ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ภาค 2 ตอนที่ 94 มาวอง!!!
การถ่ายโอนพลังเวทย์ การถ่ายโอนพลังเวทย์นั้นถูกคิดขึ้นมาเมื่อปีที่แล้วโดยชายชาวฝรั่งเศษที่ชื่อว่า มาวอง สิ่งที่เค้าคิดขึ้นมาทำให้วงการ Hunter สายจอมเวทย์เปลี่ยนไปมองไปอีกมุม นั้นก็เพราะว่าการที่คนอื่นสามารถถ่ายพลังเวทย์ของตนให้อีกคนได้นั้น ก็เท่ากับว่าจอมเวทย์คนที่ได้รับพลังก็จะมีพลังเวทย์มากขึ้นทันที
แต่ว่า!!!
การทำแบบนี้มันก็ใม่ได้มีแต่ข้อดีอย่างเดียวข้อเสียของมันแบ่งออกเป็น 2 ข้อใหญ่ๆ
1.จำนวนพลังเวทย์ที่ได้รับมาดจากคนอื่นนั้นจะไม่สามารถอยู่ได้นาน อาจจะแค่ 1 - 5 นาทีเท่านั้น
2.คนที่จะรับพลังเวทย์ได้ต้องเป็นคนที่มีพลังเยอะกว่าจอมเวทย์ที่ส่งมาให้ ถ้าให้เปรียบเทียบมันก็เหมือนกับว่า Hunter rank A สามารถส่งพลังให้ rank A+ ได้แต่ว่า Hunter rank A จะไม่สามาถรับพลังของ Hunter rank A+ ได้
นี้มันคือข้อเสียใหญ่ๆ ของการถ่ายโอนพลังเวทย์ให้กัน และตอนนี้สำหรีบคริสซี่ที่กำลังยืื่นอยู่ด้านหน้าของผมนั้น เธอก็สามาถแก้ปัญหาทั้ง 2 ได้หมด
ปัญหาที่ 1 เรื่องพลังเวทย์อยู่ไม้ได้นานนั้นเธอก็แค่รับพลังมาแล้วก็อัญเชิญปีศาจ ออกมาทันทีแบบนั้นก็เท่ากับว่าเธอสามารถใช้พลังได้เลยไม่ต้องเก็บไว้
ส่วนปัญหาที่ 2 นั้นก็คือระดับพลังของ Hunter ที่กำลังส่งมาให้เธอ เท่าที่ผมตรวจพลังของ Hunter สายจอมเวทย์ที่แอบอยู่ก็มีประมาณ 20 คนและ 20 คนนั้นก็มี rank อยู่ที่ A หรือไม่ก็ A+ เท่านี้ก็หมายความว่าทั้ง 20 คนสามารถส่งพลังให้กับเธอได้
' อืม!!! เป็นการวางแผนมาดีจริงๆ ตอนแรกเราก็คิดว่ายัยนี้อยากแก้แค้นจนไม่ได้คิดอะไร แต่พอมาเจอแผนแบบนี้แล้วก็ถือว่าอยู่ในระดับ OK ' หลังจากที่ผมยืนคิดสักพักคริสซี่ก็พูดออกมา
" เมื่อกี้นายถามว่าฉันมาอยู่นี้ได้ไงใช่มั้ย ทั้งๆที่โดนทางสมาคม Hunter จับตัวอยู่ "
" ใช้!!!! "
' ที่ถามออกไปมันก็ไม่ได้เอ่ะใจอะไรมากหรอก แค่สงสัยนิดหน่อย เพราะหลังจากที่ประตูมิติ 5 ดาวเปิดทางสมาคม Hunter ก็ต้องเอาคนทั้งหมดที่สู้ได้ออกมาอยู่แล้ว การหนีออกมามันก็ไม่ใช้เรื่องแปลกอะไร
แต่ว่า!!!
ที่เราสงสัยก็คือทำไม เธอไม่เลือกที่จะหนีแต่เลือกกลับมาแก้แค้นเราแทน ทั้งๆที่ผมก็ประกาศตัว แล้วก็แสดงความสามารถไปขนาดนั้น แล้วไหนจะยัง Hunter สายจอมเวทย์ทั้ง 20 คนนี้อีกราวกับว่าพวกนี้วางแผนเรื่องทั้งหมดเอาไว้แล้ว '
" งั้นฉันจะบอกให้ว่าหนีออกมายังไง "
คริสซี่พูดดออกมาแล้วเธอก็ยิ้มที่มุมปาก แต่เมื่อผมเห็นแบบนั้นก็ยกมือไปด้านหน้า แล้วแบออกเหมือนกับว่าสัญลักษณ์ว่าให้หยุดพูดจากนั้นผมก็พูดต่อว่า
" เรื่องนั้นช่างมันฉันไม่อยากรู้แล้ว เรามาเข้าคำถามที่ 2 กันเลย "