เกิดใหม่เป็นทารกขั้นเทพ ตอนที่ 27 : เจ้าเป็นคนคลอดทารกผู้นั้นหรือ?
ตอนที่ 27 : เจ้าเป็นคนคลอดทารกผู้นั้นหรือ?
ชัดเจนอย่างยิ่งว่าสกุลเซียวมิได้ต้องการจะยกเลิกสัญญาหมั้นหมายนี้อย่างแน่นอน เซียวซุ่ยบุตรชายของเซียวจ้านนั้น บัดนี้ระดับการบ่มเพาะกำลังถึงจุดวิกฤต ชีวิตของเขากำลังดิ่งลงเหวนรก! สิ่งเดียวที่เขาพอจะพึ่งพาในการนำตัวเองกลับขึ้นไปเหยียบจุดเดิมที่เคยยืนได้มีเพียงสัญญาหมั้นกับสกุลซวนเท่านั้น!
แม้ในยามนี้สถานะของตระกูลเซียวยังกล่าวได้ว่าอยู่ในเกณฑ์ดี หากแต่ใครเล่าจะล่วงรู้อนาคต? หากมีสิ่งใดเกิดขึ้น อย่างน้อยในฐานะที่พวกเขามีสัญญาแต่งงานนี้อยู่ สกุลซวนย่อมต้องออกหน้าช่วยเหลือตระกูลเซียวของเขาอย่างช่วยมิได้! ไม่เช่นนั้นแล้ว สกุลซวนย่อมโดนตราหน้าว่าเป็นพวกโหดร้ายเลือดเย็นไปทั่วทั้งอาณาจักรฉีซานอย่างแน่นอน! ตระกูลเซียวนับได้ว่าช่างหน้าหนายิ่งนัก!
แต่หากซวนหยานหรานเลือกที่จะถอนหมั้นในตอนนี้ ย่อมหมายความว่าสกุลเซียวจะไม่ได้รับการช่วยเหลือจากตระกูลซวนอีกต่อไป! ถึงแม้จะแลกด้วยการที่ซวนหยานหรานจะต้องโดนประณามจากผู้อื่นก็ตาม
มันจะต้องกลายเป็นหัวข้อนินทาของชาวบ้าน ‘อัฉริยะแซ่เซียวยังไม่ยอมถอนหมั้น จนเกิดเหตุบางอย่างขึ้น....’ ‘ช่างเป็นหญิงแพศยา’ ‘นางถอดหมั้นด้วยตนเอง ช่างหน้ามิอาย’ ‘ทำตัวสูงส่งเกินไปแล้ว!’ และอื่นๆอีกมากมายอย่างแน่นอน
เพื่อมิให้ตระกูลซวนกลับคำพูดเรื่องการแต่งงาน สกุลเซียวย่อมต้องแอบกระจายข่าวลือทำนองนี้ออกไปอย่างแน่นอน
เพียงซวนหยานหรานกล้าจะถอนหมั้น คำด่าทอทั้งหลายย่อมต้องตกลงบนบ่าของนางอย่างไม่ต้องสงสัย!
เซียวจ้านเพียงยิ้มเยาะอยู่ในใจพลางคิดอย่างอารมณ์ดีว่าซวนหยานหรานจะต้องไม่สามารถทนกับการโดนประณามเหล่านี้ได้ และไม่กล้าจะพูดถึงการยกเลิกสัญญาหมั้นหมายอีกแน่นอน!
แต่ในความเป็นจริง ใครจะไปคิดว่าซวนหยานหรานจะใจกล้ายิ่งนัก! นางมิสนใจคำนินทาใดๆ และเดินทางมาขอถอดหมั้นด้วยตัวเอง!
เหตุใดตระกูลเซียวจึงจำเป็นต้องปล่อยข่าวลือแย่ๆพวกนี้น่ะหรือ? แน่นอนว่าเพราะพวกเขาต้องการความช่วยเหลือจากสกุลซวน! แค่ซวนหยานหรานคนเดียวหาได้อยู่ในความสนใจของคนแซ่เซียวทั้งหลายไม่!
แต่บัดนี้ อย่าได้กล่าวถึงผลประโยชน์ที่พวกเขาจะได้รับในอนาคต เพียงเด็กสาวคนเดียวมาถึงบ้านพวกเขา หากนางสามารถถอนหมั้นได้ง่ายดายถึงเพียงนี้ ตระกูลเซียวจะยังเหลือหน้าตาอันใดอีก?
หยานหรานกวาดตามองสมาชิกตระกูลเซียวรอบตัวที่บัดนี้สีหน้าเต็มไปด้วยโทสะและหรี่ตามองนางอย่างมาดร้ายยิ่ง
เด็กสาวก้มลงมองหลินซวนในอ้อมแขนราวกับขอกำลังใจ และสุดท้ายแววตาของนางก็มีเพียงความเด็ดขาดเท่านั้น
เพียงสบตาครั้งเดียวจะเปลี่ยนทั้งชีวิตไป? นี่นางกำลังเป็นเช่นนั้นหรือ? อันที่จริงแล้ว ในฐานะของผู้บ่มเพาะอัจฉริยะที่มีอนาคตอันสดใสรออยู่ นางมิเคยเชื่อว่ารักแรกพบมีอยู่จริง
จนกระทั่งได้มาเห็นแผ่นหลังอันยิ่งใหญ่ท่ามกลางหมู่ดาวเป็นประกายนั้น!
ช่างสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ เพียงสายตาที่เปล่งประกายระยิบระยับดวงนั้น หัวใจทั้งหมดของนางก็วางไว้กับเขาเสียแล้ว!
แน่นอนว่าซวนหยานหรานย่อมทราบดีถึงผลเสียที่จะเกิดขึ้นหากนางตั้งใจจะยกเลิกสัญญาหมั้นหมายในครั้งนี้
ผู้คนทั่วอาณาจักรฉีซานย่อมกล่าวถึงนางในฐานะของหญิงสาวที่เย็นชาไร้หัวใจและกลับคำพูดของตัวเอง
แต่แล้วอย่างไร? หลังได้พบเงาร่างของหลินซวนในวัยหนุ่ม ซวนหยานหรานก็ค้นพบสิ่งหนึ่ง
โลกใบนี้ช่างกว้างใหญ่ เหตุใดนางต้องใส่ใจคำคน? ไม่ว่าจะดีชั่วอย่างไร หรือผู้ใดจะมองนางเลวร้ายเพียงไหน มันก็ไม่สำคัญเท่านางได้ทำตามหัวใจตัวเอง!
หยานหรานหายใจเข้าแล้วก้าวออกมาด้านหน้า จ้องตากับเหล่าคนแซ่เซียวทั้งหลาย ร่างกายผอมบางของนางกลับปลดปล่อยพลังปราณอันแข็งแกร่งออกมา!
“ไม่ว่าตระกูลเซียวจะทำสิ่งใดก็ตาม ข้าจะยกเลิกสัญญาหมั้นหมายลงเสียในวันนี้!”
“ข้า ซวนหยานหราน จะยอมรับผลทุกอย่างที่เกิดขึ้นด้วยตนเอง!”
....
คำพูดของเด็กสาวเติมเชื้อไฟลงในโทสะของสกุลเซียวให้โหมปะทุรุนแรงยิ่งขึ้น!
ด้านหลังหยานหราน หลินเปาและซวนชูกำลังมองนางด้วยสายตาที่พึงพอใจ
ในฐานะต้นเหตุของเรื่องนี้ หลินซวนที่มองสถานการณ์รอบตัว แต่เขาไม่ได้สนใจเท่าใดนักและยังคงบ่มเพาะปราณของตัวเองต่อไปอย่างเฉื่อยชา
ผ่านพ้นได้สิบวันแล้วนับตั้งแต่เขาคลอดออกมา ปราณม่วงและสำเนียงแห่งเต๋าที่เขาได้รับมาตอนแรกเกิดบัดนี้ก็โดนดูดซึมไปบ้างแล้ว ด้วยความสามารถของเขาในตอนนี้ คงใช้เวลาราวหนึ่งเดือนเพื่อซึมซับพลังที่ได้มาเพื่อเปลี่ยนมันให้เข้ากับร่างกายเขาได้ทั้งหมด
เจ้าทารกน้อยหลินซวนเปล่งแสงสีม่วงจากพลังปราณออกมาเล็กน้อยด้วยความพอใจ
ปราณม่วงลอยวนอยู่รอบใบหน้าเขา โดยเฉพาะบริเวณดวงตาที่ตอนนี้ยังคงปิดสนิทอยู่
จู่ๆ ปราณม่วงรอบดวงตาเขาก็เหมือนจะจางลงไปเล็กน้อย นัยน์ตาภายใต้เปลือกตาของเขาขยับไปมาเล็กน้อย
ดูเหมือนว่าเขาจะสามารถลืมตาได้ในอีกไม่นาน เขาจะได้เห็นโลกในนี้ด้วยตาตัวเองแล้ว?
หากกล่าวถึงตอนนี้ อันที่จริงแล้วก็ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่ช่วยมิได้ แม้เขาจะบรรลุถึงขั้นที่สี่ของดินแดนปรับปรุงกายแล้วก็ตาม แต่เขาก็ยังเป็นเพียงทารกอายุสิบวันเท่านั้น
หลินซวนที่จมอยู่กับความคิดตัวเองถอนหายใจออกมา แล้วเพ่งสมาธิไปยังดวงตาที่ปิดแน่นของตัวเอง หวังจะเร่งลมปราณบริเวณนั้นให้ดูดซึมได้เร็วขึ้น...
....
ในระหว่างที่หลินซวนกำลังเร่งซึมซับลมปราณอยู่นั้น บางอย่างก็เกิดขึ้นที่ลานกว้างด้านนอกจวนสกุลเซียว!
“ยกเลิกการหมั้นหมาย? จะรับเอาผลเสียทั้งหมดเอาไว้เอง? ฮ่าๆๆๆ เยี่ยม ว่าแต่ เหตุใดเจ้าไม่กล่าวเรื่องนี้ขึ้นตอนที่ข้ายังเป็นที่สนใจของใต้หล้าก่อนหน้านี้เล่า?”
ร่างผอมบางของเด็กหนุ่มคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นด้านนอกห้องโถง ดวงตาดำมืดและสีหน้าเย็นชา ย่อมมิใช่ใครอื่น นี่คือบุตรชายของเซียวจ้าน เซียวซุ่ยผู้นั้น!
“เมื่อก่อน ใครไหนเลยจะกล้าพูดสิ่งนี้ต่อหน้าข้า!”
“เพียงข้าหายไปสามปีเท่านั้น แม้แต่คนไร้ชื่อเสียงเรียงนามทั่วไปก็กล้าจะแสดงพฤติกรรมเยี่ยงนี้ต่อหน้าข้าแล้วอย่างนั้นหรือ!”
เซียวซุ่ยเดินเข้ามาพร้อมเอามือไขว้หลังร่างกายยืดตรง สีหน้าเย็นเยียบ
เมื่อเห็นซวนหยานหราน เขาก็มองนางตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า
จากนั้นสายตาก็ไปหยุดที่หลินซวนตัวน้อย เขาเพียงแค่นสียงออกมา
“เหตุผลแท้จริงที่เจ้ามาที่นี่เพื่อถอนหมั้นกับข้าเป็นเพราะเจ้าทารกคนนี้? เจ้าคลอดมันออกมาหรือ?”