บทที่ 413 วายร้ายน้อยขี้อาย
เมื่อเธอพูดแบบนี้ ก็บังเอิญเข้าใกล้หรงซื่อมาก เขาได้กลิ่นนมผงจางๆ และกลิ่นหอมหวานของร่างกายเด็กหญิงตัวน้อยซึ่งทําให้ใบหูเขาร้อนขึ้นกะทันหัน จนรู้สึกประหม่าเล็กน้อย "ไม่…ไม่ต้องขอบใจ" วายร้ายน้อยขี้อาย น่ารักจังเลย ซูจิ่วหัวเราะ เธออดไม่ได้ที่จะยืดกรงเล็บอันชั่วร้ายลูบหัวเขา แล้วถามอีกครั้ง "เดี๋ยวน...
