมองฉู่เซวียนกับเหล่าซอมบี้ระดับสูงด้วยความแคลงใจ

อย่างไรก็ตาม ด้วยไอคิวของมัน ทำให้ไม่สามารถเข้าใจคนอื่นๆได้ เลยปล่อยเลยตามเลยไปทั้งๆแบบนั้น

“ทุกท่าน ฉันว่าจะไปฐานเทียนหัว”

ฉู่เซวียนไตร่ตรองมาดีแล้ว จึงเอ่ยปากเอ่ยกับเหล่าซอมบี้ระดับสูง

ได้ยินแบบนั้น ใบหน้าของเหล่าซอมบี้แสดงท่าทีงุนงงขึ้นมาทันใด เพราะท้ายที่สุดแล้ว ก่อนหน้านี้ ฉู่เซวียนกล่าวว่าจะไม่โจมตีฐานเทียนหัว  แต่พอมาตอนนี้ดันกลับคำ มันหมายความว่ายังไง?

“ไม่ได้ไปเพื่อโจมตี”

เห็นสีหน้าของเหล่าซอมบี้ ฉู่เซวียนตระหนักได้ทันทีว่าพวกเขาเข้าใจผิด และเริ่มอธิบาย “พวกนายอยู่ที่ตงเฉิงกันนี่แหละ ไม่จำเป็นต้องตามฉันไป”

4/8

Ep.164

“ความหมายของสหายฉู่ก็คือ ต้องการไปที่นั่นคนเดียว?” ฉีโถวเอ่ยถามอย่างรู้ทัน

“ถูกต้อง” ฉู่เซวียนพยักหน้า เอ่ยต่อว่า “ส่วนพวกนายรออยู่ที่ตงเฉิงเถอะ ไม่ต้องกังวลไป”

เมื่อถึงจุดนี้ ซอมบี้ส่วนใหญ่เข้าใจแล้ว ว่าฉู่เซวียนต้องการไปฐานเทียนหัวเพียงลำพังเหมือนครั้งก่อน

แม้พวกเขาจะเกิดข้อสงสัยว่าทำไม ฉู่เซวียนถึงสนใจฐานมนุษย์ แต่ทั้งหมดก็ฉลาดพอที่จะไม่ถามมากความ

“เจ้าหนู เจ้าจะไปฐานเทียนหัวทำไม?” อย่างไรก็ตาม หลังอานไม่ได้คิดอะไรลึกซึ้งขนาดนั้น ชิงถามขึ้นมา

“ถ้าฉันบอกว่าไปเที่ยวเล่น นายจะเชื่อไหม?” ฉู่เซวียนยิ้ม

ได้ยินฉู่เซวียนพูดแบบนั้น หลังอานส่งเสียง ฮึ สองครั้ง เอ่ยสวนว่า “เจ้าหนู เราจะบอกอะไรให้นะ เวลาทำอะไรต้องรู้จักประมาณตน ด้วยพลังรบของเจ้า ยังไม่ทันเข้าใกล้ฐานเทียนหัว น่ากลัวว่าจะถูกพวกเทพสงครามของมนุษย์เจอตัวเข้าซะก่อน”

แต่แล้วหลังอานคล้ายฉุกคิดบางอย่างขึ้นมาได้ เอ่ยต่อว่า“ขืนเจ้าตายไป เราราชาคงไม่มีโอกาสได้กินของอร่อยอีก”

ได้ยินคำพูดของหลังอาน เหล่าซอมบี้ระดับสูงก็คิดตาม ต่อมา ทั้งหมดมองไปทาง ฉู่เซวียนด้วยความเป็นห่วง

“อ้อ อย่างงั้นหรอ” ได้ยินคำพูดของหลังอาน มุมปากฉู่เซวียนยกโค้งเป็นรอยยิ้มบาง

วินาทีถัดมา กลิ่นอายของซอมบี้บนร่างเขาหายวับในพริบตา กลายเป็นแค่มนุษย์ธรรมดา!

ภายใต้การทำงานของระบบ ฉู่เซวียนสามารถสลับอัตลักษณ์ระหว่างมนุษย์และซอมบี้ได้อย่างอิสระ

“เชี่ย!”

เห็นภาพนี้ ดวงตาของหลังอานเบิกกว้างทันที เผลอสบถคำหยาบออกมา

“สหายฉู่ไม่เหลือกลิ่นอายของซอมบี้แล้ว นี่มันเป็นไปได้ยังไง?”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า สหายฉู่มักทำอะไรที่เหนือจินตนาการของพวกเราจริงๆ”

เหล่าซอมบี้ระดับสูงมอง ฉู่เซวียนด้วยสีหน้าท่าทีตื่นตกใจ ชัดเจนว่าพวกมันไม่คาดคิดว่ากลิ่นอายของซอมบี้จะถูกระงับได้อย่างสมบูรณ์แบบเช่นนี้

“เวรเอ๊ย เจ้าหนู ความสามารถนี้ของเจ้าน่ากลัวจริงๆ” หลังอานกล่าวด้วยความตกใจ

“เป็นไง ตอนนี้ยังคิดว่าฉันจะไปตายที่ฐานเทียนหัวอีกไหม” ฉู่เซวียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

หลังอานส่ายหัวหนักแน่น “แค่ก แค่ก แน่นอนว่าไม่”

แต่ต่อมา หลังอานก็เผยรอยยิ้มประจบสอพลอบนใบหน้า เอ่ยปากว่า “ฮี่ ฮี่ แต่ช่วยบอกหน่อยสิ ว่าเจ้าทำแบบนี้ได้ยังไง? ต้องใช้วิธีไหนถึงสามารถเก็บกลิ่นอายได้อย่างสมบูรณ์แบบนี้ ช่วยสอนเราทีสิ”

ฉู่เซวียนส่ายหัว ตอบกลับว่า “นี่เป็นหนึ่งในอบิลิตี้เฉพาะตัวของฉัน แล้วจะสอนให้นายได้ยังไง”

ได้ยินแบบนั้น ท่าทีเสียดายผุดขึ้นบนใบหน้าของหลังอาน “เฮ้อ ที่แท้ก็เป็นแบบนี้”

แต่แล้วหลังอานเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างออก อาการตื่นเต้นกระพริบไหวในแววตาของมัน “ถึงสอนไม่ได้ แต่ถ้าเป็นสะกดกลิ่นอายของซอมบี้ระดับสูงตัวอื่นๆล่ะ ถ้าเจ้าทำได้ แล้วพาพวกเขาเข้าฐานมนุษย์ มันคงเป็นเรื่องง่ายมากหาคิดยึดครอง”

ฉู่เซวียนยักไหล่ เอ่ยเบาๆว่า “นั่นเป็นความคิดที่ดี”

ได้ยินแบบนั้น ท่าทีสนอกสนใจผุดขึ้นบนใบหน้าของเหล่าซอมบี้ระดับสูง

อย่างไรก็ตาม พอเห็นสีหน้าฉู่เซวียนแล้ว ท่าทีตื่นเต้นเหล่านั้นก็หายวับไปทันที

อี้อี้ไม่ได้คิดมากอะไรขนาดนั้น พอได้ยินคำพูดของฉู่เซวียนเธอก็คว้าแขนเขาแล้วเอ่ยว่า “ฮี่ ฮี่ พี่ชาย ฉันก็อยากไปเที่ยวเล่นเหมือนกัน!”

อันที่จริง ครั้งก่อนที่ฉู่เซวียนเดินทางออกจากเมืองตงเฉิง อี้อี้เคยขอติดตามเขาไปฐานเทียนหัวมาแล้วครั้งหนึ่ง เพราะถึงอย่างไร เด็กสาวตัวน้อยคนนี้ก็อยากรู้เรื่องราวของฐานมนุษย์เป็นอย่างมาก ...