เกิดใหม่อีกครั้งกับการแย่ง ตอนที่ 57 ไม่ใช่ผลประโยชน์

" เกี่ยวกับเรื่องการบุกโจมตีพวกคนเถื่อน ทำไมท่านต้องทำเรื่องอะไรแบบนั้นด้วยมันไม่มีความจำเป็นอะไรเลยที่ท่านต้องบุกพวกมัน แค่เพียงท่านปกครองอณาเขตทางเหนือต่อไปแบบนี้ตำแหน่งราชาข้าคิดว่ามันต้องเป็นของท่านแน่? "

มันก็จริง! ถ้าเราอยู่นิ่งและปกครองอณาเขตทางเหนือต่อไปราชาคนต่อไปของประเทศนี้มันมีโอกาศเป็นของเราสูงมาก เพราะถึึงพวกคู่แข่งคนอื่นจะมีคนสนับสนุนเยอะกว่าตัวเราก็เถอะ แต่มันก็คงเทียบกับการพัฒนาของเราไม่ได้ แต่ว่าเรื่องตรงนี้มันอยู่ที่การแก้แค้นไปแล้ว มันไม่ได้เกี่ยวกับผลประโยชน์อะไรทั้งนั้น

" แก้แค้น "

ผมพรึมพรัมออกไปด้วยน้ำเสียงค่อยๆ

" แก้แค้น? นี่ท่านไปมีความแค้นอะไรกับพวกมันตอนไหนกัน "

หมอนี่ถามออกมาแบบนี้มันไม่รู้เรื่องเมื่อไม่กี่เดือนก่อนสินะ... ไม่สิ! ไม่น่าจะใช้ หมอนี่เป็นถึงเสนบดีจะไม่รู้เรื่องที่คนเถื่อนบุกเมืองใหญ่ที่สุดในอณาเขตทางเหนือได้ยังไง

" มันบุกเมืองนี้เมื่อไม่กี่เดือนก่อน "

" ออ! ท่านพูดถึงเรื่องเมื่อรอบล่าสุดที่พวกมันบุกมาสินะ แต่ข้าก็ได้ยินมาว่าพวกมันบุกเข้าเมืองไม่ได้ และเจอทหารขับไล่ไปได้ก่อนไม่ใช่เหรอ? "

" ถูก "

" แล้วทำไมท่านต้องไปจัดการพวกมันด้วยละ พวกมันก็ไม่ได้เข้ามาทำลายเมืองไม่ใช่ระ- "

" 576 คน " ผมพูดเสียงแข็งขัดออกไปขณะที่เทรส์กำลังถามอยู่ จากนั้นก็พูดต่อ " นั่นคือจำนวนคนที่ตายไปในการบุกเมืองของพวกมันครั้งนั้น ผู้ชาย 400 ผู้หญิง 176 นี่เป็นตัวเลขที่รวมทั้งหมดทั้งทหาร และชาวบ้านที่เสียชีวิตไป ถ้าข้าไม่ไปเอาชีวิตของพวกมันคืนสัก 10 เท่า 100 เท่า ข้าก็คงต้องรู้สึกผิดกับคนที่ตายไปแน่ "

สำหรับหมอนี่คนพวกนี้อาจจะไม่สำคัญ แต่สำหรับเราแล้วคนพวกนนี้เป็นประชาชนที่ฝากชีวิตเอาไว้

" ด้วยเหตุผลนี้ข้าก็เลยต้องบุกประเทศของพวกมันคืน ให้มันรู้ถึงสิ่งที่พวกมันทำเอาไว้ "

สีหน้าของเทรส์ที่กำลังสงสัยอยู่ตอนนี้เริ่มเปลี่ยนเป็นสีหน้าสลดหลังจากที่ได้ยินผมพูดไปด้วยน้ำเสียงกำลังโมโหเมื่อคู่ มันก็ช่วยไม่ได้ พอนึกถึงเรื่องที่พวกคนเถื่อนมันบุกเมืองทีไรอารมณ์มันก็ขึ้นทุกครั้ง ทั้งๆที่ทางนี้ไม่เคยบุกทำอะไรพวกมันเลยแท้ๆ และจากคำพูดของผมเทรส์ก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับมาทำแค่เพียงลุกออกจากเก้าอี้ และเดินตรงไปที่ประตูทางออกของห้อง

" ข้าเข้าใจแล้ว " พูดออกมาแค่นี้ก็เปิดประตูเดินออกไป ทำให้ผมหมดโอกาศจะถามกลับ จะลุกตามไปถามมันก็ยังไงอยู่ เพราะงั้นถึงจะงงก็เถอะว่าหมอนั่นจะสื่อเรื่องอะไร แต่ก็ช่างมัน ยังไงหมอนั่นก็คงไม่ไปบอกราชาว่าเราจะทำรัฐประหารหรอก อธิบายไปสะขนาดนั้นแล้ว

##############

ทางเดินของสภาเมือง

ระหว่างที่ผมกำลังเดินอยู่บนทางเดินเพื่อตรงไปยังห้องทำงานเพื่อสารต่อการทำงานเกี่ยวกับเรื่องอาวุธที่ต้องเตรียมเอาไว้จัดการกับพวกคนเถื่อนที่กำลังจะถึง แต่หลังจากที่เดินมาถึงหน้าห้อง ก็เห็นเอมิเลียที่กำลังเดินวนไปมา และจะใช้มือจับประตู แต่ก็ดึงมือออกก่อนเพราะดูเหมือนว่าจะตัดสินใจไม่เข้า และเธอก็ทำแบบนั้นประมาณ 3 - 5 ครั้ง

" เป็นอะไรเอมิเลีย? "

จนผมต้องร้องทักเพราะความสงสัย เพราะถ้าไม่ใช่เธอและเป็นคนอื่น ก็คงคิดว่าเป็นมือสังหารที่จะเข้าไปฆ่าผมด้านในแล้ว

" อะ... องค์ชาย! "

ตกใจอะไรละนั่น? เธอก็เจอฉันทุกวันไม่ใช่หรือไง

" เป็นอะไรของเธอเห็นจะเดินเข้าไปหลายรอบแล้ว แต่ก็ไม่กล้าเข้าไป "

" หะ... เห็นด้วยเหรอคะ "

เอมิเลียเริ่มมีอาการเขิลอายเล็กน้อย เพียงแค่มองตอนนี้ผมก็สามารถเข้าใจได้เลยว่ามันต้องเป็นเรื่องอะไรที่เธอต้องการจะพูดกับผมแน่ แต่อะไรถึงได้ทำให้เธอเขิลกันละ? และแล้วะหว่างที่กำลังสงสัยอยู่เธอก็พูดออกมา " ช่วยจริงจังกับฉันด้วยคะ!

เกล็ดความรู้ : ประเทศคนเถื่อน!

สาเหตุที่ประเทศคนเถื่อนถูกเรียกว่าทองเยอะที่สุดในทวีปก็เป็นเพราะว่า ตัวประเทศมีเหมืองทองอยู่มากมาย และเผ่าคนเถื่อนก็ไม่สนใจของพวกนี้ แถมยังปล้นคนของประเทศรอบข้างอีกทำให้เป็นแหล่งขุมทรัพท์ชั้นเยี่ยม แต่ว่าก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปเอาทองเพราะกลัวความโหดร้ายของพวกคนเถื่อน ทำให้กลายเป็นประเทศที่มีทองเยอะที่สุดนั่นเอง