ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ภาค 2 ตอนที่ 52 'โรงแรม kingdom'

" ห่ะ!!! "

ผมร้องออกไปด้วยน้ำเสียงตกใจ แล้วก็พูดต่อ

" คุณหมายความว่ายังไงครับ'โรงแรม' จะให้ผมไปทำอะไรที่นั้นเหรอครับ "

ผมถามออกไปด้วยสีหน้าที่กำลังตกใจ

นี้เธอหมายความว่ายังไงเนี้ย????

อยู่ๆก็บอกให้เราไปโรงแรมกับเธอตอน 20.00 น เนี้ยนะ

" เรื่องนั้นเอาไว้ไปถึง แล้วคุณก็จะรู้เองค่ะแล้วก็ไม่ต้องแต่งตัวดีมากก็ได้นะค่ะ เพราะว่ามันไม่จำเป็น "

เมื่ออารียาพูดจบเธอก็เดินไปทันที

" เดี๋ยวครับ!!!! "

ผมตะโกนเรียกเธอออกไปแล้วเธอก็หันกลับมา

" ค่ะ มีอะไรอีกเหรอ "

นี้เธอถามมาได้ไงมีอะไรอีก

เรื่องที่มีนัมันเยอะเลยละ

ทั้งเรื่องไปโรงแรม

เรื่องที่ไม่ต้องแต่งตัวดีไป

แต่ว่า...

ตอนนี้ถ้าเราถามอะไรเธอไป เธอก็คงยังไม่บอกอะไรเอาอยู่ดี เราเองก็ไปสัญญาเอาไว้แล้วด้วยว่าจะทำตามคำขอของเธอ1 อย่าง

เห้ออออออ

" คือว่า โรงแรมนี้โรงแรมไหนเหรอครับ "

" จริงสิ!!! ฉันลืมบอกไปเลยไปเจอกันที่โรมแรม Kingdom นะคะ "

" ครับ "

จากนั้นเมื่ออารียาพูดจบเธอก็หันหน้ากลับไปอีกครั้งเพื่อเดินตรงกลับมาทางจานอาหารของเธอที่วางอยู่

โรงแรม Kingdom งั้นเหรอ

ถ้าจำไม่ผิดที่นั้นเป็นโรงแรมขนาดใหญ่ที่พึ่งสร้างมานิ เหมือนว่าจะอยู่ใกล้ๆกับบ้านใหม่ของเราด้วย

ไม่สิ ไม่สิ

ไอเรื่องอยู่ใกล้หรือว่าอยู่ไกลนะไม่มันใช้ปัญหาตอนนี้ นั้นก็เพราะว่าตอนนี้ก็คือเธอต้องการให้เราไปทำอะไรที่นั้น

หรือว่าจะเป็นเรื่องแบบนั้น

ไม่สิ!!!!

ทำไมเธอต้องทำเรื่องแบบนั้นกับเราด้วยพวกเราก็แค่คนรู้จักกัน

แต่ว่า...

ถ้าเธอจะทำจริงๆละ

...

......

.........

ในระหว่างที่ผมกำลังสงสัยกับเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่นั้น เกวลินก็เดินเข้ามาจากทางด้านหลังของผม พร้อมกับใช้มือสัมผัสไหล่ของผม

แล้วก็พูดว่า

" ไปกันเถอะ "

ตัวผมเมื่อได้ยินก็สะดุ้งตกใจเพราะเธอเอามืือมาจับที่ตัวผม

" เป็นอะไรของนายแค่แตะตัวนิดหน่อยมันต้องตกใจขนาดนี้เลยหรือไง "

เกวลินถามออกมาแล้วก็มองมาทางผมที่กำลังตกใจอยู่ ด้วยน้ำเสียงสงสัย

" ป่าว แค่คิดอะไรนิดหน่อย "

" คิดงั้นเหรอ??? "

" ใช้ "

" อะๆ งั้นก็ไม่มีอะไรแล้วพวกเรากลับกันเถอะ "

เกวลินพูดออกมาแล้วก็เดินตรงไปยังประตูทางออก ตัวผมก็เดินตามเธอไปพร้อมกับเรื่องที่กำลังสงสัยอีกเรื่อง

นั้นก็คือตอนนี้นอกจากเรื่องที่อารียาบอกให้ผมไปโรงแรมวันนี้แล้ว มันก็ยังมีเรื่องของเกวลินอีก

เพราะว่าหน้าตาของเธอตอนนี้ดูเศร้ามากผมคิดว่า เรื่องที่เธอคุยกับปู่ของเธอเมื่อกี้นี้มันต้องเป็นสาเหตุแน่นอน

แต่ว่า....

ถึงตอนนี้ผมจะอยากถามออกไป มากแค่นั้นมันก็ไม่สมควรอยู่ดีเพราะเรื่องที่เธอกำลังหนักใจอยู่นั้น มันเป็นเรื่องครอบครัวของเธอแน่นอน

ตัวผมที่เป็นคนนอกนั้นไม่สมควรเข้าไปยุ่งมากกว่านี้ แค่แกล้งมาเป็นแฟนของเธอมันก็ทำให้ผมวุ่นวายพอแล้ว

~~~~~~~~•~~~•~~~~~~

หลังจากที่ออกมาจากงานผมก็ไม่ได้คุยเรื่องอะไรกับเกวลินอีก จนกลับมาถึงบ้านเกวลินก็เดินเข้าไปที่ห้องของเธอทันที

ยัยนั้น

มีเรื่องอะไรกันนะ ตั้งแต่ตอนนั้นก็ยังไม่ได้พูดอะไรเลย เรื่องที่คุยกับปู่ของเธอมันต้องเป็็นเรื่องไม่ดีแน่ๆ

ในระหว่างที่ผทกำลังยืนมองเกวลินเดินเข้าห้องไปอยู่นั้นแม่ของเธอทีี่เดินตามหลังของผมก็พูดขึ้นมา

" เด็กคนนั้นนะ โกหกไม่เก่งหรอกนะ "

เมื่อผมได้ยินเธอพูดออกมาผมก็หันกลับไปหาเธอทันที ด้วยความสงสัย

แล้วก็ถามออกไป

" หมายความว่ายังไงครับ ??? "