ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ภาค 2 ตอนที่ 30 เวทย์ไฟจากฟากฟ้า
" ตุ๊บ "
เสียงของแผ่นหลังของผมกระแทกลงกับพื้น
เห้ออออ
ผมที่กำลังนอนมองท้องฟ้าอยู่ถอนหายใจออกมา ในระหว่างนั้นก็มีคนพูดขึ้นมา ด้วยน้ำเสียงแบบสั่นๆ
" นี้คุณเป็นอะไรหรือป่าว "
" ไม่เป็นไร "
เสียงที่ถามผมออกมานั้นเป็นเสียงของ'หมิง'ที่เป็นคนนำลงเหรดของ Hunter ประเทศจีนที่โดนจับตัวกันอยู่
" ทำไมคุณถึงลอยมาแบบนี้ละ "
หมิงถามออกมาด้วยใบหน้าที่กำลังตกใจ
" มันเป็นแผน "
" แผนงั้นเหรอ??? "
" ใช้ผมต้องการมาหาพวกคุณแล้วให้ทำอะไรบางอย่าง "
ผมพูดออกไปพร้อมกับลุกยืนขึ้น
" พวกคุณอยากออกำปจากที่นี้มั้ย "
" อยากสิ!!!!! แต่ว่า..... "
" ผมไม่ได้ถามอย่างอื่น ผมถามแค่ว่าอยากออกไปจากนี้นี้มั้ย "
ผมถามย้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่ดังกว่าเดิม
" อยาก..... พวกเราไม่มีใครอยากอยู่ในที่แบบนี้หรอก "
" ดีมาก งั้นผมมีงานให้คุณทำ "
ในระหว่างที่ผมกำลังพูดอยู่นั้นหมิงก็ยกมือขึ้นมาที่ด้านหน้าของผม
" คุณคิดจะให้พวกเราหนีสิ่งมีชีวิตที่มีพลังขนาดนั้นงั้นเหรอ เจ้าพวกปีศาจธรรมดานะสำหรับพวกเราแล้วมันไม่มีปัญหาอะไรหรอก แต่สำหรับเจ้าตัวใหญ่ที่เดินไปกับคุณเมื่อกี้ มันคนละเรื่องกันเลย "
หมิงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
" เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะเป็นคนจัดการกับมันเอง"
" ห่ะ!!!!!!! "
หมิงร้องออกมาด้วยใบหน้าที่กำลังตกใจ
" ไม่ต้องตกใจ ตอนนี้พวกคุณต้องไปช่วยเด็ก 2 คนที่โดนมันจับมาแล้วก็มุ่งลงใต้ไปประมาณ 10 กิโลเมตรมีฐานทัพของประเทศของคุณตั้งอยู่ "
" คะ....ครับ "
หมิงตอบออกมาแบบน้ำเสียงเหมือนกับว่าไม่เชื่อสิ่งที่ผมพูด
" รีบไปได้แล้ว ถ้าช่วยสำเร็จส่งคนมาบอกผมด้วย ผมจะทำลายที่นี้สะ "
เมื่อผมคุยกับหมิงจบเค้าก็เดินไปคุยกับเหล่า Hunter ที่กำลังนั่งอยู่แล้วก็เริ่มจัดทีมกันทันที
สมแล้วละนะที่พวกนี้เป็นมืออาชีพ
ในระหว่างที่ผมกำลังมองพวกนั้นจัดทีมกันอยู่ แมมมอนก็พูดออกมา
[มาแล้ว!!!!!]
" รู้แล้วน่า เปลี่ยนเป็นโล่รอเลย "
เมื่อผมคุยกับแมมมอนจบก็หันไปหาพวกของหมิงที่กำลังจัดทีมกันอยู่
" รีบไปเร็วที่นี่จะกลายเป็นสนามรบแล้ว!!!!!! "
ส่วนที่ผมและแมมมอนสัมผัสได้นั้นมันไม่ใช้พลังของ แกนด์
แต่ว่า.....
มันเป็นพลังเวทย์ไฟจำนวนมหาศาลที่กำลังตกลงมาจากท้องฟ้า ลงมายังจุดที่ผมกำลังยืนอยู่
" แบบนี้ชักจะแย่แล้วสิ "
[ นั้นสินะ ]
" คิดว่ามันเป็นปีศาจสายแทงค์หรือไม่ก็ไฟช์เตอร์สะอีก แต่พอมาเห็นเวทย์ของมันก็เข้าใจทันทีว่าเข้าใจผิดไปเอง "
" ตูม....ตูม....ตูม....ตูม....ตูม!!!! "
เวทย์ไฟที่มีรูปร่างเป็นรูปวงกลมตกลงมาจากท้องฟ้าอย่างต่อเนื่อง
ตอนนี้บริเวณรอบๆตัวของผมนัั้นจากที่เป็นพื้นที่หิมะทับทมกัน
มันกลักลายเป็นทะเลเพลิงไปภายในไม่กี่วินาที แล้วตัวตนเหตุของเวทย์ไฟในครั้งนี้ก็บินตามมา
จากนั้นมันก็ค่อยๆล่อนลงมาที่ด้านหน้าของผม นัั้นก็คือแกนด์
" คิดผิดจริงๆสินะ ที่คิดว่านายเป็นสายต่อสู้กายภาพ "
" ฮาๆๆๆๆๆๆ "
แกนด์หัวเราะออกมา
" หลายคนก็พูดแบบนี้อยู่บ่อยๆ แต่ว่าหลังจากที่พูดก็ไม่มีใครรอดชีวิตสักคน "
" งั้นเหรอ ถ้างั้นวันนี้มันก็มีครั้งแรกแล้วละ "
" แกรนี้มันพูดจาอวดดีจริงๆ "
เมื่อแกนด์พูดจบมันก็กวาดสายตามองรอบๆจุดที่ผมกำลังยืนอยู่
" แปลกจริงๆ "
" แปลก???? แกรหมายถึงเรื่องอะไร "