เกิดใหม่อีกครั้งกับการแย่ง ตอนที่ 107 เรื่องต่อจากนี้

หลังจากที่อาเรียเดินออกไปในห้องตอนนี้ก็เหลือพวกผมนั่งกันอยู่สองคน บรรยกาศที่นั่งแล้วสบายๆ เมื่อครู่ ก็หายไปจนหมด ทิ้งไว้แต่ความเงียบและผมกับกิลด์ที่กำลังนั่งมองหน้ากันอยู่ด้วยสีหน้าจริงจัง เพราะผมคิดว่าหมอนี่ก็น่าจะพอเดาทางออกบ้างแล้วว่าเรื่องที่ผมจะคุยด้วยมันเรื่องอะไร ไม่งั้นมันไม่แสดงท่าทางแบบนี้ออกมาหรอก

" เรื่องที่ท่านต้องการคุยเป็นเรื่องอะไรครับองค์ชาย? "

กิลด์เริ่มถามออกมาก่อน

เอาตามตรงเรื่องที่ผมต้องการจะคุยกับมันก็ไม่ได้มีหลายเรื่องอะไรขนาดนั้น แต่ยังไงตอนนี้ผมก็ประกาศตัวเป็นศัตรูกับทางเอเดนไปแล้ว เรื่องการจัดการของที่จะสามารถสนับสนุนเอเดนได้ผมเลยต้องทำลายทิ้งให้หมด ยิ่งสมาคมพ่อค้าเป็นพวกที่คุมการซื้อขายมากที่สุดในอณาเขตทางเหนือของประเทศ ถ้ามันส่งของไปสนับสนุนเอเดนผมก็จะแย่เอา

" เจ้าก็น่าจะพอเดาได้ไม่ใช่หรือไง ต้องให้บอกอีกเหรอ "

" เรื่องของการซื้อขายกับอณาเขตส่วนกลางสินะครับ "

กิลด์พูดจบผมก็พยักหน้าขึ้นลงเพื่อเป็นคำตอบแทน โดยไม่ได้ตอบอะไรกลับไปเพราะเรื่องที่มันเข้าใจตอนนี้ถูกต้องแล้ว

" ข้าต้องการให้เจ้ายกเลิกการซื้อขายกับเอเดนทันที ทั้งเรื่องอาหารและเหล็ก รวมถึงทุกอย่างที่สมาคมพ่อค้ากำลังทำธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับสภาเมืองส่วนกลางของประเทศ "

ผมเริ่มพูดสิ่งที่ต้องการต่อ

เพราะการที่จะตัดสายสัมพันธ์การค้าขายกับเอเดนได้ทั้งหมดนั้น ผมก็ต้องตัดความสัมพันธ์ระหว่างสมาคมพ่อค้ากับสภาเมืองส่วนกลางที่เมืองหลวงก่อน

เพราะไม่งั้นเมื่อทางสมาคมพ่อค้าขายของให้สภาเมืองส่วนกลางไป พวกมันก็เอาไปขายให้กับเอเดนอยู่ดี และมันก็เอาของที่ผมขายให้ไปมาสู้กับผมอีก แล้วผมก็รู้ดีว่าเรื่องนี้มันต้องทำให้คนจำนวนมากเดือนร้อนแน่

แต่ผมจะไม่ยอมขายของให้มันอย่างเด็ดขาดไม่ว่ายังไงก็ตาม!

ทางด้านของกิลด์หลังจากที่ได้ฟังความต้องการของผมไปมันก็ทำสีหน้าคิดหนักออกมา ใบหน้าแบบนั้นผมเข้าใจดีเลยเมื่อได้เห็น เพราะเจอมาเยอะในสมัยก่อนตอนที่เดินทางไปเจรจาเรื่องสันติภาพ หรือการควบคุมอาวุธของแต่ละประเทศ เพราะมันเป็นเรื่องที่กดดันมาก ในการตอบเพียงคำตอบเดียวของมันอาจเปลี่ยนแปลงชีวิตของผู้ที่เลยก็ได้

สภาพของกิลด์ตอนนี้ไม่ได้ต่างอะไรจากพวกนั้นเลย หึหึ!

ผ่านไปสักพัก

" องค์ชายเรื่องนี้ข้าขอเวลาคิดหน่อยดะ- "

" ข้าต้องการคำตอบตอนนี้ ถ้าเจ้าไม่สามารถตอบได้ในคำตอบที่ข้าพอใจเจ้ากับสมาคมพ่อค้าก็เตรียมเดินทางออกจากเมืองไปได้เลย เพราะยังไงทางข้าก็ไม่อาจยอมให้ของที่ผลิตไปตกอยู่ในมือของเอเดนได้อย่างเด็ดขาด เจ้าต้องเข้าใจเรื่องตรงนี้ด้วย"

" แต่ว่านะครับ... ตัวข้าเป็นเพียงหัวหน้าสาขาเท่านั้นจะให้มาตัดสินใจคนเดียวแบบนี้มันก็เป็นไปไม่ได้หรอก "

กิลด์เริ่มอธิบายถึงเหตุผลที่เป็นอยู่

แต่ที่มันกำลังพูดออกมาก็ไม่ได้ผิดอะไร เพราะยังไงกิลด์มันก็เป็นเพียงหัวหน้าสาขาของสมาคมพ่อค้าที่กระจายอยู่ทั่วทวีป ตัวมันไม่มีทางตัดสินใจสิ่งที่ผมบอกไปได้อย่างแน่นอน แต่ทางผมเองก็รู้อยู่แล้ว และได้คิดทางแก้ปัญหาเรื่องนี้เอาไว้ให้มันเรียบร้อยแล้วด้วยเช่นกันว่าต้องทำยังไง แต่ถึงแบบนั้นปัญหามันอยู่ที่ว่ามันจะยอมเอาด้วยหรือป่าวนี่แหละ

" ก็ในเมื่อตอนนี้เจ้าไม่มีอำนาจก็ทำให้มีอำนาจสะสิ "

หลังบอกไปผมก็สแยะยิ้มออกไปเล็กน้อยเพื่อเป็นสัญญาให้มันคิด

" นะ... นี่ท่านจะให้ข้าทำจริงๆ งั้นเหรอ "

" เจ้าลองคิดดูสิว่าถ้าตอนนี้เเจ้าแยกตัวออกมาจากสมาคมพ่อค้าเรื่องมันจะเป็นยังไงต่อ ถ้ากังวลเรื่องความปลอดภัยก็ไม่ต้องกลัวเพราะในเมืองนี้ไม่มีทางที่จะมีนักฆ่ามาฆ่าเจ้าได้แน่นอน แล้วอีกอย่าง เรื่องการค้าขายเองพวกพ่อค้าไม่มีทางหยุดซื้อเหล็กหรือผลผลิตที่มีคุณภาพแบบนี้หรอก จริงไหม.... "

สิ่งที่ผมกำลังให้กิลด์มันทำตอนนี้ก็คือ การแยกตัวออกมาจากสมาคามพ่อค้า!

เพราะยังไงตอนนี้มันก็ไม่มีอำนาจในการตัดสินใจ แต่เมื่อมันแยกตัวออกมาอำนาจตัดสินใจเรื่องการซื้อขายพวกของในมือของมันตอนนี้ก็จะเป็นของมันทั้งหมด ซึ่งก็แปลว่าถ้ามันตกลงทำตามสิ่งที่ผมขอ ทุกอย่างก็เป็นไปอย่างที่ได้คำนวณเอาไว้

แต่การแยกตัวอย่างแรกที่มันจะโดนเลยก็น่าจะเป็นการคว่ำบาตทางการค้าจากพวกสมาคมพ่อค้าที่มีเส้นสายทั่วทวีป แต่แบบนั้นมันก็ไม่ได้ทำอะไรมันมากหรอก เพราะยังไงอณาเขตทางเหนือก็สามารถพึ่งพาตัวเองได้ แถมยังมีผลผลิตทางเกษตรที่มีคุณภาพราคาไม่แพงเพราะมีอุปกรณ์ช่วยเหลือทางด้านการเพราะปลูก เลยสามารถลดต้นทุนเรื่องจำนวนคนที่เป็นแรงงานไปได้เลยทำให้ผลผลิตราคาถูกลงกว่าอณาเขต… ไม่สิ! เรียกว่าถูกที่สุดในทวีปเลยก็ว่าได้ ด้วยเหตุผลนี้พวกพ่อค้ามันไม่ยอมพลาดกันหรอก

แถมยังมีเนื้อสัตว์ หมู่ ไก่ วัว แพะ แกะ ที่โดนเลี้ยงแบบได้คุณภาพที่สามารถผลิตปีนึ่งจำนวนได้หลายตัน เพราะผลผลิตพวกเนื้อจะสามารถเก็บได้ในปีนี้แล้ว

หลังจากที่ลุงทุนสร้างโรงเรือนและแรงงานไปจำนวนมากจนเงินแทบจม มันก็สามารถผลิตผลผลิตที่ต้องการออกมาได้สักที แถมตอนนี้ยังได้ตามเป้าที่วางแผนเอาไว้ตอนแรกอีก  เรียกได้เลยว่าเนื้อที่ผมกำลังจะได้จากปศุสัตว์ที่เลี้ยงเอาไว้สามารถเอามาเลี้ยงผู้คนในการปกครองของผมได้ทั้งปี ทั้งคนปกติที่อยู่ประเทศนี้ และพวกคนเถื่อนในประเทศคนเถื่อน หึหึ!

เอาตามตรง

ตอนนี้ผมไม่จำเป็นต้องพึ่งหากิลด์ และพวกพ่อค้าของมันเลยด้วยซ้ำ แต่ที่มาเสนอข้อเสนอให้มันแบบนี้เป็นเพราะเห็นแก่เรื่องที่มันได้ช่วยเมืองเอาไว้ช่วงผมเริ่มต้นต่างหาก  เพราะในช่วงที่ผมกำลังลำบากก็ได้มันช่วยเอาไว้มาก แต่ถ้ามันปฏิเสธสิ่งที่ผมต้องการทางผมเองก็ไม่มีความจำเป็นอะไรที่ต้องเก็บมันเอาไว้!

เมื่อทางกิลด์มันเงียบไปสักพัก ผมก็เริ่มถามอีกรอบเพื่อเร่งเอาคำตอบว่า " ว่าไงตกลงจะยอมแยกตัวจากสมาคมพ่อค้า และตัดเรื่องการค้าขายกับสภาส่วนกลางของเมืองหลวงไหม? "