บทที่ 742 ทุ่งสังหาร
วาจาของหูหลางปาเว่ย ทำให้หนิงเทียนดึงสายตากลับจากตัวของหลิงชิงหลงและมองไปที่มัน ชายหนุ่มใช้น้ำเสียงเสียดลึกเชื้อเชิญ “จะฆ่าข้า?? แล้วไปอยู่ตรงนั้นทำไม เข้ามาดิ!!! แต่ถ้าให้ดีก็พร้อมกันทั้งสองคนเลยนั้นแหละ” ได้ยินเช่นนั้นโทสะของหูหลางปาเว่ยกลายเป็นลมปราณคำรามลั่นบริเวณ มันเตรียมที่จะพุ่งตัวเข้าใส่อีก...
