ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ภาค 3 ตอนที่ 9 การต่อสู้
ในระหว่างที่ผมกำลังหนักใจอยู่นั้น แมมมอนก็พูดออกมา
[ ใช่ว่าอาวุธทุกชิ้นจะมีความสามารถแบบข้า บางที่อาวุธชิ้นนั้นอาจจะทำมาให้มีพลังทำลายมากหรือมีพลังการป้องกันมากก็ได้ อย่าไปยึดติดกับความสามารถ ]
" ฮูววววว "
ผมถอนหายใจด้วยเสียงโลกใจออกไป
' นึกว่าจะพูดอะไรออกมา ที่แท้ก็แบบนี้เอง รู้สึกโล่งอกเลยแหะที่ได้ยินแบบนี้ ถ้าเป็นอย่างที่แมมมอนบอกมา มันก็เท่ากับว่า ปีศาจที้ครอบครองอาวุธแต่ละคนนั้นก็ไม่ใช่ว่าจะมีอาวุธที่มีความสามารถอยู่ทุกคน
อืมมมม
งั้นการจะสู้กับเซลาฟเราก็ต้องเน้นที่ความปลอดภัยก่อนละนะ ' ผมยืนคิดแล้วก็มองไปยังเซลาฟที่อยู่ด้านหน้าของผมไปด้วย จากนั้นผมก็พูดกับแมมมอน
" แมมมอน งั้นขอเป็นรูปแบบโล่ก่อนแล้วกัน เพราะตอนนี้ยังไม่รู้ว่าอาวุธของมันมีความสามารถมั้ย "
[ จัดให้ ]
หลังจากที่แมมมอนตอบกลับมา ก็เปลี่ยนรูปร่างจากดาบกลายเป็นโล่ทันที หลังจากที่แมมมอนเปลี่ยนรูปร่างเป็นโล่ เซลาฟที่ยืนหันดาบมาทางผมอยู่ก็ใช้ดาบปักลงไปที่พื้นด้านหน้า
" ปัก !!! "
แล้วมันก็พูดออกมาด้วยท่าทางไม่พอใจ
" ชิ!!! นี้เจ้ากำลังดูถูกกันอยู่งั้นหรอ "
เซลาฟพูดออกมาด้วยสายตาที่มองมาทางโล่ของผม แล้วผมก็ถามกลับไปด้วยน้ำเสียงสงสัย
" นายกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่??? "
" นี่แก แกล้งไม่เข้าใจงั้นเหรอ ก็ที่แกกำลังถืออยู่นั้นไง ของที่แกถืออยู่มันเป็นของที่พวกอ่อนแอชอบใช้กันเท่านั้นแหละ "
เซลาฟตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงกำลังโมโหแล้วก็ชี้นิ้วตรงมายังโล่ที่อยู่ในมือของผม
' เมื่อกี้มันบอกว่าอ่อนแองั้นหรอ นี่มันไม่เข้าใจหรือไงว่าโล่มีความจำเป็นสำหรับการต่อสู้ขนาดไหน
แต่ว่า...
ดูจากร่างกายที่มีกล้ามเนื้ออยู่แทบทุกส่วนของมัน แล้วก็การแต่งตัว ดาวที่มันมาคงเป็นดาวป่าเถื่อนอย่างปลาใหญ่กินปลาเล็กสินะ ถ้าแบบนั้นมันก็ไม่แปลกที่มันจะพูดว่า โล่ที่เราใช้เป็นของที่พวกอ่อนแอใช้กัน ' ผมยืนคิดในขณะที่มองเซลาฟที่อยู่ด้านหน้าของผมกำลังโมโหอยู่ จากนั้นผมก็พูดออกไป
" อ่อนแองั้นหรอ เรื่องนั้นเอาไว้นายสามารถจัดการฉันได้ก่อนแล้วค่อยพูดมาดีกว่ามั้ย "
" ได้สิ!!! งั้นข้าจะยืนอยู่ตรงนี้โดยไม่ขยับไปไหน ให้เจ้าโจมตีเข้ามาด้วยอาวุธของพวกอ่อนแอแบบนั้นเอง "
ทันทีที่เซลาฟพูดจบ มันก็เอามือออกจากดาบที่ปักอยู่กับพื้น แล้วเอามือทั้ง 2 ของมันขึ้นมากอดอกตัวเองด้วยความมั่นใจ
' มันคงจะมั่นใจในพลังของตัวเองมากสินะ ถึงได้พูดออกมา แล้วทำสีหน้าแบบนั้น
แต่ก็ดี...
งั้นวันนี้เดี๋ยวมันจะได้รู้ ว่าโล่ที่โดนมันหาว่าเป็นอาวุธของคนอ่อนแอ จะหน้ากลัวขนาดไหน ' ผมยืนคิดพร้อมกับมองไปยังเซลาฟที่กำลังยืนกอดอกด้วยความมั้นใจอยู่ จากนั้นผมก็ยิ้มที่มุมปาก แล้วก็เริ่มใช้เวทย์สายฟ้าอัดลงไปในแมมมอนที่เป็นโล่อยู่ ในระหว่างนั้นผมก็พูดออกไป
" ในเมื่อพูดว่าจะยืนรอให้ฉันโจมตีแล้วก็อย่ากลับคำสะละ "
" เหอะ!!! เจ้าคิดว่าข้าเป็นใครข้าไม่ใช่คนอ่อนแอหรือคนผิดคำพูดแบบนั้น "
" งั้นก็ดี "
หลังจากที่ผมพููดกับมันจบ ผมก็กระโดดเข้าไปหามันทันทีี พร้อมกับโล่ที่อัดพลังเวทย์สายฟ้าเข้าไป
พอผมกระโดดใกล้ถึงตัวของมันแล้วผมก็ง้างแขนขวาที่ ถือโล่อยู่แบบสุดแขนแล้วฟาดลงไปที่กลางตัวของมัน
" ตุ๊บ!!!! "