ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ภาค 2 ตอนที่ 49 เรื่องที่พูดมาของเกวลิน

งานการรวมตัวของตระกูลของเธอ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผมนะเหรอ

นั้นก็เพราะว่าตัวผมต้องไปงานนั้นกับเธอด้วยแล้วแถมยังต้องไปในฐานะ'คู่หมั่น'แล้วอีกอย่างต้องไปพรุ่งนี้ตอนเช้าด้วย

เมื่อหลังจากที่คุยเรื่องงานจบแล้ว พวกเราก็กินข้าวกันต่อไปตอนนี้ทุกคนก็เดินออกไปจากโต๊ะอาหารกันหมดแล้ว

เหลือเพียงแค่ผมนั่งอยู่แล้วก็สกาวเดือนที่กำลังเก็บจานอาหารอยู่

ส่วนสาเหตุที่ตัวผมกำลังนั่งอยู่นั้นัันก็ไม่ใช้เรื่องอะไรมันเป็นเพราะว่าแววตายังไงละ

เพราตอนที่เกวลินบอกเรื่องงานหมั่นกับผมสกาวเดือนก็มองมาด้วยแววตาที่ตกใจ และสักพักเธอก็อยู่ในโหมดที่กำลังโกรธ

เธอเป็นเหมือนกับตอนเจอบัตร Hunter rank SS ของผมที่ซ่อนเอาไว้

แล้วคราวนี้เองเธอก็พึ่งมารู้เรื่องที่ผมคบกับเกวลินถึงจะเป็นเรื่องคบแบบหลอกๆ

แต่ว่า

มันก็ถือว่าผมไม่ได้บอกเรื่องสำคัญกับเธอ

เพราะแบบนี้ผมเลยต้องอยู่อธิบายเรื่องทั้งหมดให้เธอฟังเลยมานั้งอยู่แบบนี้

ในระหว่างที่ผมนั่่งอยู่สกาวเดือนก็เก็บจานของเธอไปเรื่อยๆ จนเวลาผ่านไปสักพักบรรยกาศก็เริ่มอึดอัด

ให้ตายสิ

บรรยกาศตอนนี้รู้สึกอันตรายกว่าตอนที่อยู่ในประตูมิติ 5 ดาวนั้นอีก

" พี่มีเรื่องอะไรจะพูดมั้ย นัั่งแบบนั้นหนูก็ไม่รู้หรอกนะะว่าพี่ต้องการอะไร "

สกาวเดือนถามออกมาพร้อมกับหันหน้ามองมาทางผม

" อะ..อ่าเรื่องของเกวลินนะ "

" ตุ๊บ "

เสียงของสกาวเดือนใช้มือทุบที่โต๊ะแล้วเธอก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่กำลังโมโห

" พี่ทำแบบนี้ได้ยังไง พี่คบกับพี่เกวลินแล้วไม่ยอมบอกหนูงั้นเหรอแค่บอกกันนี้มันยากนักหรือไงห่ะ"

" ใจเย็็นก่อนมันมีเหตุผลอยู่นะ "

" เหตุผล???? "

เกวลินพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสงสัย

จากนั้นผมก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้กับเธอฟังเรื่องที่เกวลินให้้ผมแกล้งเป็นแฟนกับเธอเพื่อหลอกแม่ของเธอ แล้วก็เพื่อหลอกพวกตระกูลของเธอ

" ถ้าพี่พูดมาเป็นความจริงแล้วทำไมไม่บอกหนูหน่อยละ "

เห้อออออ

เสียงผมถอนหายใจออกไป

" จะให้พี่บอกตอนไหนละ ก็เธอพึ่งมาบอกพี่เมื่อวานเองแล้วก็มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเยอะแยะ "

" หนูจะเชื่อพี่ได้ยังไง รอบนี้คงไม่ได้โกหกหนูใช้มั้ย "

ให้มันได้แบบนี้สิ

เป็นแบบนี้ตั้งแตเด็กแล้ว ที่ไม่ยอมเชื่อใครง่ายๆเป็นแบบนี้เราคงต้องหาหลักฐานมาให้เธอดูอย่างเดียวสินะ

เห้อออออ

ทำไงดีละเนี้ย

และในระหว่างที่ผมกำลังนั่งหนักใจอยู่นั้นก็มีเสียงพูดขึ้นมา

" ฉันยืนยันเรื่องนั้นให้ได้ "

คนที่พูดออกมาก็คืเกวลินที่เดินออหมาจากห้องครัว

" พะ....พี่เกวลิน "

สกาวเดือนร้องออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจ

อะไร!!!

นี้จะตกใจทำไมเนี้ย ยัยนั้นก็ยืนฟังพวกเรามาตั้งนานแล้วไม่ใช้เหรอ

หรือว่าเธอไม่เห็นงั้นเหรอ???

จากนั้นเกวลินก็ได้เข้าไปคุยสกาวเกือนแล้วก็เริ่มอธิบายเรื่องทั้งหมดให้ฟัง

ผ่านไปไม่นานสกาวเดือนก็เดินเข้ามาหาผมด้วยแววตาที่กำลังรู้สึกผิด

" พี้หนูขอโทษนะ ที่สงสัยว่าพี่จะโกหกหนู"

" อืืม ไม่เป็นไรแค่เข้าใจก็พอแล้ว "

จากนั้นหลังจากที่ตอบสกาวเดือนเสร็จผมก็มองไปที่เกวลิน

ยัยนั้น

ใช้วิธีไหนกันนะ

ขนาดเราที่เป็นพี่พูดไปสกาวเดือนยังไม่เชื่อเลย แปลกเหมือนกันแหะ

จริงสิ!!!!!

พูดถึงเรื่องแปลกเมื่อกี้ตอนนี้สกาวเดือนใช้มือทุบลงไปที่โต๊ะ ทำไมเราถึงได้เห็นอะไรแบบนั้นกันนะ

เมื่อกี้ที่สกาวเดือนใช้มือทุ๊บลงไปที่โต๊ะด้วยความโมโหนั้นตัวผมเห็นเหมือนกับว่า

มีพลังเวทย์จำนวนมหาศาลกระจายออกมาจากร่างกายของเธอ พลังเวทย์เมื่อกี้นี้มันเยอะเท่ากับของเกวลิน

ไม่สิ!!!!!

ใช้คำว่าเยอะกว่าได้เลย

แต่ปัญหามันไม่ใช้พลังเวทย์เยอะหรือน้อยมันอยู่ที่ว่าเมื่อกี้

ผมคิดไปเองหรือป่าวที่เห็นแบบนั้น

แต่ว่า...

ถ้านั้นเป็นพลังของเธอจริงๆละก็เธอต้องเป็น Hunter rank SS เหมือนกับผมแน่นอน

~~~~~~~•~~•~~~~~~~

แล้ววันที่ผมต้องไปงานของตระกูลของเกวลินมันก็มาถึง ตอนนี้ผมกำลังยืนอยู่ที่ด้านหน้าของงานแล้วพร้อมกับเกวลินแล้วก็แม่ของเธอ

ผมที่ยืนอยู่ก็หันไปหาเกวลินแล้วก็พอออกไป

" งานนี้มันจะใหญ่ไปไหนเนี้ย "

ส่วนสาเหตุที่ผมพูดแบบนั้นมันก็เพราะว่างานนี้ถูกจัดอยู่ในตึกขนาดใหญ่ แล้วบริเวณรอบๆงานก็โดนปิดถนนจนหมดคนที่จะเข้ามางานนี้ได้มีแต่คนได้รับเชิญเท่านั้น

ตระกูลนี้จะยิ่งใหญ่ไปไหนถึงขนาดกันปิดถนนเพื่อจัดงานเนี้ยนะ

สุดยอดจริงๆ

เมื่อผมถามออกไปได้สักพักเกวลินก็หันหน้ามาทางผม และก็พูดออกมาด้วยสีหน้าที่จริงจัง

" งานนี้นะมันไม่ใช้แค่งานเจอกันของตระกูลธรรมดาหรอกนะ "

" เธอหมายความว่ายังไง ???? "