ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ภาค 2 ตอนที่ 27 หัวหน้าเผ่าปีศาจ

ชายคนที่ลุกขึ้นมานั้น ผมแค่เห็นก็รู้ทันทีเลยว่าเค้าเป็น Hunter rank SS สายแทงค์อย่างแน่นอน

" คุณชื่อว่าอะไร "

ผมถามออกไปพร้อมกับหันหน้าไปมองชายคนนั้น

" หมิง "

" แล้วทำไม พวกคุณถึงมาอยู่ในสภาพแบบนี้กันได้ละไม่ใช้ว่าพวกคุณที่นั่งรวมกันอยู่ตรงนี้เป็น Hunter rank SS เหรอ "

ผมถามออกไปพร้อมกับกวาดสายตามองรอบๆของพวกที่กำลังนั่งกันอยู่

" ใช้ครับ พวกเราเป็น Hunter rank SS ส่วนสาเหตุนั้นก็เพราะ.... "

เสียงของหมิงหยุดที่คำว่าเพราะแล้วก็ดับไปตัวผมเมื่อไม่ได้ยินเสียงจึงหันหน้าไปหาเค้า

แต่ว่า

ใบหน้าของหมิงตอนนี้เต็มไปด้วยความหวาดกลัวมองมาทางผม

ไม่สิ!!!!

ไม่ใช้

หมิงไม่ได้มองมาทางผม แต่มองมาหาสิ่งที่อยู่ด้านหลังของผมตอนนี้ต่างหาก

อันที่จริงผมก็รู้แล้วละว่ามีสิ่งมีชีวิตที่มีพลังเวทย์มหาศาลกำลังยืนอยู่ด้านหลังของผม

แต่ผมอยากเล่นบทเป็นคนอ่อนแอหน่อย

" อะไร ทำไมคุณถึงทำหน้าแบบนั้นละ "

" หยุดเล่นตลกสักทีข้ารู้ว่าแกรสัมผัสพลังของข้าได้แล้ว รีบหันมาคุยกัน "

เสียงที่อยู่ด้านหลังของผมพูดออกมา เสียงนั้นดังเหมือนคนอายุ 60 เสียงออกแก่ๆ

แต่พลังเสียงที่ออกมานั้นถ้าเป็นคนธรรมดาที่ไม่ใช้ Hunter คงหมดสติไปแล้ว

งั้นก็ช่วยไม่ได้ละนะ

ไม่คิดเลยว่าปีศาจตัวนี้มันจะรู้ว่าเราสัมผัสพลังของมันได้ด้วย

ตัวผมที่หันหน้าไปหามันก็ต้องไปเจอกับปีศาจที่มีรูปร่างคล้ายกับฟรีสและฉิบ

แต่ว่า

ขนาดตัวของมันใหญ่กว่าพวกนั้นมาก ถ้าจะให้เปรียบเทียบง่ายๆละก็

มันก็เหมือนว่าฟรีสและฉิบเป็นคนเอเชียส่วนหมอนี้เป็นคนยุโรป ร่างกายมันก็ใหญ่ประมาณนั้น

" ตามข้ามา "

ปีศาจพูดออกมาแล้วเดินหันหลังกลับเข้าบ้านไป

ตัวผมเมื่อได้ยินมันพูดออกมาแบบนั้นก็เดินตามมันเข้าไปด้านใน

~~~~~~~~•~~~•~~~~~~~~~

ด้านในตอนนี้จะเรียกว่าบ้านมันก็ไม่ใช้เพราะว่ามันกว้างมองไม่มีห้องหรืออะไรอยู่เลย

" พี่ "

มีเสียงเรียกผมออกมาจากเก้าอี้ที่กำลังตั้งอยู่ที่กลางห้องขนาดใหญ่

ตัวผมเมื่อได้ยินก็หันไปมองตามเสียงนั้นทันที

ตอนนี้คนที่นั้งอยู่คือนิรัชที่มองมาทางผม

แต่ว่าไม่สามารถลุกออกมาได้ นั้นก็เพราะว่ากำลังโดนปีศาจ 2 ตัวยืนขนาบข้างอยู่พอจะลุกขึ้นมาหาผมปีศาจพวกนั้นก็เอามือกดเอาไว้

ส่วนคนที่นั้งอยู่ข้างๆก็คือไอลินที่กำลังนั่งเอามือทั้ง 2 ข้างขยี้ตาเพราะร้องไห้อยู่

" หน้าตาเปลี่ยนไปเยอะเลยนะเมื่อเห็นเด็ก 2 คนนั้น "

ปีศาจตัวใหญ่ที่ยืนอยู่ด้านหน้าของผมพูดออกมา พร้อมกับยิ้มที่มุมปาก

" แกร จะทำอะไรกับเด็ก 2 คนนั้น "

" แล้วมันเกี่ยวอะไรด้วยกับแกรพวกนั้นมันเป็นหลานของข้านะ "

หลานงั้นเหรอ?????

เมื่อกี้เจ้านี้มันพูดออกมาว่าหลายนี้มันหมายความว่ายังไง????

ไม่ใช้พ่อ ไหนฉิบมันเล่าให้เราฟังว่าพวกนั้นโดนทหารขโมยไป

ในระหว่างที่ผมกำลังทำหน้าสงสัยอยู่นั้นเสียงของมันก็พูดขึ้นมาอีก

" ไปคุยกันที่ห้อง ที่ข้าเตรียมเอาไว้ให้ดีกว่ายืนคุยตรงนี้เรื่องมันยาวจะปวดขาเอา "

" งั้นขอไปหาเด็กสองคนนั้นก่อนได้มั้ย "

" คิดว่าข้าโง่งั้นหรอ แกรถ้าอยู่ใกล้พวกนั้นละก็ พาหนีไปสบายๆเลยพวกลูกน้องของข้ามันทำอะไรแกรไม่ได้หรอก "

ชิ!!!!!

นี้มันรู้ทันเราหมดเลยงั้นเหรอเนี้ย

จากนั้นผมก็หันหน้าไปทางนิรัชแล้วทำมือ ? ที่พวกเราทั้ง 3 คนตั้งรหัสกันไว้ว่าเมื่อผมทำมืออย่างนี้ทุกอย่างจะเรียบร้อย

ทางนิรัชก็ทำมือ ? ใส่ผมกลับมาด้วยน้ำตาที่กำลังท้วมตา

แล้วผมก็เดินตามปีศาจตัวใหญ่นั้นไป

ในระหว่างทางมันก็พูดขึ้นมาอีก

" ข้าชื่อ แกนด์ แล้วเจ้าละ "

" ชัยกร "

~~~~~~~•~~~•~~~~~~~

" นี้แกรพูดจริงงั้นเหรอ!!!!! "

" ใช้ "

ผมตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจเพราะสิ่งที่ แกนด์ พูดออกมานั้นก็เพราะว่ามันยืนข้อเสนอมาให้ผม

ข้อเสนอนั้นก็คือ ให้ผมออกไปพร้อมกับพวก Hunter ที่โดนจับเป็นตัวประกันทั้งหมดแล้วมันก็บอกอีกว่าจะไม่ส่งคนของมันไปโจมตีอีกด้วย

ฟังดูแล้วมันก็เป็นข้อเสนอที่ดีมากๆ

แต่ว่า.....

สิ่งที่มันต้องการก็คือตัวของนิรัชกับไอลินให้อยู่ที่นี้

ซึ่งก็แน่นอนถ้าไม่ติดว่าตอนนี้เด็ก 2 คนนั้นกำลังโดนจับเป็นตัวประกันอยู่ผมคงเอาแมมมอนออกมาฟันมันไปแล้ว

ใจเย็น....

ใจเย็นก่อนตัวเรา ฮูววววว....

" ขอถามได้มั้ย ทำไมแกรถึงได้ต้องการตัวของเด็ก 2 คนนั้น "

" เรื่องนั้นมันก็แน่นอนสิ "

" แน่นอนงั้นเหรอ แกรหมายความว่ายังไง "

" ข้านะเป็นลุงของพวกนั้นนะ ก็ต้องอยากเลี้ยงหลานของตัวเองอยู่แล้วสิ "

" โกหก "

ผมพูดออกไปโดยไม่ตั้งใจ เพราะในระหว่างที่ผมฟัง แกนด์ พูดออกมานั้นใบหน้าของมันไม่มีความจริงใจเลย

" ฮาๆๆๆๆๆๆๆ "

แกนด์หัวเราะออกมา

" งั้นข้าจะบอกความจริงก็ได้ สำหรับเจ้านะรู้ไปก็เท่านั้น "

ความจริง????

รู้ไปก็เท่านั้น????

ฟังดูแล้วเหมือนมันกำลังดูถูกเราอยู่เลยแต่ก็ช่างเถอะตอนนี้เราต้องเอาข้อมูลจากมันมาก่อน