ตอนที่แล้วฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ภาค 2 ตอนที่ 47 เรื่องที่รออยู่
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ภาค 2 ตอนที่ 49 เรื่องที่พูดมาของเกวลิน

ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ภาค 2 ตอนที่ 48 เดินทางกลับบ้าน


" นี้นายเมื่อวานไปไหนมารู้มั้ย เมื่อคืนมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นบ้าง ห่ะ!!!!"

เกวลินที่ยื่นอยู่ด้านหน้าบ้านถามผมออกมาด้วยหน้าตาที่กำลังไม่พอใจ

จากนั้นผมก็ตอบเธอกลับไป

" เมื่อวานมีธุระนิดหน่อย "

" ธุระ??? "

เกวลินถามกลับมาด้วยสีหน้าสงสัย

" เอาเถอะเดี๋ยววันนี้เธอก็รู้เรื่องเองนั้นแหละ "

ผมตอบเธอกลับไปด้วยสีหน้าที่กำลังไร้อารมณ์ ส่วนสเหตุมันก็เป็นเพราะว่าตอนนี้

ตัวผมเหนื่อยมากเพราะตั้งแต่เมื่อคืนมันเกิดเรื่องขึ้นตลอด แล้วผมเองก็ยังไม่ได้นอนเลยด้วย

"เห้อออออ"

เสียงของผมถอนหายใจออกไป

" ฉันไปนอนก่อนนะ "

ผมพูดออกไปแล้วก็เดินตรงไปที่ประตูบ้าน

แต่ว่า...

ในระหว่างที่ผมกำลังจะเดินเข้าไปนั้นเกวลินก็ตะโกนออกมา

" เดี๋ยวก่อนสิ !!!! "

เมื่อผมได้ยินแบบนั้นก็หันหน้ากลับไปหาเธอ

" มีอะไรอีก??? "

" นายไม่สงสัยเลยงั้นเหรอว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น "

ยัยนี้

ถ้าเราไม่บอกความจริงก็คงไม้ปล่อยเราไปนอนแน่ๆ

ช่วยไม้ได้ละนะ

จากนั้นผมก็เล่าเรื่องที่ผมเดินทางไปประเทศจีนให้กับเธอฟังแล้วกเรื่องการต่อสู้กับพวกสมาคมฮันเดดด้วย

" นะ...นายพูดเรื่องจริงงั้นเหรอ "

เกวลินถามออกมาด้วยน้ำเสียงสงสัย

นี้เราบอกไปขนาดนี้ยังไม่เชื่อกันอีกงั้นเหรอเนี้ย

เหนื่อยใจกับยัยนี้จัง

" เรื่องจริง "

" แล้วนายเดินทางไปกลับจีนภายในวันเดียวนะเหรอ "

" ใช้ มีอะไรอีกมั้ย???? "

ตอนนี้เกวลินที่ได้ยินเรื่องทั้งหมดก็กำลังคิดในใจว่า 'ถ้าหมอนี้พูดจริงละก็ แปลว่าตั้งแต่เมื่อคืนหมอนี้ยังไม่ได้นอนเลยสินะแบบนี้เรื่องที่เราจะคุยด้วยมันก็ต้องเป็นตอนเย็นแล้วละ '

" นี้ฉันถามว่ามีอะไรอีกมั้ย ??? "

ผมถามย้ำเกวลินอีกครั้ง

" ไม่...ไม่มีแล้ว "

เกวลินตอบออกมาด้วยน้ำเสียงค่อยๆแล้วก็ส่ายหัวไปมา

เห้ออออ

ดูออกง่ายจริงๆ

ฟังจากเสียงที่เธอตอบออกมา มันก็รู้แล้วว่าเธอต้องมีเรื่องอีกแน่

แต่ว่า....

ถ้ายังไม่พูดออกมาตอนนี้ก็แปลว่ามันไม่ได้สำคัญอะไรมากสินะ

งั้นก็ปล่อยไปก่อนก็แล้วกัน

" ฉันไปนอนก่อนนะ เรื่องที่จะคุยเอาไว้ตอนเย็นก็แล้วกัน "

" อะ...อืม เอ่ะ!!!! นายรู้ได้ยังไงว่าฉันมีเรื่องจะคุยด้วย "

เกวลินถามกลับมาด้วยน้ำเสียงตกใจแต่ผมก็ไม่ได้ตอบอะไรเธอแล้วเดินเข้าบ้านไป

ก็เล่นทำหน้าออกมาแบบนั้น ใครไม่รู้ว่าเธอมีเรื่องจะคุยมันก็บ้าแล้ว

ผมอยากพูดออกไปแบบนั้นแต่ก็ไม่ได้พูดออกไป

~~~~~~~~~~•~~~•~~~~~~~

" เอ่ะ!!!!!! พรุ่งนี้งั้นเหรอ "

ตอนนี้ผมกำลังนั่งกินข้าวอยู่กับทั้ง 4 คนมีนิรัช,ไอลิน,สกาวเดือน,เกวลินแล้วก็แม่ของเกวลิน

ในระหว่างที่กำลังกินอยู่นั้นเกวลินก็พูดเรื่องที่จะคุยกับผมเมื่อเช้าออกมา ทันทีที่่ผมได้ยินผมก็ตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่ตกใจทันที

" นี้เธอเรื่องแบบนี้ทำไมพึ่งมาบอกเอาตอนนี้ละ "

" ก็เมื่อเช้านายบอกว่าเหนื่อยไม่ใช้เหรอ ฉันก็เลยไม่ได้บอกไป "

" เห้ออออ "

เสียงผมถอนหายใจออกไป

แล้วตอนนี้ทุกคนก็กำลังมองมาทางผมด้วยท่าทางที่กำลังตกใจ

ไม่สิ!!!!

คนที่ตกใจตอนนี้มีแค่น้องของผมทั้ง 3 คนเท่านั้นเพราะว่าเรื่องนี้เกวลินกับแม่ของเธอรู้เรื่องอยู่แล้ว

ส่วนเรื่องที่เกวลินพูดออกมาเมื่อกี้มันก็คือเรื่อง....

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด