ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ เล่ม 2 ตอนที่ 2 คนที่เพิ่มมา

" มีอะไรอีกอย่างนั้นเหรอครับผมขอ บอกก่อนนะวันนี้ผมจะไม่ไปไหนแล้วนะครับ "

ผมหันกลับไปตอบประธานปฏิพลด้วยสีหน้าที่กำลังไม่พอใจ

ตอนเจอกันครั้งแรกก็บอกไปแล้วว่าเราไม่อยากเป็น Hunter rank SS เพราะไม่ยากยุ่งยาก แต่ว่าตอนนี้รู้สึกว่าชีวิตมันจะยุ่งยากสะแล้ว

" ไม่ครับ ผมไม่ได้ให้ไปไหนแค่จะถามอะไรนิดหน่อย "

ประธานปฏิพลรีบตอนออกมา

" ถามงั้นเหรอครับ ???? "

" ใช้ครับ เกี่ยวกับเรื่องแกนเวทย์ของบอสที่คุณพึงได้มาสนใจขายให้ทางเรามั้ยครับ "

ออ..ที่แท้ก็จะถามเรื่องนี้เองงั้นเหรอ

แต่ว่า เราก็สัญญากับแมมมอนไปแล้วสิว่าจะให้หมอนั้นดูดพลัง เพราะงั้นคงขายไม่ได้หรอก เสียดายอยู่เหมือนกันราคาของมันน่าจะดีด้วย

เห้อออออ.....

" ผมคงไม่ได้ขายครับ เพราะผมมีวิธีใช้มันแล้วตอนนี้ "

" วิธีใช้งั้นเหรอครับ "

ประธานปฏิพลพูดออกมาพร้อมกับทำหน้าสงสัย

" ครับ ....งั้นวันนี้ผมขอตัวก่อน "

" อะ..อ่าครับ เชิญเลย "

หลังจากนั้นผมก็ออกมาจากตึกของสมาคม Hunter แห่งประเทศไทยแล้วก็ตรงกลับบ้านทันที

หลังจากนั้น 5 วัน

ตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่ในห้องของผม หลังจากที่ผมกลับมาจากการเคลียร์ประตูมิติวันนั้นทางสมาคมก็ไม่ได้โทรมาหาผมอีกเลย

ช่างเป็นวันที่มีความสุขจริงๆ

แล้ววันนี้ก็เป็นวันอาทิตย์ วันหยุดของโรงเรียน Hunter New

และวันนี้ก็เป็นวันที่ผมนัดคุณครูของ นิรัขกับไอลินเอาไว้ว่าจะคุยเรื่องรถรับส่ง

แต่ว่าตอนนี้มันกำลังมีปัญหาที่ใหญ่กว่านั้นก็คือตอนนี้ที่ห้องของผมนั้นมีคนมาเพิ่มอีกคนนึง ได้ยังไงก็ไม่รู้ นั้นก็คือเกวลินที่กำลังเล่นกับนิรัชและไอลินอยู่

" นี้เธอนะสรุปแล้วมาอยู่ที่ห้องของฉันได้ยังไงกัน "

ผมถามออกไปพร้อมกับมองเกวลินที่กำลังนั่งเล่นอยู่

หลังจากที่ผมถามออกไป

เธอทีี่กำลังนั่งเล่นอยู่นั้น ก็หันหน้ามาทางผมทันที แล้วก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่กำลังไม่พอใจ

" ฉันแค่มาเล่นกับน้องนายนิดหน่อยเองไม่ได้มาอยู่ "

มาเล่นนิดหน่อยเองสินะ.....

เท่าที่ผมจำได้หลังจากวันที่ผมกลับมาจากการเคลียร์ประตูมิติ 4 ดาวเธอก็มาที่ห้องนี้ทุกวันเพื่อมาเล่นกับเด็ก 2 คน

บางครั้งก็ออกไปซื้อกินของใช้กับ สกาวเดือน

หรือว่ายัยนี้อยู่ห้องนั้นคนเดียวก็เลยเหงาเลยมาที่นี้งั้นเหรอ

อืม.....

เรื่องนั้นมันก็เป็นไปได้อยู่

หลังจากที่ผมพูดแบบนั้นออกไปสักพักสกาวเดือนที่อยู่ในห้องครัว ที่กำลังทำอาหารอยู่ก็เดินออกมาแล้วก็พูดขึ้นว่า

" มันก็ไม่เห็นเป็นอะไรนิพี่ให้พี่เกวลิน มานี้ นิรัชกับไอลินจะได้มีเพื่อนเล่นด้วย "

สกาวเดือนพูดออกมาพร้อมกับมองมาทางผมที่กำลังนั่งอยู่

อืืม..

ที่สกาวเดือนพูดออกมามันก็ใช้อยูู่นั้นก็เพราะว่าเรา วันๆไม่มีเวลาให้กับเด็กพวกนี้เลย

เดียววันนี้ไปคุยธุระกับครูพวกนี้เสร็จผมก็ต้องไปลงเหรดอีก มาคิดๆดูแล้วผมน่าจะไปลงเหรดประตูมิติใหญ่ๆ แล้วก็หยุดงานสักเดือนเลยดีกว่า

จากนั้นสกาวเดือนที่ยืนอยู่ก็พูดขึ้นมาอีก

" เอาละ.... กับข้าวเสร็จแล้วนิรัช ไอลิน มาช่วยพี่ยกไปหน่อย "

" ครับ " " ค่ะ "

เสียงของนิรัชและสกาวเดือนตอบออกไปแล้วก็วิ่งไปที่ห้องครัว