ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ภาค 2 ตอนที่ 79 การต่อสู้กับเวดวอร์ 2

เวทย์สายฟ้า อย่างที่รู้ในบรรดาเวทย์ทั้งหมดที่มนุษย์สามารถใช้ได้นั้น เวทย์สายฟ้าเป็นเวทย์ที่มีพลังทำลายเยอะที่สุด แล้วอีกอย่างตั้งแต่สู้มาผมยังไม่เคยสู้กับพวกปีศาจที่ใช้เวทย์สายฟ้าได้เลย

นีี้ก็เลยเป็นครั้งแรกที่เห็น ' แบบนี้รู้สึกว่าจะเข้าใจเหตุผลที่พวกนั้นมันวิ่งหนีออกไป แบบเร่งรีบ อย่างนั้นสะแล้วสิ ' ผมยืนคิดพร้อมกับมองดาบขนาดใหญ่ที่กำลังถูกหุ้มเอาไว้ด้วยเวทย์สายฟ้า

" นี่แมมมอน นายสามารถรับการโจมตีที่มันกำลังจะโจมตีมาได้มั้ย "

ผมถามออกไปพร้อมกับมองตรงไปที่แมมมอนที่เป็นโล่อยู่ด้านหน้าของผม หลังจากที่ผมถามไปแมมมอนก็ถอนหายใจออกมาทันที

[ เห้อออออ ]

หลังจากที่แมมมอนถอนหายใจออกมาก็ไม่ได้พูดอะไร จนผ่านไปสักพักแมมมอนก็ตอบผมกลับมา

[ตัวข้านะสามารถรับมันได้อยู่แล้ว แต่ว่า ปัญหามันอยู่ที่เจ้าจะสามารถยืนรับพลังทำลายของมันได้หรือป่าว ถ้าดูจากขนาดและพลังเวทย์ที่อยู่ในดาบตอนนี้แล้ว พลังทำลายคงมากกว่าที่มันต่อยมาเมื่อกี้เป็นสิบเท่าเลย ]

' อืม ตามที่แมมมอนมันพูดออกมา ก็ถูกเพราะดูจากขนาดและพลังที่มันกำลังอัดลงไปอยู่ตอนนี้ พลังทำลายหลังจากที่โดนฟันแล้วมันคงรุนแรงมากแน่ งั้นทางเลือกของเราก็คือการหลบการโจมตีของมันจนกว่าพลังของมันจะหมดสินะ ' ผมยืนคิดหลังจากที่ได้ฟังแมมมอนตอบออกมา

และในระหว่างนั้นเวเวอร์เองมันก็อัดพลังเข้าดาบที่อยู่ในมือเรียบร้้อย แล้วตอนนี้มันก็ตั้งท่าเตรียมฟังมาทางผมแล้วโดยใช้มือทั้ง 2 จับดาบชูขึ้นเหนือหัวของมันแล้วก็เล็งตรงมาทางผมที่กำลังยืนอยู่ ' นี้มันเอาจริงงั้นหรอ มันคิดจะฟันจากระยะนั้น แล้วคิดว่าเราจะหลบไม่ทันหรือไง

ไม่สิ!!!!

การที่มันกล้าทำแบบนั้น มันก็หมายความว่ามันมั่นใจมากที่จะฟันโดนเรา '

" นี้นายคิดจะฟันจากตรงนั้นจริงงั้นหรอ จากระยะนั้นคิดว่าฉันหลบไม่พ้นหรือไง "

ผมถามเวเวอร์มี่กำลังยืนตั้งท่าโจมตีผมอยู่ออกไปด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ จากนั้นมันก็หัวเราะออกมาทันที

" ฮาๆๆๆๆๆ "

" หลบงั้นหรอ คิดว่าตัวเจ้าสามารถหลบการโจมตีนี้ได้หรือไง เจ้านะลืมไปหรือป่าวว่าตัวเองมันก็เป็นแค่มนุษย์ "

เมื่อมันพูดจบมันก็ฟาดดาบของมีนลงมาทางผมทันที ' เฮย เฮย นี้มันพลังบ้าอะไรกันเนี้ย ' ผมยืนคิดพร้อมกับมองเวทย์สายฟ้าที่โดนฟาดออกมาจากดาบของมันด้วยความตกใจ

เวทย์ที่ตรงมานั้นรูปร่างลองมันคล้ายดาบขนาดใหญ่ พุ่งตรงมายังจุดที่ผมกำลังยืนอยู่ พลังทำลายของมันนั้นมหาศาลมากจนขนาดซากตึกหรือพวกรถยนต์์ทีี่จอดอยู่ข้างถนนยังโดนมันทำลายภายในพริบตา

แล้วอีกอย่างที่ผมตกใจอยู่ตอนนี้มันก็คือขนาดเวทย์ของมัน หลังจากที่มันพุ่งตรงมาทางผมขนาดมันก็เริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ' แบบนี้แย่แน่ ถ้าจะหลบก็คงไม่มันแล้วถ้าจะใช้โล่รับเอาไว้มันก็ไม่น่าจะรับได้ ชิ!!!!

เอาไงดีเนี้ย???

..

....

.......

จริงสิ!!!! งั้นก็ใช้วิธีนั้นก็แล้วกัน '

" แมมมอน ช่วยเปลี่ยนรูปร่างที่ 4 หน่อยฉันมีแผนแล้ว "

[ ห่ะ!!!! ]

แมมมอนร้องออกมาด้วยเสียงตกใจ

[ นี้เจ้าจะเอาจริงงั้นเหรอ รูปแบบที่ 4 ในเวลาแบบนี้เนี้ยนะ ]

แมมมอนถามย้ำออกมาด้วยน้ำเส้ยงแปลกใจ กับสิ่งที่ผมพูดออกไปเมื่อกี้

" เอาเถอะ ฉันมีแผนแล้ว นายรีบทำตามที่บอกหน่อยเดี๋ยวมันจะไม่ทันการ "

[ ก็ได้ๆ แต่ถ้าบาดเจ็บหรือเกิดตายขึ้นมาข้าไม่รู้ด้วยนะ ]

เมื่อแมมมอนพูดจบก็เปลี่ยนรูปร่างเป็นคฑาเวทย์ทันที จากนั้นผมก็เริ่มใช้เวทย์ที่มีชื่อว่า...