บทที่ 22 ฉันไม่ใช่คนแบบนั้น
ในห้องเรียนของลู่หลี่ ทุกคนต่างแอบลู่หลี่ เมื่อไม่กี่วันก่อนมีข่าวว่าลู่หลี่กลายเป็นนักรบป้องกันตัวระดับ 8 และเป็นอัจฉริยะที่บุกทะลวงเร็วที่สุดในโรงเรียน
แต่พี่ชายที่ดูไร้ประโยชน์ของเธอกลับแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ มันเหลือเชื่อมาก
พี่น้อง 2 คนนี้นี้เป็นสัตว์ประหลาดใช่ไหม?
อลิซยิ้มอย่างน่ารักให้หลู่หลี่ “หลี่จ๋า แนะนำเขาให้ฉันรู้จักก่อนน้าา ไม่งั้นถึงฉันจะไม่ไปหาเขา แต่ก็ยังมีผู้หญิงคนอื่น ๆ ไล่ตามเขา เมื่อเขาอยู่กับฉัน ความบริสุทธิ์ของลู่เจ๋อจะได้รับการคุ้มครอง!”
รอยยิ้มของลู่หลี่ชะงักไป เธอเป็นคนที่อันตรายที่สุด โอเค?
“อย่าห่วงไปเลย ฉันรู้ว่าพี่ชายของฉันเป็นคนแบบไหน เขาจะปฏิเสธอย่างเหมาะสม และจะไม่เสียเวลากับพวกเธอ”
“แล้วถ้าเป็นผู้หญิงที่เขาชอบล่ะ!”
ลู่หลี่สะบัดผม “เขาไม่ทำ ฉันรู้จักพี่ชายของฉันดีที่สุด”
“ฮิฮิ ถ้าฉันไม่รู้ว่าพวกคุณเป็นพี่น้องสายเลือดเดียวกัน ฉันคงจะคิดว่ายามกำลังขโมยสิ่งที่เธอปกป้องอยู่” อลิซพูด
ลู่หลี่ยิ้ม “จะเป็นไปได้ยังไง? ฉันไม่ใช่คนแบบนั้น”
“อืม” อลิซพยักหน้าขณะคิดกับตัวเองว่า “ฉันมีน้องสะใภ้ช่วย แล้วผู้หญิงข้างนอกนั่นจะสู้ฉันได้ยังไง”
เธอมั่นใจมาก!
…
ระดับ 6
ลู่เจ๋อมองศัตรูที่ปรากฏอย่างช้า ๆ ดวงตาของเขาจดจ่อ เขาเคยใช้พลังเต็มที่มาก่อน ดังนั้นเขาจึงสงสัยว่าเขาจะรอดจากระดับนี้ไปได้หรือไม่
แต่ไม่ช้าลู่เจ๋อก็มองศัตรูที่ปรากฏตัวต่อหน้าเขาอย่างงุนงง
ผมยาวถึงบั้นท้ายสีเข้ม สูง 1.5 เมตร ใบหน้าที่เล็กและงดงามมีรอยยิ้มที่มีชีวิตชีวา ดูเหมือนเด็กผู้หญิง
ลู่เจ๋อพูดไม่ออก…โลลิน่ารักคนนี้เป็นคู่ต่อสู้ของเขาเหรอ?
เขารู้สึกว่าเขาไม่สามารถโจมตีเธอได้
เมื่อเขาดูข้อมูลของโลลิคนนี้ ดวงตาของเขาก็หรี่ลง
หนานกงจิง / อายุ 12 ปี / นักรบป้องกันตัวระดับ 5 / 5 การปรับแต่งร่างกายที่สมบูรณ์แบบ / เทคนิคท่าเท้าพื้นฐานและเทคนิคหมัดพื้นฐานที่สมบูรณ์แบบ / ศาสตร์เทพ: ระเบิดพลัง / อัจฉริยะของเผ่าพันธุ์มนุษย์
ลู่เจ๋อมองโลลิน้อยอย่างเหลือเชื่อ อายุ 12 ปี แต่เธอทำสำเร็จแบบเดียวกับเขาที่อายุ 18 ปี
เท่านั้นยังไม่พอ ศาสตร์เทพนี่มันบ้าอะไร!
ดูเหมือนจะเป็นทักษะระดับสูง…เขาจะสู้ยังไง?
และหนานกงจิง ชื่อนี้ฟังดูคุ้น ๆ…
ขณะที่ลู่เจ๋อกำลังเว้นระยะห่าง ผู้เข้าแข่งขันก็เริ่มออกจากห้อง VR
พวกเขาออกจากพ็อดเชื่อมต่อ แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นคือครูและครูใหญ่จ้องหน้าจอออกอากาศอย่างเคร่งเครียด
พวกเขาคิดว่าการแสดงของพวกเขาแย่มากจนครูไม่มีความสุข ทั้งกลุ่มไม่กล้าแม้แต่จะพูด
ตอนนั้นเองหลี่เหลียงพูดด้วยน้ำเสียงสั่นคลอน “หนานกง…นี่คน ๆ นั้นใช่ไหม?”
“อัจฉริยะของเผ่าพันธุ์มนุษย์ คือเธอ…” ใบหน้าของอาจารย์ใหญ่ดูซับซ้อน “ฉันไม่นึกเลยว่าข้อมูลของเธอจะถูกเก็บไว้ ลู่เจ๋อ…จะพ่ายแพ้ทางจิตใจหรือไม่”
ท้ายที่สุดแล้วพรสวรรค์ของเธอก็ดีเกินไป ประชากรของเผ่าพันธุ์มนุษย์มีจำนวนนับล้านล้าน แต่จากทั้งหมดเธอคืออัจฉริยะของเผ่าพันธุ์มนุษย์ เธอไม่ใช่คนที่อัจฉริยะในพื้นที่เหล่านี้สามารถเปรียบเทียบได้
เธออายุเพียง 12 ปี แต่พลังของเธอก็เทียบเท่ากับหลิงหวู่ระดับต้น ๆ ธรรรมดา
ปลุกศาสตร์เทพเมื่ออายุ 12 ขวบ พรสวรรค์เช่นนั้น…ผู้คนอดที่จะอิจฉาไม่ได้…
“…ตอนนี้เธอมีฉายาแล้วใช่ไหม? ดูเหมือนว่าฉายาเธอจะเป็น…” ใครบางคนพูดด้วยสีหน้าแปลก ๆ
"เงียบ! ฉายานี้…ห้ามพูด!” ครูใหญ่รีบขัด
"ใช่ใช่ใช่!" ทุกคนตอบ
นักเรียนที่เพิ่งออกมาได้ฟังแล้วก็รู้สึกสับสน นี่อะไร?
ดีแล้ว ก่อนหน้านี้พวกเขากังวลมาก…
พวกเขาเริ่มหายใจสะดวกขึ้นและมองไปทางหน้าจอ
“นั่น…ลู่เจ๋อเหรอ?” ซูเฟิงที่ล้มเหลวในระดับ 5 และลีโอซึ่งถูกฆ่าตายทันทีที่ระดับ 5 เมื่อพบกับเผ่าอสูรระดับสูงมองด้วยสีหน้าไม่เชื่อ พวกเขาไม่คิดว่าจะได้เห็นลู่เจ๋อบนหน้าจอ
และฝ่ายตรงข้ามของเขาเป็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ?
โชคของเขาดีเกินไปรึเปล่า?
คู่ต่อสู้ของพวกเขาทุกคนเป็นสมาชิกของเผ่าพันธุ์ต่างดาวที่ทรงพลัง แต่คู่ต่อสู้ของผู้ชายคนนี้เป็นเด็กผู้หญิง!
“ฉันสงสัยว่าตอนนี้ลู่เจ๋ออยู่ที่ระดับไหน?” ลีโอมองหน้าจอด้วยความสงสัย
“น่าจะระดับ 5?” ซูเฟิงพูด “ลู่เจ๋อแข็งแกร่งกว่าเรา บางทีเขาอาจเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่ยากลำบากมาก่อนและนั่นก็ทำให้เขาเสียเวลา”
ลีโอพยักหน้า “คู่ต่อสู้ในระดับนี้เป็นแค่เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ เขาน่าจะผ่าน ถ้างั้นลู่เจ๋อคงจะอยู่ใน 10 อันดับแรกแน่นอน”
ลีโอมองคนที่เหลือทั้งหมด 8 คน ส่วนใหญ่ยังคงดิ้นรนในระดับ 5
พวกเขาไม่สามารถทราบสถิติการต่อสู้แบบครูได้
เมื่อซูเฟิงพยักหน้าและกำลังจะพูด ดวงตาของเธอก็หรี่ลงและเอามือปิดปาก เธอเกือบกรี๊ด
การต่อสู้บนหน้าจอเริ่มต้นขึ้น เด็กหญิงตัวน้อยคนนั้นกระโดดขึ้นจากพื้นและเวทีที่มั่นคงก็แตกในทันที
ร่างเล็ก ๆ ของเธอขยับเป็นภาพเบลอและปรากฏขึ้นข้าง ๆ ลู่เจ๋อ หมัดเล็ก ๆ ของเธอฉีกอากาศและนำคลื่นพลังปราณสีขาวตรงไปยังลู่เจ๋อ
ลู่เจ๋อตอบสนองทันที ร่างกายของเขาก็กลายเป็นแสงสีขาว เขาหลบหมัดขณะเตะขาขวาไปทางร่างเล็ก ๆ นั้น
การต่อสู้เช่นนี้ทำให้ผู้ชมหวาดกลัวอย่างแท้จริง
โอ้ พลังนี้…นี่คือพลังของนักรบป้องกันตัวจริง ๆ เหรอ?!
พวกเขารู้สึกเหมือนไม่ได้ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้แบบเดียวกัน!
…
ใน VR ลู่เจ๋อหลั่งเหงื่อเย็น หากเขาไม่ได้มีชีวิตอยู่บนขอบเหวแห่งความตายบ่อย ๆ เมื่อเร็ว ๆ นี้ และประสาทสัมผัสการต่อสู้ของเขานั้นไม่น่าทึ่ง เขาคงตายไปตั้งแต่หมัดแรก
หมัดสีชมพูที่ดูนุ่มนิ่มนั้นกลายเป็นกรงเล็บอันแหลมคมของสัตว์ร้ายขนาดใหญ่ในดวงตาของลู่เจ๋อ
ดูเหมือนว่าจะมีสัตว์ประหลาดอาศัยอยู่ในร่างเล็ก ๆ นั่น พลังที่ทำให้ทุกการเคลื่อนไหวนั้นน่าตกตะลึง
หลังจากโจมตีไปหนึ่งครั้งหนานกงจิงก็หยุด ดวงตาที่หม่นหมองของเธอเปล่งประกายอย่างมีชีวิต
“โอ้! นายหลบการโจมตีนั้นได้!” ปากน้อย ๆ ของเธอเปิดออกเผยให้เห็นฟันขาวสะอาด จากนั้นเธอก็ปรบมือ “ไม่เลว ให้ฉันดูว่านายอยู่ในระดับไหน”
ลู่เจ๋อ “???”
เขามองหนานกงจิงด้วยความสับสน เธอไม่ได้เป็นแค่ข้อมูลชิ้นหนึ่งเหรอ? เธอจะพูดได้ยังไง?
---------------------------
