เกิดใหม่เป็นทารกขั้นเทพ ตอนที่ 38 : นี่ข้ารอคอยอย่างสูญเปล่าหรือ?
ตอนที่ 38 : นี่ข้ารอคอยอย่างสูญเปล่าหรือ?
หลายราตรีก่อน ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาราพร่างพราย
ห่างไกลออกไปจากเมืองต้าหยาน มีกลุ่มคนนั่งล้อมรอบกองไฟอยู่
“ผ่านมาหลายวันแล้ว เหตุใดยังไม่มีความเคลื่อนไหวจากทางต้าหยานกัน?”
ท่อนไม้ที่ลุกไหม้ในกองเพลิงปะทุขึ้นมาเป็นระยะ ร่างทั้งสิบล้วนอยู่โดยรอบบริเวณที่แสงส่องถึง
บุรุษวัยกลางคนผู้หนึ่งที่ดูราวกับเป็นหัวหน้าของคนกลุ่มนี้ เขาอยู่ในชุดสีดำและนั่งอยู่ด้านของกองไฟ ในมือมีแผนที่แสดงรายละเอียดของเมืองต้าหยาน แม้เสื้อผ้าของเขาจะไม่ได้แตกต่างจากคนที่เหลือ แต่ก็บอกได้ถึงความเป็นผู้นำของเขาจากกลิ่นอายที่แผ่ออกมารอบกาย
“เมืองต้าหยานอยู่เพียงเบื้องหน้าเท่านั้น ระหว่างทางของเรานั้น เพียงเพื่อลบร่องรอยทั้งหมด พวกเราสูญเสียไปมากเหลือเกิน”
ทุกคนโดนรอบพยักหน้ารับ
หลังเหม่อมองแผนที่อยู่ครู่ใหญ่ ชายคนนั้นหรี่ตาลงและเอ่ยถามขึ้น
“สถานการณ์ของหญิงแซ่ซวนผู้นั้นเป็นอย่างไรบ้าง? บัดนี้คำสาปสำริดควรจะแสดงอาการออกมาแล้วใช่หรือไม่?”
“เอ่อ.... คือว่า ท่านผู้นำ อันที่จริงแล้ว...ดูเหมือนว่าคำสาปนั้นจะยังไม่ปรากฏผลออกมาเลยขอรับ”
“ยังอีกหรือ?” ผู้นำของคนกลุ่มนี้กล่าวด้วยความประหลาดใจ
ถ้าเป็นแบบนี้ เขาโบกมือเบาๆ
“ฮืม ไม่เป็นไร ปล่อยให้นางมีชีวิตยืนยาวไปอีกหน่อย สำริดต้องสาปนี้บุตรชายข้าเป็นผู้ค้นพบในแดนลึกลับโบราณ ไม่มีสิ่งใดจะแก้คำสาปของมันได้ไม่ว่าจะเสาะหาจนทั่วพิภพจบสวรรค์ก็ตามแต่ เมื่อมันปรากฏขึ้น เพียงไม่กี่วันผู้รับคำสาปย่อมต้องสิ้นใจ”
“พวกเจ้าล้วนเป็นนักฆ่าชั้นหนึ่งของตระกูลหวัง ควรตระหนักได้ถึงความสำคัญของภารกิจนี้!”
“เพียงพวกเรารอคอยให้คำสาปแผลงฤทธิ์ ก็จะสามารถลอบเข้าไปสังหารเซียนน้อยสกุลหลินผู้นั้นได้!”
“มีเพียงต้องทำภารกิจให้สำเร็จเท่านั้น ความล้มเหลวไม่อาจเป็นสิ่งยอมรับได้!”
ดวงตาของชายคนนั้นแหลมคมขึ้น เขาย่อมมิใช่ใครอื่นหากแต่เป็นผู้นำคนปัจจุบันของสกุลหวังแห่งอาณาจักรซู่! และยังเป็นบิดาของว่าที่จักรพรรดิหวังเถิงเฟย นามของเขาคือ หวังก้านคุน!
ตั้งแต่ที่อัจฉริยะของตระกูลหลินปรากฏตัวขึ้น นี่ผ่านมาราวสี่ห้าวันแล้วที่บรรพชนหวังสั่งการให้เขามาทำภารกิจลอบสังหารนี้
แน่นอนว่าหวังก้านคุนนำเอานักฆ่าชั้นหนึ่งของตระกูลหวังมาเพื่อสังหารอัจฉริยะของสกุลหลินลง ชัดเจนว่าตระกูลหวังช่างให้ค่ากับเรื่องนี้ไว้มากมายเพียงใด!
หลายวันก่อน เมื่อหวังก้านคุนเริ่มออกเดินทางพร้อมเหล่านักฆ่า พวกเขาเดินทางอย่างไร้ร่องรอย จนในที่สุดก็สามารถเข้าใกล้เมืองต้าหยานได้ ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาซ่อนตัวอยู่ในบริเวณนี้เพื่อรอบให้ถึงเวลาที่เหมาะสมอย่างใจเย็น
เพื่อการนี้ คนแซ่หวังได้เตรียมการมาอย่างรัดกุมที่สุด! เขาซักซ้อมกับบรรดาคนของตัวเองเพื่อรับมือกับเหตุการณ์ทุกรูปแบบ อุบัติเหตุทุกอย่าง และเตรียมหาทางรับมือไว้ทั้งหมด! เมื่อหาตัวเจ้าเด็กคนนั้นเจอ เขาจะสังหารมันเยี่ยงไร หลังจากนั้นจะหลบหนีออกตากตระกูลหลินอย่างไร ทุกอย่างได้คำนวณไว้ทั้งสิ้น!
ทุกสิ่งที่ควรใส่ใจ ทุกรูปแบบค่ายกลที่ควรต้องใช้ พวกเขาพร้ออมแล้วสำหรับภารกิจสังหารนี้!
เพื่อที่จะลอบเข้าไปและหลบหนีออกมาโดยไม่ถูกจับได้ เขาถึงกับสั่งการให้นักฆ่าทั้งหมดเข้าไปยังต้าหยานเพื่อวาดแผนที่เมืองโดยละเอียดทุกซอกมุม! ยิ่งกว่านั้น นักฆ่าสกุลหวังที่เขานำมาล้วนแต่เป็นบุคลากรชั้นยอด และผ่านการรับงานมามากมาย เปี่ยมไปด้วยทักษะที่จำเป็นเพื่อใช้ลอบสังหารเป้าหมาย ระดับบ่มเพาะขั้นต่ำสุดในหมู่พวกเขาก็ยังอยู่ในระดับดินแดนหมุนวนทะเลปราณ และบางส่วนยังเป็นระดับสูงถึงแดนอาณาเขตม่วง! ทุกสิ่งพร้อมแล้ว ขาดเพียงแค่เวลาลงมือเท่านั้น!
ประกายอำมหิตปรากฏในแววตาของหวังก้านคุน เขามองไปยังทิศหนึ่งงซึ่งไกลออกไป สัญชาตญาณการฆ่าฟังของเขาปะทุเดือดพล่าน อีกเพียงไม่กี่วันเท่านั้น เพียงคำสาปออกฤทธิ์ พวกเขาจะลอบเข้าไปในตระกูลหลินและจัดการจะสวะน้อยผู้นั้นด้วยการลงมือเพียงครั้งเดียว!
แต่อย่างไรก็ตาม เวลาเนิ่นนานไหลผ่านไป แต่ทางด้านต้าหยานกลับมิได้เคลื่อนไหวเท่าใดนัก
ในตอนแรก ผู้นำสกุลหวังยังคงรอคอยอย่างสงบเงียบ อย่างไรเสียสกุลหลินก็นักได้ว่าเป็นตระกูลใหญ่ พวกเขาคงจะมีสมบัติบางอย่างที่ใช้ชะลอผลของคำสาปได้
หากแต่ยิ่งเวลาผ่านพ้นไป คนที่รอคอยจังหวะกลับไม่เห็นโอกาสเสียที บัดนี้หวังก้านคุนสับสนยิ่งนัก
มิใช่ว่าพวกแซ่หลินจะใจเย็นจนเกินไปหรือ? คำสาปแสดงผลไปถึงขั้นใดแล้ว? เหตุใดพวกมันถึงยังไม่เคลื่อนไหวอันใดเลยกัน! กล่าวตามตรง พวกมันควรจะทำอะไรสักอย่างมาตั้งนานแล้วด้วยซ้ำ! เกิดอะไรขึ้น? เขารู้สึกได้ว่ามีบางอย่างที่ไม่ปกติเกิดขึ้น...
ควรรู้ว่าแท้จริงแล้วซวนยู่ก็นับเป็นอัจฉริยะตระกูลซวนรุ่นก่อนผู้หนึ่งเช่นกัน! หากนางตายด้วยคำสาปเช่นนี้ จะเป็นไปได้หรือที่ทั้งสองตระกูลจะไม่เคลื่อนไหวใดๆเลย?
บัดนี้ ไม่เพียงผู้นำแซ่หวัง แต่รวมถึงเหล่านักฆ่าที่เหลือก็ได้เพียงงุนงงเช่นกัน
นักฆ่าคนหนึ่งถามขึ้นมา “ท่านผู้นำ พวกเราควรส่งคนเข้าไปสอดแนมในเมืองต้าหยานเสียหน่อยหรือไม่ขอรับ?”
หวังก้านคุนขบคิดชั่วครู่ ก่อนจะพยักหน้าเห็นด้วย
“เจ้าจงเข้าไปดู แต่อย่าลืมว่าต้องระมัดระวังอย่างยิ่ง!”
“ขอรับ!”
นักฆ่าสกุลหวังยังคงเปี่ยมไปด้วยประสิทธิภาพ เพียงครึ่งวันเท่านั้น เขาก็กลับมาพร้อมข่าวบางอย่าง
ผู้นำสกุลหวังกล่าวถามด้วยเสียงต่ำ “เกิดสิ่งใดขึ้นในตระกูลหลิน? เหตุใดคำสาปสำริดของเรายังไม่ปรากฏผล?”
นักฆ่าผู้นั้นทำได้เพียงตัวสั่น และสีหน้าอัปลักษณ์ยิ่ง
เขาไม่รู้ว่าจะต้องพูดเช่นไร แต่ท้ายที่สุดแล้วก็บังคับให้ตัวเองรายงานผลออกมาได้
“มีข่าวลือบางอย่างแพร่สะพัดไปทั่วเมืองต้าหยานเมื่อสามวันก่อน..”
“คนมากมายเห็นเหตุการณ์นี้ คล้ายกับว่ามีโซ่หรือกฎเกณฑ์บางอย่างปรากฏขึ้น ข้าเองก็มิอาจจะทำความเข้าใจได้มากเท่าใดนัก”
“หลังจากปรากฏการณ์นั้น สกุลหลินก็หยุดการค้นหาวิธีการถอดคำสาปในทันที....”
“ดูเหมือนว่าคำสาปสำริดจะถูกชำระล้าไงปแล้วเมื่อสามวันก่อน...”
เมื่อหวังก้านคุนได้ยินดังนั้น ดวงตาของเขาก็เบิ่งกว้างขึ้น สามวันที่แล้ว? บัดซบ! นั่นเป็นช่วงเดียวกับที่เขาเพิ่งมาถึงที่แห่งนี้เสียด้วยซ้ำ! คำสาปถูกถอดถอนในเวลาที่เขามาถึง? มิใช่หมายความเขาเฝ้ารออยู่ที่นี่โดยไร้ความหมายอย่างนั้นหรือ?
ผู้นำหวังมีสีหน้ามืดครึ้ม ก่อนจะเงยหน้าไปมองทางด้านเมืองต้าหยานอย่างช้าๆ ซุ่มเสียงของเขาเย็นชายิ่ง
“เช่นนั้นก็ไม่มีเหตุใดให้ต้องรอคอยอีกต่อไป เขาจะลอบเข้าไปสังหารเจ้าเด็กน้อยนั่นทันที!!”
…..
แต่แล้ว เมื่อหวังก้านคุนและนักฆ่าที่เหลือลักลอบเข้าไปยังเมืองต้าหยานได้สำเร็จ พวกเขาก็ค้นพบเรื่องแปลกประหลาดบางอย่าง!!
