เกิดใหม่อีกครั้งกับการแย่ง ตอนที่ 92 เอาอะไรมาล่อ

" โดนจ้าง? "

ผมรีบพูดออกไปด้วยน้ำเสียงสงสัย เพราะกำลังแปลกใจกับสิ่งที่มันพูดออกมา เผ่าคนเถื่อนโดนจ้างนี่ยนะ ไม่ใช่เรื่องปกติเลย ปกติแล้วพวกนี้มันต้องไม่สนใจเงิน หรือรับจ้างอะไรกัน จากนั้น

" ใครเป็นคนจ้างพวกเจ้า? "

ผมก็เริ่มถามต่อทั้งๆ ที่ในหัวยังเต็มไปด้วยคำถาม ทำไมคนเถื่อนถึงรับจ้าง? ทำไมมันต้องจ้างมาฆ่าผม? และยังมีอีกหลายอย่างแต่ที่อยากรู้ที่สุดก็คือใครเป็นคนจ้างก็เลยเริ่มถามออกไปก่อน เดี๋ยวคำถามอื่นจะตามไป

" ทางข้าเองก็ไม่รู้รายละเอียดมากนัก รู้เพียงแต่ว่าคนที่จ้างพวกเราเป็นคนของจักรวรรดิ เพราะพวกมันขนอาหารจำนวนมากมาให้กับทางเผ่าของเรา และบอกว่าจะช่วยจัดการกับสองเผ่าที่เหลือให้ และจะแบ่งเขตปกครอง 50% ให้กับพวกเรา ข้าเมื่อได้ยินแบบนันก็เลยตอบรับข้อเสนอของมันไป "

ออ! ใตตอนแรกก็สงสัยว่าพวกมันใช้อะไรในการจ้างคนเถื่อพวกนี้ทำงานให้ เพราะขนาดทองเต็มประเทศพวกมันยังไม่สนใจ แต่แบบนี้ก็พอเข้าใจแล้วมันใช้อาหารมาล่อนี่เองช่างคิดจริงๆ แต่ว่า ไอคำว่าแบ่งเขตปกครอง 50% ฟังแล้วยังไงมันก็คงไม่พ้นไอดยุคอะไรนั่นแน่ แบบนี้ก็ไม่ต้องหาตัวให้มันเสียเวลาแล้ว มันแน่นอน!

ส่วนที่มันทำแบบนี้ก็คงเป็นเพราะร่วมมือกับพี่น้องของเราสักคน...ไม่สิ! ทุกคนมันอาจจะร่วมมือฆ่าเราก็ได้เพื่อตัดคู่แข่งไป เพราะช่วงนั้นเราก็พัฒนาเมืองบ้างแล้ว แต่กำลังรบยังไม่ค่อยแข็งแกร่งมากนักเป็นโอกาศทองของพวกมันเลยที่จะฆ่า แต่เรื่องพวกนี้เอาไว้ก่อนดีกว่า ยังไงก็กลับมาเข้าเรื่องหลักก่อน

" ข้าเข้าใจแล้วว่าพวกเจ้าโดนจ้าง แต่เรื่องที่พยามจะฆ่าข้าและทำร้ายคนของข้ามันก็ยังไม่หายไป แต่ยังไงเจ้าก็ให้ข้อมูลข้ามาอย่างน้อยข้าจะให้โอกาศเจ้าได้เสนอข้อเสนอมาก็แล้วกัน ถ้าดีกว่าที่มีน่าเสนอมาให้ ข้าจะไว้ชีวิตเจ้าและให้เจ้าก็มารับใช้ข้าแทน "

" เรื่องทั้งหมดเป็นเพราะมีน่าจริงๆ สินะ... "

เซลล์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงปนความแค้นออกมาหน่อยๆ แต่ก็ช่วยไม่ได้เมื่อรู้ว่าลูกสาวตัวเองทรยศแล้วให้ข้อมูลอีก แถมเมื่อตอนกลางวันยังช่วยผมอีกมันก็เป็นธรรมดาที่จะโกรธ

" มีน่ายืนข้อเสอนอะไรให้กับท่าน? "

" เรื่องนั้นคงบอกไม่ได้ และอีกอย่าง ข้าไม่ได้อนุญาตให้เจ้าถาม แค่ให้เกียตินิดหน่อยอย่าคิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่สิ ที่ข้าให้ทหารเอาหอกออกก็เพราะต้องการข้อมูลจากแกเท่านั้น และตอนนี้ก็ได้มาแล้วเท่ากับว่าแกหมดประโยชน์ ...ไม่สิ! ถ้ามีข้อเสนอที่ดีกว่ามีน่าอาจจะยังมีประโยชน์อยู่่ก็ได้ ...ถ้ามีละนะ "

ผมพูดด้วยน้ำเสียงดูถูก และที่ทำแบบนี้ก็เพื่อยั่วโมโหมันเพราะต้องการทดสอบดูว่ามันจะใจเย็นเท่ามีน่าหรือป่าว และมีสมองเร็วเท่าเธอไหม แต่ตอนนี้มันกลับกำลังทำสีหน้าโกรธจัด กัดฟันแน่น ถ้าฆ่าผมได้มันก็คงเข้ามาฆ่าแล้วละ ท่าทางแบบนี้ก็เท่ากับว่ามันไม่ผ่านแล้ว ถึงข้อเสนอของมีนจะดีกว่าของมีน่าก็ตาม งั้นก็หมายความว่าตอนนี้มันหมดประโยชน์กับผมจริงๆ แล้ว

" ออฟ! "

" ครับองค์ชาย! "

" พาตัวมันออกไป แล้วก็ส่งมันไปนอกค่าย ตอนนี้มันหมดประโยชย์แล้ว "

" ครับ "

จากนั้นออฟกับทหารก็เอามันออกไปจากเต๊นท์ของผมตามคำสั่ง โดยระหว่างที่เอาตัวออกไปมันพยามร้องขอความเมตตาอยู่บ้าง แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะมันไร้สาระ!

##############

เช้าวันต่อมา

ด้านหน้าค่าย

ตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่บนม้าและมีออฟกับชไนน์เดอร์กับลังขนาบข้างอยู่ พร้อมกับด้านหลังและด้านหน้าที่มีทหารอ้อมล้อมเอาไว้อยู่เป็นวงกลม บรรยกาศวันนี้ปลอดโปร่งฟ้าใสมากราวกับว่าเป็นใจให้ชัยชนะของผมในครั้งนี้ ต่างจากเมืองของพวกเผ่ายาเกาที่ตอนนี้เต็มไปด้วยควันไฟสีดำที่กำลังลอยขึ้นมาจากเมือง และเสียงการต่อสู็เกิดขึ้นภายใน ตามจริงมันก็สู้กันตั้งแต่เมื่อคืนแล้วละแต่จนถึงตอนเช้าการต่อสู้ก็ยังไม่จบ ส่วนกองทัพที่ผมเตรียม้อาไว้แบบนี้ก็เพื่อเอาไว้กวาดล้าง แต่ก็คงไม่ต้องกวาดล้างหรอก เพราะคิดยังไงฝ่ายที่ชนะมันน่าจะเป็นพวกคนเถื่อนที่ไม่ใช่เผ่ายาเกาอยู่แล้ว ก็จำนวนต่างกันสะขนาดนั้น

" ชไนน์เดอร์บอกคำสั่งของข้าให้กับทหารทั้งหมดแล้วใช่ไหม? "

ผมหันไปถามชไนน์เดอร์ด้านข้างเรื่องคำสั่งของผม เพราะก่อนที่จะรวมทัพผมได้สั่งเอาไว้ว่า [ อย่าโจมตีคนที่ทิ้งอาวุธ เด็ดขาด] เพราะในระหว่างทางผมจะให้พวกคนเถื่อนที่เอามาด้วยตะโกนไปว่า [ ถ้ายอมแพ้ก็ทิ้งอาวุธ ] ที่ทำแบบนี้ผมไม่ได้สงสาร หรือเห็นใจอะไรทั้งนั้น แต่เป็นเพราะไม่อยากเสียกำลังรบโดยไม่จำเป็นเพราะพวกมันแต่ละคนต้องทำตัวมีประโยชน์กับผมแน่ในสงครามกับอีกสองเผ่าที่เหลือ แล้วก็สงครามกับทางจักรวรรดิที่ต้องเกิดขึ้นในอนาคต

" ทหารทุกคนรับทราบคำสั่งเรียบร้อยครับ และพวกคนเถื่อนที่ตะโกนทิ้งอาวุธเองก็เตรียมตัวเรียบร้อยแล้วเช่นกัน "

" ดี! งั้นก็เริ่มบุกได้เลย! "

" ครับ "

หลังรับคำสั่งชไนน์เดอร์ก็ชูมือขวาขึ้นเพื่อเป็นสัญญาการออกเดินทัพ จากนั้น

ปู๊น!!!!!!!!! ปู๊น!!!!!!!!!

เสียงสัญญาณที่ดังสนั่นก็ดังขึ้นมา แล้วพวกทหารด้านหน้าก็เริ่มเดินทัพเข้าไปยังเมืองของเผ่ายาเกาโดยพวกทหาโรมันออกเดินไปก่อนเพื่อเป็นทัพหน้า และมีผลธนูเดินตามหลังสลับแบบฟันปลาหลายชั้น ถึงแม้ว่าพวกมันจะสู้กันเองจนตายแทบหมดแล้วก็ตาม แต่ยังไงการไม่ประมาทก็ดีกว่า บางครั้งมันอาจจะมีหักมุมอย่างเสียงและควันเมื่อคืนเป็นเพียงกับดัก แล้วพวกมันจัดทัพรอดักโจมตีอยู่ก็ได้ ถึงแม้ว่าพวกมันจะไม่มีสมองขนาดนั้นก็เถอะ เหอะๆ