เกิดใหม่อีกครั้งกับการแย่ง ตอนที่ 49 คำตัดสิน

พยักหน้าขึ้นลงเพื่อเป็นสัญญาณว่าให้เริ่มต่อสู้กัน!

ตามจริงมันก็สมควรยกเลิกการต่อสู้นั่นแหละ เพราะออฟมันแพ้ไปแล้วการท้าสู้แบบนี้มันไม่่สมคร แต่ว่าทางเอมิเลียก็ไม่ได้มีท่าทางไม่พอใจอะไรแถมยังเหมือนกำลังดีใจอีกต่างหาก ส่วนอีกเหตุผลก็คือผมอยากดูการต่อสู้ของทั้งสองคน หึหึ!

" เอาละครับในเมื่อนักสู็ทั้งสองอยากจะสู้กันต่อทางเราก็สามารถให้สู้ได้ครับ พวกทหารเชิญลงจากเวทีได้เลย "

พิธีกรเริ่มพูดอีกครั้ง พวกทหารที่กำลังล้อมออฟอยู่ก็มองหน้ากันไปมาเพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และสุดท้ายก็พากันเดินลงจากเวทีประลองกันโดยไม่ได้มีใครถามอะไรออกมาด้วยแบบสีหน้างงๆ กัน

เวลานี้เอมิเลียกับออฟก็เผชิญหน้ากันอีกครั้งโดยตอนนี้เอมิเลียกับออฟทั้งสองต่างก็เอาอาวุธหันเข้าหากันแบบท่าเตรียมพร้อมสู้ตลอดเวลา จากนั้นออฟก็เริ่มโจมตีก่อนโดยวิ่งเข้าไป และง้างขวานที่มือขวาอย่างเต็มที่เพื่อเล็งไปยังจุดที่เอมิเลียยืนอยู่ พละกำลังขนาดนั้นถ้าเอมิเลียโดนเข้าไปหนึ่งครั้งรับรองว่าไม่รอดแน่... ไม่สิ! ไม่ใช่เพียงแค่เอมิเลียหรอก เพราะความแรงขนาดนั้นด้วยร่างกลายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามต่อให้เป็นทหารผู้ชายปกติก็คงรับไม่ไหวเหมือนกัน

ฟุบ!

เอมิเลียสามารถหลบได้ โดยการใช้ขาทั้งสองข้างกระโดดขึ้นฟ้าสูงประมาณ 1 เมตร จากนั้นเธอก็ใช้ดาบแทงเข้าไปยังออฟด้านหน้าอย่างต่อเนื้อง แต่ทว่าดาบของเธอกับทำอะไรออฟไม่ได้เลยสักแผล มันเหมือนกับว่าถึงจะแทงโดนแต่มันก็กระเดนออกราวกับว่าแทงเหล็กยังไงยังงั้น

" ป่าวประโยชน์ ดาบเด็กเล่นแบบนั้นทำอะไรข้าคนนี้ไม่ได้หรอก ตัวข้าที่ต้องทนกับสภาพอากาศอันเลวร้ายของหุบเขา และฝึกเพื่อให้ร่ายกายทนทานมานับ 10 ปี ดาบอ่อนแอแบบนั้นไม่มีทางทะลุร่างกายของข้าได้ "

ออฟพูดขณะที่โดนดาบของเอมิเลียแทงอยู่ด้วยรอยยิ้ม ถึงคำพูดที่มันพูดออกมาจะน่าหมันไส้ก็เถอะที่ชมตัวเองไปสะขนาดนั้น แต่ก็ต้องยอมรับว่ามันเป็นเรื่องจริงที่ร่างกายของมันสุดยอด หุบเขาโดต้า! ช่างน่าเอาทหารไปฝึกจริงๆ

เมื่อเอมิเลียใช้ดาบกนะหน่ำแทงสักพักก็รู้ตัวว่าไม่ได้ผล เธอก็เด้งตัวออกห่างจากออฟประมาณ 3 เมตร เพื่อให้พ้นระยะการโจมตีของขวาน ตอนนี้ก็ไม่รู้หรอกว่าเธอมีสีหน้ายังไงเพราะหน้ากากบังอยู่ แต่ดูจากสถาณการณ์เธอก็คงเป็นกังวลอยู่แน่ ส่วนทางออฟก็ยังคงสแยะยิ้มแบบผู้ชนะ และเดินเข้าหาเอมิเลียช้าๆ เอมิเลียก็ทำท่าเพียงตั้งดาบขึ้นมาเท่านั้น ไม่ได้ขยับตัวอะไร

แบบนี้มันคงจบแล้วละ เอมิเลียสามารถโจมตีได้รวดเร็วก็จริง แต่ว่าความแรงในการโจมตีของเธอมันน้อยเกินไปเมื่อต้องเจอกับคนที่มีกล้ามเนื้อเป็นเกราะป้องกันอย่างออฟ

" ดยุควอเตอร์ "

" ครับ "

ผมพูดไป จากนั้นทางวอเตอร์ก็ตอบรับคำเรียกทันที

" สั่งให้หยุดการประลองสะ มันจบแล้ว "

" เอ่ะ! ท่านพูดเรื่องอะไรครับถ้าพวกนั้นไม่แพ้หรือยอมแพ้เอง เราก็ไม่สามารถทำแบบนั้นได้นะ เพราะตั้งแต่เริ่มมีงานมาก็ไม่เคยมีการหยุดการ- "

" มันก็มีวันนี้ครั้งแรกนี่แหละ หยุดสะ! "

ผมขึ้นเสียงใส่ไปขณะที่วอเตอร์กำลังพูดอยู่ เพราะถ้ายังปล่อยเอาไว้แบบนี้เอมิเลียมีสิทธิ์อันตรายถึงชีวิตแน่ และถ้าเป็นอย่างนั้นวอเตอร์เมื่อรู้ว่าลูกสาวตายก็ต้องตามล่าออฟ แต่ผมมีความคิดอย่างอื่นแล้ว ตอนนี้ก็เลยจะปล่อยให้เเป็นแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาด

วอเตอร์ที่ได้รับคำสั่งจากผมก็ลุกขึ้นยืนแล้วชูมือขวาขึ้นเหมือนกับว่าเป็นสัณญาณอะไรบางอย่าง ระหว่างนั้นเสียงของพิธีกรก็พูดขึ้นมา " หยุดการต่อสู้ก่อนครับ ดูเหมือนว่าท่านดยุควอเตอร์มีอะไรจะพูด "

" หยุดการต่อสู้เพียงเท่านี้ ออฟเป็นผู้ชนะ "

ทั่วทั้งสนามต้องก็เงียบสงัดไม่มีเสียงใครพูดออกมาหลังจากวอเตอร์พูดไป แต่ดูเหมือนว่านักสู้ทั้งสองคนในสนามกลับต่างออกไป ตัวของเอมิเลียก็รีบเดินลงจากเวทีทันทีเพราะยอมรับความภายแพ้ ส่วนออฟก็ยืนเอาขวานยันลงไปกับพื้นแสดงออกถึงชัยชนะ และแล้วการประลองในวันนี้ก็จบลง รวมถึงงานประจำปีวันแรกที่มีปัญหาเพียงแค่พ่อค้าแม่ค้าขายของเกินราคาเท่านั้น!

สงบสุข!