ตอนที่ 28 ปะทะหมี
หมีตัวใหญ่
มันสูงประมาณ… ห้าเมตร
มันใหญ่และขาวมาก ฉันคิดว่ามันเป็นแค่กองหิมะ
แต่ทำไมถึงมีกองน้ำแข็งอยู่ตรงนี้?
ไม่… สิ่งนี้… เป็นหนึ่งในสัตว์ประหลาดที่ทรมานฉันทุกคืนในตอนนั้น
เสียงคำรามของมันช่างน่ากลัว และทุกครั้งที่มันคำราม ฉันก็จะได้ยินเสียงร้องเจ็บปวดของหมาป่าน้ำแข็ง
แต่หมีนี่กำลังกิน… สิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นจระเข้น้ำแข็ง สัตว์ประหลาดขั้นกลาง ราวกับว่ามันเป็นแค่ของว่าง
หมีตัวนี้...แข็งแกร่งแค่ไหน
ฉันรีบวิเคราะห์ตอนที่ยังมีเวลา และควรจะวิ่งหนีทันทีหลังจากนี้...
…
ชื่อ; ไร้ชื่อ
เผ่าพันธุ์ : หมีน้ำแข็งยักษ์ (ตัวผู้)
การบ่มเพาะแกนมานา: ระดับ 1 (ขั้นสูง)
สถานะ: กำลังกิน
พลังชีวิตโดยประมาณ: 491/523
มานาโดยประมาณ: 76/120
พละกำลังโดยประมาณ: 342
ความคล่องแคล่วโดยประมาณ: 85
เวทมนตร์โดยประมาณ: 51
ความสามารถ:
[กระโจน]
[กรงเล็บเฉือน]
[กัดทำลายกระดูก]
[ลมน้ำแข็ง]
[หอกน้ำแข็ง]
[โหมดคลั่ง]
[คำรามข่มขวัญ]
…
อุ๊ฟ
พลังชีวิต 500+ HP!
พละกำลัง 300+?!
นี่คือ? เจ้าป่าแห่งนี้หรืออะไร?!
ฉันต้องไม่สู้กับมัน… ไม่ ไม่ ไม่มีทาง
ลาก่อน
ฉันรีบวิ่งหนีอย่างเอาชีวิตรอดโดยใช้โอกาสช่วงที่หมีกำลังกิน...
ฉันยังคงวิ่งและวิ่งไปหนี
หิวแล้ว ต้องหาอะไรกินแล้ว!
ฉันเหลือบมองข้างหลัง
ขนสีขาวกำลังมองมาที่ฉัน
กรามของมันเคลือบด้วยเลือดสีแดงเข้ม
มันเพิ่งกินเสร็จและเดินตามฉันมา
มัน… เร็วมาก
บัดซบ!
ฉันเอาแต่วิ่งหนี และในที่สุดไอ้เวรนั่นก็คำราม!
"โบร๋วววว!"
หมีเช็ดกรงเล็บยักษ์และฟันต้นไม้ทั้งต้นให้ขาด!
จู่ๆ ต้นไม้ก็เริ่มร่วงลงมาขวางทางฉัน!
อะไร?! มันฉลาด!
พรึ่บ
ทันใดนั้น แสงก็ถูกร่างยักษ์เหนือฉันบังไว้
มันกระโดด?!
ฉันใช้การควบคุมลมรอบตัวและโยนตัวเองไปในทิศทางตรงกันข้ามกับหมี!
บูม!!!
น้ำหนักมหาศาลของหมีตกลงมาเหนือหิมะ ขณะที่พื้นสั่นสะเทือนเล็กน้อย!
ไอ้สารเลวนี่พยายามจะทับฉันให้ตาย!
มันใช้เทคนิคโผตัว กระโดดสูงอย่างไม่น่าเชื่อแล้วทับเหยื่อ!
กลอุบายแบบนี้คืออะไร?
แกเป็นหมี ทำไมแกถึงใช้แค่น้ำหนักจัดการเหยื่อล่ะ?
แกยอมรับอย่างเปิดเผยว่าแกอ้วนจนสามารถฆ่าใครก็ได้ถ้าแกทับเขา!
“แฮ่!”
หมีรีบกระโดดใส่ฉัน ฉันว่ามันเร็วเพราะขนาดตัวของมัน
ฉันเดาว่านั่นเป็นเหตุผลที่มันมีความคล่องแคล่วสูง!
บูม!!!
มันกระโดดลงมาในที่ที่ฉันยืนอยู่ก่อนหน้านี้อีกครั้ง
ฉันหลบตามสัญชาตญาณ
ฉันเริ่มคิดว่าฉันไม่สามารถหนีจากมันได้
มันกินจนอิ่มแล้ว
และอยากกินฉันเป็นของหวาน
“กรอววว!”
ทันใดนั้นมันก็คำรามและขว้างหอกน้ำแข็งห้าอันใส่ฉัน!
อะไร? มันสร้างง่ายจัง! โกงชัดๆ ฉันใช้เวลานานมากในการสร้างมีดน้ำแข็ง!
ปึก! ปึก! ปึก!
ฉันแกล้งหลบการโจมตี แต่ก็มีหนึ่งหอกโดนฉัน มันจะระเบิดเมื่อโดนตัวฉันและกลายเป็นพลังงานของฉัน เนื่องจากฉันมีดูดซับน้ำแข็ง
แต่ฉันไม่อยากให้มันรู้เรื่องนี้!
ทำไมน่ะหรอ? ฉันจะได้โขมยมานาของมันยังไงล่ะ!
ปล่อยให้มันพยายามฆ่าฉันในระยะไกลเพื่อหักมานาของมันไปเรื่อยๆ!
ฉันแสร้งทำเป็นเจ็บปวดและคร่ำครวญอย่างอ่อนแรง
ฉันเหลือบมองหมีที่ดูเหมือนจะยิ้มเล็กน้อย
มันป่วยหรืออะไร?
มันรีบกระโดดเข้าหาฉันอีกครั้ง!
ฟัค!
บูม!!!
ฉันหลบทันเวลา แต่มันคำรามใส่ฉันและกระโดดมาใหม่อย่างรวดเร็ว!
เดี๋ยวก่อน ฉันไม่สามารถหลบได้ทัน!
กรงเล็บของมันกำลังจะมาถึงตัวฉัน!
ดังนั้น ฉันจึงทำสิ่งที่ทำได้ ฉันร่ายเวทมนตร์!
ทันใดนั้น ดาบห้าเล่มที่ทำจากน้ำแข็งก็โผล่ออกมาตรงหน้า ฉันส่งพวกมันบินใส่อุ้งเท้าหมีด้วยลมกระโชกแรง!
ฉับ! ฉับ! ฉับ!
บางอันเข้าถึงเนื้อของมัน!
อสูรร้ายคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด!
หมีเสียการทรงตัวและล้มลงกับพื้น ฉันใช้ลมพัดฉันไปในทิศทางตรงกันข้ามได้ทัน
ฉันปลอดภัย
ฉันตรวจสอบมานาของฉัน… ฉันใช้ไปทั้งหมด 120 แต้ม แล้วและใช้แค่ใช้ลมเพื่อช่วยหลบและดาบน้ำแข็ง 5 อัน…
นี่มันแย่ แย่มาก
อย่างไรก็ตาม มานาของฉันเริ่มฟื้นฟูกลับมาอย่างรวดเร็ว ฉันสามารถเพิ่มได้ 15 ครั้งต่อนาที
ฉันต้องถ่วงเวลา
ฉันต้องถ่วงเวลา เพิ่มมานา และทำให้มันสูญเสียมานา!
หมีคร่ำครวญด้วยความโกรธ ขณะที่ฉันเหลือบมองมานาของมัน...
มันเหลือมานาแค่ 40 แต้ม
นอกจากนี้พลังชีวิตของมันก็ลดลง 30! ว้าว ดาบของฉันค่อนข้างแข็งแกร่ง อะไรนะ?
ฉันทำได้…
ใช่
ฉันเห็นหนทางสู่ชัยชนะ
ฉันกลืนน้ำลาย
ได้เลยเข้ามา
เข้ามาเลย!
"กรอววว!"
ทันใดนั้น หมีก็ทำในสิ่งที่ฉันคิด
มันฉลาดและดูเหมือนจะจำได้ว่าฉันเป็นภัยคุกคามที่ทำร้ายมัน
ตอนนี้… มันกำลังใช้โหมดคลั่ง
ร่างกายของมันเริ่มถูกปกคลุมไปด้วยรัศมีสีแดง และมันใช้มานาเกือบทั้งหมดไปกับสิ่งนี้!
พละกำลังของมันเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว!
แต่แกคิดว่าฉันจะปล่อยให้แกมีพลังต่อหน้าฉันอย่างั้นหรอ!
ฉันเสกดาบน้ำแข็งสามเล่มอย่างรวดเร็ว แล้วขว้างใส่มัน!
ฉัน! ฉับ! ฉับ!
“กู้ววววว…!”
หมีคำรามเมื่อดาบน้ำแข็งสามเล่มแทงเข้าที่หลัง ขาหน้าซ้าย และด้านข้างคอ!
ฉันเห็นว่าพลังชีวิตของมันลดลงไป 50!
แต่มันมีพลังชีวิตเหลือเฟือ ดังนั้นก็ยังเหลือเกิน 300!
"กรู๊วววว!"
มันคำรามดังและกระโดดเข้ามาใส่ฉันขณะที่ปกคลุมตัวเองด้วยลมน้ำแข็ง!
