เกิดใหม่อีกครั้งกับการแย่ง ตอนที่ 91 มีข้อเสนอที่ดีกว่าไหม?

ณ เวลากลางคืน

ภายในเต๊นทร์ของเฮเลอร์

" รายงานครับ! "

ระหว่างที่ผมกำลังนั่งอยู่ภายในเต๊นท์เพื่อวางแผนขั้นต่อไปอยู่ ก็มีเสียงทหารดังขึ้นมาจากทางประตูด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ซึ่งผมก็รอเวลานี้อยู่พอดี ช่วงนี้เป็นช่วงตกกลางคืนแล้วความสับสนในใจของพวกคนเถื่อนในเมืองของพวกเผ่ายาเกาคงมากเต็มทน เพราะงั้นมันคงเริ่มการต่อสู้กันแล้ว หึหึ!

" มีเรื่องอะไร? "

ถึงจะรู้อยู่แล้วก็เถอะ!

" มีกองทัพคนเถื่อน 10 คน เดินทางออกมาจากเมืองครับ พร้อมกับยกผ้า...ไม่ใช่สิ! ยกธงขาวที่เป็นสัญญาลักษ์การยอมแพ้ออกมาด้วยครับ เวลานี้กำลังอยู่ที่ด้านหน้าค่ายทางเรายังไม่เปิดให้เข้ามาเลยมา ข้าเลยมาถามท่านก่อนเพราะทางนั้นบอกว่าเป็นหัวหน้าเผ่าของเผ่ายาเกา และต้องการพบกับท่านโดยตรงครับ "

เห๋! แปลกใจเหมือนกันแหะ นึกว่าทหารจะมารายงานเรื่องที่ภายในเมืองเกิดกาต่อสู้สะอีกแต่กลับหัวหน้าเผ่ามาเจรจาเองเลยเหรอ แต่ก็ช่างเถอะ ถึงจะอยู่เหนือความคาดหมายของผมไปบ้างแต่แบบนี้มันก็เป็นสัญญาณที่ดีเหมือนกัน เพราะแบบนี้ก็หมายความว่า มันร้อนตัวเต็มที่แล้วถึงได้มาขอเข้าพบผมเองแบบนี้ ทั้งๆที่หลายวันมานี้มันไม่ได้เคลื่อนไหวอะไรเลย ได้แต่ส่งคนของมันมาให้ผมฆ่าเล่น

" ไปตามตัวมา ข้าต้องการคุยกับหัวหน้าเผ่าของพวกมันเป็นการส่วนตัว แล้วก็ปิดเรื่องนี้เอาไว้ไม่ให้ชไนน์เดอร์กับมีน่ารู้เรื่องด้วย "

" ครับท่าน! "

หลังจากออกคำสั่งไปทหารก็วิ่งไปทันที ส่วนเหตุผลที่ต้องปิดไม่ให้ชไนน์เดอร์กับมีน่ารู้นั้นก็เป็นเพราะว่า ผมต้องการฟังสิ่งที่มันจะพูดก่อนว่าหัวหน้าเผ่ามันจะมาไม้ไหน เอาตามตรงถ้ามันมาเสนอข้อเสนอที่ทำประโยชน์มากกว่าที่มีน่าเสนอมาให้ผม ตัวผมอาจจะเปลี่ยนฝ่ายไปร่วมมือกับมันแทนก็ได้เพราะไม่ว่ายังไงเป้าหมายของผมมันก็คือปกครองประเทคนเถื่อนอยู่แล้ว การได้ข้อเสนอที่ดีกว่าเป็นใครก็ต้องรับเอาไว้ทั้งนั้นแหละ ถึงแม้จะรู้สึกผิดกับชไนน์เดอร์ที่รักมีน่าไปแล้ว... ไม่สิิ! ต้องเรียกว่าหลงต่างหาก แต่มันก็ช่วยไม่ได้เพราะนี่มันคือสงคราม!

...

....

.....

ในเวลาต่อมา

ทหารก็ได้พาคนเถื่อนรูปร่างใหญ่โต สูงอย่างน้อยก็ 220 เซนติเมตร หรืออาจมากกว่านั้น ผิวสีแดงเหมือนกับคนเถื่อนทั่วไป หัวโล้นเหมือนกับนักบวชร่วมถึงนวดและเคราก็ไม่ปรากฏออกมาให้เห็น เห็นเพียงรอยย่นบนใบหน้าทำให้รู้ว่ามีอายุแต่ขนาดร่างกายก็ไม่ได้ต่างจากออฟเท่าไหร่นัก และด้านข้างของมันก็มีออฟ และทหารอีกสองคนยืนอยู่ด้านหลังหันปลายหอกเข้าหาตัวมันอยู่ ด้วยท่าทางกำลังหวาดระแวงมันอยู่เอามากๆ

" พูดภาษาข้าได้ใช่ไหม? "

ผมเริ่มถามก่อนเพื่อยืนยันให้แน่ใจ เพราะตอนนี้ไม่เห็นคนเถื่อนที่จะมาเป็นล่ามให้เลย เพราะงั้นมันต้องสามารถพูดภาษาของผมได้ไม่งั้นก็คงไม่โดนพาตัวเข้ามาคนเดียวแบบนี้ แต่หลังจากที่ถามไปมันก็ยังมองพวกทหารที่กำลังหันหอกเข้าหาตัวเองอยู่ด้วยแววตาไม่พอใจเท่าไหร่นัก แบบไม่ได้สนใจคำถามของผมเลย

" ทหารเอาหอกลงก่อน "

หลังจากสั่งไปทหารทั้งสองคนก็ทำท่าลังเลเล็กน้อย แต่ก็เอาลงไปเพราะถึงยังไงมันก็เป็นถึงหัวหน้าเผ่า 1 ใน 3 ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศคนเถื่อน ผมต้องให้เกียติมันบ้าง ทันทีที่ทหารเอาหอกลงไปมันก็มองมาทางผมแล้วเริ่มพูดออกมา " ยินดีที่ได้พบองค์ชาย ข้ามีชื่อว่า เซลล์ มีตำแหน่งเป็นหัวหน้าเผ่ายาเกาที่ท่านกำลังบุกทำลายอยู่ตอนนี้ "

" อื้ม! ถ้างั้นก็บอกมาว่าที่เดินทางมาขอพบข้าแบบนี้เจ้าต้องการอะไร? "

ผมเริ่มถามเข้าเรื่องต่อทันที เพราะไม่อยากเสียเวลา ตามจริงก็อยากจะถามไปว่า [ มีข้อเสนออะไรที่ดีกว่ามีน่า ถ้าไม่มีพวกเราก็ไม่ต้องคุยกัน ] แต่ถึงจะอยากถามแบบนั้นก็ทำไม่ได้เพราะมันตรงเกินไป เดี๋ยวจะเสียเรื่อง บางทีมันอาจมาขอยอมแพ้ก็ได้จะได้ไม่ต้องทำร้ายความรู้สึกชไนน์ดอร์ที่มีต่อมีน่าด้วย

จากนั้นเซลล์มันก็ตอบออกมาว่า " ทำไมกัน? ทำไมท่านถึงได้มาโจมตีเผ่าของเราแบบนี้ "

อ่าว! ทำไมถามอะไรแบบนี้ออกมา นี่มันคิดว่าการโจมตีเมื่องของเราเมื่อไม่กี่เดือนก่อนไม่มีความผิดอะไรเลยหรือไง ได้ยินคำถามแบบนี้รู้สึกอารมณ์เสียเหมือนกันแหะ ให้ตายสิ!

" เมื่อไม่กี่เดือนก่อน ก่อนที่ฤดูหนาวจะมาถึงพวกเจ้าส่งคนไปโจมตีเมืองของข้าไม่ใช่หรือไง แล้วไอคำถามแบบนี้มันหมายความว่ายังไง รู้ไหมเพราะการโจมตีครั้งนั้นคนของข้าต้องตายไปหลายร้อยคน! "

ผมเริ่มขึ้นเสียงใส่

" ฤดูหนาว?"

เซลล์มองหน้าผมพร้อมกับพรึมพรัมออกมาด้วยน้ำเสียงสงสัย

ออ! ลืมไปพวกมันคงไม่รู้จัก เพราะประเทศของพวกมันหนาวตลอดทั้งปีอยู่แล้ว ถ้างั้นก็ต้องบอกจำนวนเดือนสินะ ....แล้วมันกี่เดือนกันละ???

" เมื่อไม่กี่เดือนก่อนนักรบอันดับสามของเผ่าเจ้าไปโจมตีเมืองของประเทศข้าใช่ไหม? "

เอาแบบนี้แล้วกันเพราะจำไมไ่ด้ด้วยว่ากี่เดือน เหอะๆ

" ชะ... ใช่ "

" นี่แหละคำตอบของคำถามว่า [ ทำไม ] งั้นข้าขอถามกลับก็แล้วกัน ว่าพวกเจ้าทำไมต้องโจมตีเมืองของข้าในเวลาแบบนั้นด้วย ทั้งๆที่มันเป็นช่วงเข้าใกล้เดือนที่พวกปีศาจดุร้าย แทนที่จะเก็บกำลังรบเอาไว้เพื่อป้องกันตัวเอง "

นี่เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ผมสงสัยมาตลอด เพราะตั้งแต่มันโจมตีผมก็พยามหาสาเหตุแต่ก็ไม่ลงตัวสักที ถ้ามันโจมตีเพื่ออาหารทำไมไม่โจมตีหมู่บ้าน หรือถ้าต้องการฆ่าก็น่าจะไปฆ่าคนในหมู่บ้าน อีกอย่างตลอดเวลา 10 ปี เผ่าคนเถื่อนไม่เคยโจมตีเมืองวอลล์สโตน์เลยสักครั้งเดียว เพราะแบบนี้แหละผมถึงสงสัย และคิดว่ามันต้องมีลับลมคมในอะไรแน่ที่มันเริ่มโจมตีตั้งแต่ที่ผมมาถึงแบบนี้

ปฏิกิริยาของเซลล์เองก็เช่นกัน ดวงตาเบิกกว้าง เหงือไหลออกมา พยามหลบตา มันต้องมีความลับอะไรอยู่แน่ถึงได้ทำเรื่องแบบนั้น รู้สึกว่าเรื่องที่ผมสงสัยมันจะจริงสะแล้ว เฮ้อ~

" ตอบออกมา ถ้าไม่ตอบก็กลับไปพวกเราไม่มีอะไรคุยกัน "

ผมกดดันต่อไปอีกเพื่อเอาคำตอบ จากนั้นเซลล์ก็พูดออกมาว่า " ข้าโดนจ้างมา โดยให้คนส่งไปฆ่าท่าน "