ตอนที่แล้ว485 - เทพธิดา
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป487 - อุบายชั่วร้าย

486 - การต่อสู้ที่บ้าคลั่ง


กำลังโหลดไฟล์

486 - การต่อสู้ที่บ้าคลั่ง

“พวกนั้นบ้าเหรอ?”

ทุกคนงงงวย มีเพียงตระกูลจี้เท่านั้นที่สงบเยือกเย็น ในตอนนี้พวกเขาต้องการให้ทั้งสองคนตัดหินต้นกำเนิดอีกสักคนละ 2-3 ก้อนด้วยซ้ำ

ทั้งสองเริ่มตัดหินอย่างรวดเร็ว มีดและเศษหินบินไปรอบๆเหมือนเกล็ดหิมะ

ชายชราหลายคนเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ในที่สุดความลึกลับที่เกาะกุมหัวใจของพวกเขาไว้นานก็จะได้รับการเปิดเผย

เมื่อเผชิญหน้ากับหินประหลาดงดงามไร้ที่เปรียบเย่ฟ่านไม่อ่อนโยนเลย กระบี่มังกรดำของเขาเชือดเฉือนอย่างรุนแรงคล้ายกับว่าต้องการเปิดหินก้อนนี้ให้เร็วที่สุด

น่าเสียดายที่หินงดงามไร้สิ้นสุดยังคงว่างเปล่าไม่มีอะไรอยู่ข้างใน

ในเวลาเดียวกันทัวป๋าฉางก็แกะหินแผนภูมิเต๋าทั้งหมดเช่นกัน และสิ่งที่อยู่ข้างในก็ไม่มีอะไรเลย

ทันทีที่พวกเขาล้มเหลว ทั้งสองรีบไปที่หินก้อนอื่นอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า

มีสมบัติเหลืออยู่ห้าชิ้นภายในสวนหินแห่งนี้ เป้าหมายของพวกเขาชัดเจน พวกเขาต่างรีบจับจองกันคนละชิ้นในทันที

หินที่เย่ฟ่านเลือกไว้เรียกว่าหม้อเซียนซึ่งสูงมากกว่าหนึ่งวาและมีรูปทรงคล้ายน้ำเต้า บางคนคาดเดาว่าอาจมี "น้ำเต้าเซียน" อยู่ข้างในซึ่งเป็นสมบัติล้ำค่าซึ่งมีมูลค่าถึงต้นกำเนิด 100,000 จิน

หินที่ทัวป๋าฉางเลือกมานั้นดูเหมือนเสือตัวผู้ที่นอนหมอบอยู่บนพื้น เรียกว่าพยัคฆ์ขาวทะยาน มูลค่า 120,000 จิน

“เจ้าจะบ้าเหรอ!” หลี่เหอซุยงงงวยและแอบส่งเสียง

นี่มันบ้าเกินไปแล้วพวกเขาจ่ายไปด้วยต้นกำเนิดมากกว่า 230,000 จิน มันไม่มีเหตุผลที่พวกเขาจะเสี่ยงชีวิตเช่นนี้อีก

แต่ในตอนนี้เย่ฟ่านดูเหมือนถูกคำสาปร้ายและเขากลายเป็นเสียสติอย่างสมบูรณ์

“ไม่ใช่ว่าข้าบ้า เจ้าไม่เข้าใจ ที่นี่ยังมีกลิ่นอายลึกลับลงเหลืออยู่นั่นแสดงให้เห็นว่ามันมาจากก้อนหินก้อนใหญ่ก้อนหนึ่ง และความเป็นไปได้ของมันก็ควจจะอยู่ที่หินสองก้อนนี้เท่านั้น!” เย่ฟ่านตอบกลับ

“พี่ทัวป๋า เจ้าเป็นอะไรไป” อู๋จื่อหมิงและหลี่จงเทียนก็พูดเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม อัจฉริยะตระกูลทัวป๋าไม่ได้สนใจพวกเขาแม้แต่น้อย

แน่นอนว่าคนจากตระกูลจี้ไม่ได้สนใจความบ้าคลั่งของทั้งสอง ความบ้าคลั่งนี้มีแต่จะทำให้พวกเขาร่ำรวยขึ้นเท่านั้น

“เกิดบ้าอะไรขึ้น?” หลี่เหอซุยงงงวย

เย่ฟ่านใช้ต้นกำเนิดจ่ายไปสามแสนสามหมื่นจิน และตอนนี้เขากำลังตัดหม้อเซียนด้วยความมุ่งมั่น

"ข้าไม่สามารถอธิบายได้ในขณะนี้ ข้าจะพูดถึงมันในภายหลัง"

ทั้งเขาและทัวป๋าฉางรู้สึกว่าสถานที่นี้แปลก และต้องมีวัตถุศักดิ์สิทธิ์อย่างแน่นอน

ศิลปะต้นกำเนิดของพวกเขายอดเยี่ยม มันทำให้พวกเขาสามารถสัมผัสถึงสมบัติพิเศษที่อยู่ภายในสวนหินนี้ แล้วพวกเขาต้องค้นหามันออกมาให้ได้

ก่อนหน้านี้พวกเขาถูกสมบัติชิ้นนี้หลอก มันทำให้พวกเขาตกลงไปในอุบายของตระกูลจี้ และพวกเขาโกรธแค้นถึงขีดสุดจนต้องค้นหาสมบัติชิ้นนั้น

หากขุมทรัพย์ที่หายากถูกพวกเขาค้นพบ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดสามารถชดเชยได้ ดังนั้น ไม่ว่าราคาจะแพงแค่ไหนพวกเขาก็ต้องเปิดต่อไป

ตอนนี้ไม่ใช่แค่การต่อสู้กันตัวต่อตัวของเย่ฟ่านและทัวป๋าฉาง เท่านั้น แต่ยังรวมถึงตระกูลจี้อีกด้วย

“บ้า บ้าจริง!”

ทุกคนอ้าปากค้างและพูดไม่ออก ทั้งสองใช้เงินไปมากกว่าสามแสนจิน แต่พวกเขาไม่สนใจเลยและดูเหมือนจะดำเนินต่อไป

เจียงอี้เฟย องค์ชายเซี่ยและคนอื่นๆ รู้สึกประหลาดใจที่ได้เห็นฉากนี้ แม้แต่พวกเขาก็ไม่สามารถจ่ายในราคานี้ได้อย่างแน่นอน

ดวงตาที่สวยงามของอันเหมียวอี้เป็นประกาย และนางยิ้มก่อนจะกล่าวเบาๆว่า

"ความร่ำรวยของพวกเขาเป็นเรื่องที่น่าทึ่งจริงๆ"

แม้แต่แม่ชีตัวน้อยก็ยังมองด้วยสีหน้างุนงง

“มีราชาหินอยู่ที่นี่หรือ!”

ชายชราบางคนที่ศึกษาศิลปะต้นกำเนิดมาทั้งชีวิตสัมผัสได้ถึงบางสิ่งบางอย่าง

“สวรรค์ มันต้องเป็นเพราะราชาหินอย่างแน่นอนไม่อย่างนั้นพวกเขาจะบ้าคลั่งขนาดนี้ได้อย่างไร!”

ชายชรากลุ่มหนึ่งหน้าเปลี่ยนสี พวกเขามองไปรอบๆก่อนจะเข้าร่วมอย่างรวดเร็ว

หลังจากที่ศิลาสูงเสียดฟ้าสองก้อนถูกเปิดออกพวกมันยังคงว่างเปล่าเช่นเดิมไม่มีอะไรอยู่ข้างใน

ในตอนนี้ทุกคนเริ่มหวาดกลัวต่อลานพนันหินของดินแดนศักสิทธิ์ นี่เป็นหลุมลึกจริงๆ หากกระโดดลงไปแล้วก็ยากที่จะไถ่ถอนตัวเองได้

“เย่น้อยอย่าบ้าไปหน่อยเลย... ยังจะเลือกหินอยู่เหรอ!” หลี่เหอซุยหัวใจตื่นตระหนก เย่ฟ่านโยนต้นกำเนิดทิ้งหลายแสนจิน มันทำให้เขารู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง

พวกเขาทั้งสองคนใช้ต้นกำเนิดไปมากมาย หลังจากนั้นพวกเขาก็เริ่มเลือกด้วยความระมัดระวังมากยิ่งขึ้น

ทัวป๋าฉางก็บ้าไปแล้วเช่นกัน เขาวางมือบนหินที่มีราคาหนึ่งแสนจิน เมื่อมั่นใจเขาก็หยิบหินก้อนนั้นขึ้นพร้อมกับลงบัญชีไว้อีกครั้ง

“บ้าไปแล้ว บ้าจริง!”

“ข้าไม่ได้มองเห็นการเดิมพันครั้งใหญ่มาหลายปีแล้ว มันน่ากลัวจริงๆ!”

ทุกคนตกตะลึง ทั้งหมดนี้บ้าไปแล้ว

ในตอนนี้ เย่ฟ่านใช้ต้นกำเนิดไปทั้งหมด 450,000 จินโดยไม่ได้ขมวดคิ้วเลย

ในที่สุดทัวป๋าฉางก็เลือกหินก้อนนั้นก่อน หนึ่งในหินประหลาดราคาแพงที่เรียกว่าจันทร์ศักดิ์สิทธิ์!

หินก้อนนี้เปรียบเสมือนพระจันทร์โค้ง พิเศษมาก ยาวกว่าสองวา และมีความแวววาวเล็กน้อย

ทัวป๋าฉางเริ่มเปิดโดยไม่ชักช้า เปลือกหินก็หลุดออกมาเหมือนเศษหยกที่บินไปรับรอบ หินประหลาดที่มีชื่อเรียกว่าจันทร์ศักดิ์สิทธิ์มีขนาดเล็กลงเรื่อยๆ

ทันใดนั้นแสงสว่างก็ปรากฏขึ้นทั่วทั้งเกาะ สร้างความหวาดหวั่นให้กับผู้คนเป็นอย่างมาก

"นี่คืออะไร?!"

"วัตถุศักดิ์สิทธิ์"

ขณะนี้เกาะเล็กๆกำลังเดือดพล่าน ความสงบในจิตใจของทุกคนถูกกระตุ้นขึ้นอีกครั้ง

ทัวป๋าฉางรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก เขาชะลอมีดลงอย่างระมัดระวังและเคร่งขรึมเพราะกลัวว่าจะตัดอะไรบางอย่าง

หลังจากนั้นหินที่มีขนาดเท่าหัวมนุษย์ถูกตัดออก และแสงของ วิญญาณเต๋า ก็พุ่งออกมาจากช่องว่าง เปลือกหินบางๆไม่สามารถหยุดแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ดุร้ายได้อีกต่อไป

หลังจากนั้นไม่นานก้อนหินก้อนเล็กๆก็ลอยขึ้นโดยไม่ตกลงพื้น

“ต้นกำเนิดสวรรค์ มันกลับกลายเป็นต้นกำเนิดสวรรค์จริงๆ!”

“ใช่ ต้นกำเนิดสวรรค์ แถมยังมีขนาดใหญ่มาก”

แม้แต่หัวโขนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็ยังกระตือรือร้น

"มูลค่าของมันต้องมากกว่า 500,000 จิน อย่างแน่นอน"

เมื่อได้ยินคำพูดของชายชราทุกคนก็สูดลมหายใจเข้าไปอย่างหนาวเหน็บ!

ทัวป๋าฉางสามารถถอนทุนคืนได้ในครั้งเดียว

“ฮ่าฮ่าฮ่า…” เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

ต้นกำเนิดสวรรค์ที่มีขนาดใหญ่แบบนี้ปรากฏขึ้นสู่โลก คราวนี้จะทำให้เขามีชื่อเสียงเลื่องลืออย่างแน่นอน

“ไอ้ดำ ข้าอยากรู้ว่าเจ้าจะกลับมาได้ยังไง เจ้าคิดจะเอาศิลปะต้นกำเนิดบ้านนอกของน้องชายเจ้ามาแข่งกับตระกูลขุนนางโบราณ!” หลี่จงเทียนหัวเราะ

“ในชีวิตของเจ้าเคยเห็นสิ่งที่มีมูลค่าสูงขนาดนี้มาก่อนหรือไม่?” อู๋จื่อหมิงเยาะเย้ยพร้อมกับส่งเสียงหัวเราะ

หลี่เหอซุยก็ตกตะลึงเช่นกัน ตอนนี้เขาไม่มีอารมณ์ที่จะตอบโต้ด้วยซ้ำ ต้นกำเนิดสวรรค์ก้อนใหญ่นี้ทำให้เขาหวาดกลัวมากเกินไปจริงๆ

ในขณะนี้ มีเพียงเย่ฟ่านเท่านั้นที่ยังคงสงบและกล่าวว่า

“ในโลกนี้ ต้นกำเนิดสวรรค์ไม่ใช่สิ่งที่มีค่าที่สุด ไม่เช่นนั้นผู้คนในสมัยโบราณจะเอาต้นกำเนิดสวรรค์มาปิดผนึกสมบัติบางอย่างไว้เพื่ออะไร”

เมื่อได้ยินเขาพูดเช่นนี้ อันเหมียวอี้ องค์ชายเซี่ย,เจียงอี้เฟย แม่ชีตัวน้อยและคนอื่นๆ ต่างก็มองไปรอบๆ และผู้อาวุโสหลายคนก็พยักหน้าเห็นด้วย

อู๋จื่อหมิง หัวเราะอย่างอวดดี "ถ้าอย่างนั้นก็เอาของศักดิ์สิทธิ์มาให้ข้าดู!"

“ในเมื่อพวกเจ้าอยากเห็น ข้าก็จะเปิดให้พวกเจ้าดูเดี๋ยวนี้” เย่ฟ่านพูดอย่างใจเย็น

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด