King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 272 ตัดสินการต่อสู้

ตอนที่ 272 ตัดสินการต่อสู้

หลังจากการต่อยของอากอร์โดนกลางตัวของผมที่อยู่ในท่าป้องกันร่างของผมก็ลอยเหมือนกับโดนอะไรที่หนักมากพุ่งเข้าชน คิดไม่ผิดจริงๆ ที่เลือกป้องกันเอาไว้ ถ้าไม่ทำมีหวังออกนอกเวทีเพราะแรงมหาศาลนี้ไปแล้ว หลังจากที่ลอยมาได้ประมาณ 5 เมตร ผมก็คล้ายต้วออกแล้วใช้ข้าทั้งสองข้างยึดพื้นเอาไว้ให้ร่างกายไม่ออกนอกสนามประลอง

ขูด...

แต่ถึงจะใช้ข้าทั้งสองข้างยึกพื้นเอาไว้ก็ตาม ตัวของผมก็ถไหลไปอีกเกือบเมตร เมื่อตั้งตัวได้ก็เงยหน้าขึ้นมองไปยังอากอร์ทีต่อยมาเมื่อครู่ หายไปไหน??? เป็นคำที่เกิดขึ้นมาในหัวของผมหลังจากที่มองไปแล้วไม่เห็นอากอร์อยู่ที่เดิมผมจึงเริ่มหันซ้ายหันขวาเพื่อหาตำแหน่งทันที

"ท่านกำลังมองหาอะไร"

ระหว่างกำลังสับสนกับการหาตำแหน่งเสียงก็ดังขึ้นมาจากบนฟ้า ทันทีที่ได้ยินผมก็เริ่มใช้เวทย์เพิ่มความแข็งแกร่งอีกครั้งเพราะรู้ตัวแล้วว่าตัวเองต้องโดนอะไร หลังจากใช้เวทย์ผมก็ย่อตัวลงเล็กน้อยแล้วใช้มือทั้งสองข้างขึ้นมาป้องกันส่วนหัวเอาไว้

ตูม!!!!

เสียงปะะเกิดขึ้นอีกครั้ง รอบตัวของผมตอนนี้เต็มไปด้วยเศษฝุ่นที่สนามประลองแตกออกและความปวดที่มือทั้งสองข้างที่เอาไปใช้ป้องกันเอาไว้ 'เวทย์ตรวจสอบสายดรารอน์' ผมเริ่มใช้เวทย์ตรวจสอบหาตำแหน่งของอากอร์ทันทีหลังจากที่ได้รับการโจมตี รอบตัวตอนนี้เต็มไปด้วยเศษฝุ่นของหินที่แตกออกการทำแบบนี้เป็นการหาตำแหน่งที่ดีที่สุด แล้วหลังจากที่ตรวจสอบก็พบอากอร์อยู่ห่างออกไปประมาณ 5 เมตร เหมือนกับว่าหมอนั่นเองก็ระวังตัวเหมือนกันเพราะมองไม่เห็น

นี่แหละโอกาส!

คิดได้ผมก็พุ่งตัวไปยังตำแหน่งที่สามารถสัมผัสะพลังเวทย์ขออากอร์ได้ แต่หลังจากที่ออกมาจากกลุ่มฝุ่นก็เห็นอากอร์อยู่ในท่าเตรียมตัวต่อสู้และแสยะยิ้มอยู่ ชิ! แบบนี้ชักไม่สวยแล้วสิ ถึงแม้ว่าตอนนี้ผมกำลังจะโจมตีอยู่ก็ตามแต่ท่าทางของอากอร์ตอนนี้ราวกับว่ามันเป็นแผนที่วางเอาไว้ไม่มีผิด แต่ถึงแบบนั้นหยุดตอนนี้มันก็ไม่ได้เหมือนกัน

ตุ๊บ!!!

เสียงหมัดขวาของเราทั้งสองปะทะกัน แรงปะทะสั่นสะเทือนแรงมากทำเอาร่างกายของผมชาไปหมดทั้งตัว ทางด้านของอากอร์เองก็คงไม่ต่างกันกำลังทำหน้าไม่สู้ดีนักออกมาอยู่คงจะรู้สึกไม่ต่างจากผมมากหรอกเพราะพลังของพวกเราทั้งกัน ถึงแม้ว่าร่างกายของหมอนั้นจะได้เปรียบผมก็เถอะ

"สมแล้วที่เป็นท่าน"

อากอร์เริ่มพูดหลังจากการปะทะกันเมื่อครู่ด้วยสีหน้าชอบใจ พร้อมยิ้มที่มุมปาก

"มันแน่นอนอยู่แล้ว"

"มันต้องแบบนี้สิ แต่ท่านแน่ใจใช่ไหมที่จะไม่ใช่ร่างจำแลงอสูรเพื่อสู้กับข้าจริงๆ"

"อื้ม!"

ผมพยักหน้าขึ้นลงด้วยระหว่างตอบไป

จากนั้นหารต่อสู้ระหว่างพวกเราสองคนก็ดำเนินต่อไป สนามประลองก็พังไม่เป็นท่าเพราะเวทย์ของผมและอากอร์ และจนท้ายที่สุดผลการต่อสู้ที่ผ่านไป 1 ชั่วโมง ก็ออกมา

ตุ๊บ!!!!

ผมใช้ขาขวาเตะร่างของอากอร์ตกลงสนามประลองไปเหมือนกับเทเลอร์ ถึงแม้ว่าตอนนี้สนามประลองมันแถบจะไม่เหลือแล้วก็ตาม แต่การที่หมอนั่นตกลงไปแบบนั้นสำหรับการประลองแล้วมันก็หมายความว่าแพ้อยู่ดี ตัวอากอร์ที่โดนเตะลงไปก็ไม่ลุกขึ้นมา ได้แต่นอนมองท้องฟ้าพร้อมอ้าแขนทั้งสองข้างออกอยู่แบบนั้น ไม่นานักก็พูดค่อยๆ

"ข้าลุกไม่ไหวแล้ว ท่านชนะองค์ชาย"

มันก็แน่ละสภาพแบบนั้น แถมพลังเวทย์เกือบหมดอีก ถ้าแกลุกขึ้นมามันก็แปลกเกินคนไปแล้ว เหอะๆ

สภาพของอากอร์ตอนนี้เรียกว่าเละมากเลยก็ไม่แปลก ถึงจะสู้ได้อย่างสูสีกับผมมาเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงก็จริงแต่หมอนั่นพึ่งพาพลังเวทยมากเกินไป แถมทางผมยังใช้ขวานศึกและมีเกราะป้องกันร่างกายเอาไว้อีก ชัยชนะมันออกมาตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มแล้วละ มองดูอากอร์ในสภาพนั้นสักพักผมก็หันไปทางกรรมการที่ยืนทำหน้าอึ้งมองมาทางพวกเราอยู่

"เจ้าจะยืนแบบนั้นอีกนานไหม?"

"ครับ?"

ตอบได้กวนประสาทจริงๆ ให้เอาหมอนี่มาเป็นกรรมการเนี่ย

"ข้าชนะแล้วไม่ใช่หรือไง รีบประกาศผลแล้วเอาตัวแม่ทัพใหญ่ไปรักษาได้แล้ว หรือเจ้าจะรอให้ช้ำในตายก่อนหรือไง"

"นะ นั่นสินะครับ"

หลังจากบอกไปการประกาศชัยชนะของผมก็กดังขึ้นพร้อมกับเสียงร้องชอบใจของคนดูตามข้างสนามที่ดังลั่น ส่วนอากอร์เองก็ได้รับการรักษาโดยจอมเวทย์รักษาเลยไม่เป็นอะไรมากมายนัก คาดว่าอีกไม่น่าเกิน 3 วัน ก็จะเดินได้แบบปกติ

เฮ้อ~ ตอนนี้จบไปหนึ่งเรื่องแล้ว รีบเอาไข่ไปให้เอ็ดเน่แล้วไปคุยกับทารอนต่อดีกว่า...

ผมยืนคิดขณะกำลังมองไข่ที่ได้รับมาเป็นรางวัลในห้องสักห้องอยู่ ส่วนเรื่องที่ผมต้องไปคุยกับทารอนก็มีอยู่พอสมควรยิ่งเป็นเรื่องเร่งด่วนที่ต้องจัดการกับองค์กรฮาเดสที่ว่านั้นอีก ต้องรีบกำจัดพวกมันให้เร็วที่สุดแล้วตามเรื่องไข่ว่าพวกมันเอามาจากไหน แต่ถ้าให้เดาตอนนี้องค์กรฮาเดสมีโอกาสมากที่จะเกี่ยวข้องกับพวกทวีปลึกลับพอสมควร

เฮ้อ~

ปวดหัวจริงๆ!

อยากไปใช้ชีวิตแสนสุขของดรารอน์แล้วสิ…