ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ เล่ม 2 ตอนที่ 16 เดินทางไปจีน

หลังจากที่ผมคุยกับประธานปฏิพลเสร็จ เกวลินที่วิ่งตามผมมาจากงานแต่งก็ตามมาถึง

" นี้นายวิ่งด้วยความเร็วเท่าไหร่กันเนี้ย ขนาดฉันวิ่งแบบเต็มกำลังแล้ว.ยังตามนายไม่ทันเลย "

" ตอนนี้มันใช้เวลามาถามเรื่องนั้นมั้ย "

หลังจากที่เกวลินพูดออกมาผมก็หันไปตอบเธอด้วยน้ำเสียงเหนื่อยใจ

" จริงสิ !!!!! "

เกวลินทำท่าตกใจแล้วก็วิ่งไปหาสกาวเดือนที่กำลังนั่งอยู่

" เป็นอะไรมากมั้ยสกาวเดือนใครมันเป็นคนทำแบบนี้ "

" ไม่เป็นไรค่ะ "

สกาวเดือนตอบออกมาพร้อมกับใบหน้าที่กำลังเศร้าอยู่

" แล้วใครมันเป็นคนทำแบบนี้ ????? "

" คือว่า...เรื่องนั้น "

สกาวเดือนค่อยๆพูดออกมาพร้อมกับมองมาทางผม

เธอคงกลัวผมจะว่าสินะถ้าบอกเกวลิน

แต่มันไม่ทันแล้วละ...

ถ้าผมจะเดินทางไปตอนนี้ ก็ต้องมีคนค่อยดูแลสกาวเดือนที่กำลังเจ็บอยู่ด้วย แล้วยัยนี้ก็โผ่ลหน้ามาที่นี้พอดีช่างเป็นเวลาที่เหมาะเจาะจริงๆ

" บอกเกวลินได้เลยสกาวเดือน เพระว่ายัยนี้จะอยู่เป็นเพื่อนน้องตอนที่พี่ไม่อยู่ "

" ค่ะ "

" เดี๋ยวนะๆ !!!!!! "

สกาวเดือนพูดขึ้นมาพร้อมกกับหันมามองทางผม

" ที่จะไม่อยู่หมายความว่ายังไง นี้เห็นมั้ยว่าน้องของนายตอนนี้บาดเจ็บอยู่ จะทิ้งนเธองั้นเหรอ "

เกวลินพูดออกมาราวกับว่ากำลังโมโหใส่ผมอยู่

แต่มันก็ช่วยไม่ได้ละนะ

นั้นก็เพราะว่ายัยนี้ยังไม่รู้เรื่องที่นิรัชกับไอลินโดนจับตัวไป

ถ้ามองในมุนนั้นเท่ากับว่าเราทิ้งสกาวเดือนที่บาดเจ็บอยู่ ปล่อยไว้ให้อยู่กับเธอ

ตอนนี้จะบอกไปก็ไม่ได้ด้วยถ้าขืนบอกไปละก็ ได้ตามเราไปที่จีนด้วยแน่ๆ

เห้ออออออ

เสียงของผมถอนหายใจออกมา

" อะไร ถอนหายใจทำไม??? "

" เธอนี้มันน่ารำคาญจริงๆ "

เมื่อผมพูดว่า ' รำคาญ' หน้าของเกวลินก็เปลี่ยนมาเป็นโกรธทันที

" นี้....นาย "

ในระหว่างที่เธอกำลังจะด่าผมกลับตัวผมก็ไม่อยู่ตรงนั้นแล้ว และกำลังตรงไปที่ประเทศจีนด้วยความเร็ว

" อ่าวไปไหนแล้ว ไอหมอนั้นอย่าให้ได้เจออีกรอบนะ "

เกวลินพูดออกมาพร้อมกับมองไปทางซ้ายทางขวา ในระหว่างนั้นสกาวเดือนที่กำลังนั่งอยู่ก็พูดขึ้นมา

" พี่เค้าไปช่วยนิรัชกับไอลินที่โดนจับตัวไปค่ะ "

" ว่าไงนะ !!!!! "

ฉันตะโกนออกไป หลังจากที่ได้ยินสกาวเดือนพูดแบบนั้น

" นี้มันเกิดอะไรขึ้นเนี้ย นิรัชกับไอลินโดนจับตัวไปงั้นเหรอ "

" ใช้ค่ะ "

จากนั้นสกาวเดือนก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฉันฟัง

แต่เมื่อได้ฟังแล้ว

กลับโกรธหมอนั้นยิ่งขึ้นไปอีก

" เรื่องแบบนี้น่าจะรีบๆบอกกัน พี่จะได้ตามไปช่วยนินัชกับไอลินด้วย "

ฉันหันหน้าไปมองสกาวเดือนพร้อมกับพูดออกไปด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

" พี่กเค้าก็คิดว่าจะเป็นอย่างนี้มั้งค่ะ ถึงได้ยังไม่บอก "

เห้ออออออ

เสียงของฉันถอนหายใจออกมา

" งั้นเรารีบไปพักที่บ้าน ของพี่ชายเธอกันเถอะ "

" บ้าน ????? "

เมื่อฉันพูดออกไปสกาวเดือนที่ได้ยินคำว่า ' บ้านของพี่ของพี่ชาย ' ก็ทำหน้าตกใจทันที

เหอะๆ....

นี้ขนาดน้องตัวเองยังไม่รู้เลยงั้นเหรอว่ามีบ้านอยู่ หมอนั้นมันจะทำตัวลึกลับไปถึงไหนกันเนี้ย

~~~~~~~~~•~~~~•~~~~~~~

ตอนนี้ตัวผมกำลังยืนอยู่ที่ชายแดนของประเทศจีนกับลาว และกำลังรอการยืนยันจากประธานปฏิพลอยู่ ว่าทางรัฐบาลจีนอนุญาตให้ผมเข้าไปได้หรือยัง

ในระหว่างที่กำลังรออยู่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา

" มาแล้วสินะ "

ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูแล้วพูดออกมาค่อยๆเพราะคนที่กำลังโทรมาตอนนี้ก็คือท่านประธานปฏิพล