ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ เล่ม 2 ตอนที่ 26 เจอเป้าหมาย
พวกนี้มันคิดอะไรกันอยู่มองยังไงว่าตัวผมเป็นปีศาจผมก็แค่มนุษย์ปกติ
ที่ปีกก็ไม่มี..
เขาก็ไม่มี...
ผมละไม่เข้าใจพวกนี้มันเลยจริงๆ
เห้อออออออ
ในระหว่างนั้นฉิบก็คุยกันปีศาจที่เฝ้าหน้าประตูจนเสร็จตัวผมก็สามารถเข้าไปที่ด้านในได้
ภายด้านในกำแพงมันก็มีบ้านอยู่หลายหลังที่ถูกสร้างขึ้นด้วยไม้ แถมมีไฟติดอยู่ทุกหลังด้วย
แต่ดูเหมือนว่าไฟที่กำลังติดอยู่มันจะเป็นไฟที่เกิดจากเวทย์มนต์
เพราะว่า
มันสามารถติดแบบไม่มีเชื่อเพลิงอะไรเลย
ให้ตายสิปีศาจพวกนี้ มันใช้เวทย์มนต์กันแบบไม่มีคำว่าแระหยัดพลังเวทย์ เลยงั้นเหรอ
ตัวผมที่เดินเข้ามาได้สักพักก็ได้มาถึงบ้านขนาดใหญ่ 1 หลังที่กำลังตั้งอยู่ด้านหน้าของผม
แล้วรอบๆบ้านหลังนั้นผมก็เจอเป้าหมายของผมแล้ว
นั้นก็คือ....
Hunter หลายร้อยคนที่กำลังนั่งรวมกันอยู่รอบบ้านหลังนั้น
" เดี๋ยวผมเข้าไปบอกหัวหน้าก่อนนะครับว่าคุณต้องการพบ "
" ครับ "
ฉิบหันหน้ามาพูดกับผม แล้วก็เดินเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ที่อยู่ด้านหน้า
ตััวผมตอนนี้ก็กำลังยืนอยู่กับฟรีสที่มามองทางผมแบบหวาดระแวง
" ขอไปคุยกับพวกนั้นได้มั้ย "
ผมพูดออกไปพร้อมกับชี้นิ้วไปทาง Hunter ของจีนที่กำลังนั่งกันอยู่
" อืม ได้ "
" ขอบคุณ "
จากนั้นผมก็เดินตรงไปยังจุดที่ Hunter พวกนั้นกำลังนั้งอยู่
ในระหว่างที่ผมเดินไปนั้นก็ได้มีเรื่องหนักใจอยู่ นั้นก็คือเรื่อการสื่อสารกับพวกนั้นเพราะผมพูดภาษาจีนไม่เป็น
" นี้พวกนายทำไมถึงมาอยู่แบบนี้ "
ผมถามชายคนนึงที่กำลังนั่งอยู่
" นะ...นายพูดกับเราได้ด้วยงั้นเหรอ "
ชายคนนั้นพูดออกมาด้วยหน้าตาที่กำลังตกใจ
เอ่ะ.....
ไม่ใช้ว่าปีศาจพวกนั้นก็พูดได้งั้นเหรอเมื่อกี้เรายังคุยกับมันอยู่่เลย
แต่ว่า....
มันก็เกิดเรื่องแปลกอีกแล้วหมอนี้พูดเป็นภาษาจีนออกมาเรากลับเข้าใจทันที ทางเราก็พูดเป็นภาษาไทยเค้าก็เข้าใจ
มันหมายความว่ายังไงกัน
ตอนนี้ช่างมันก่อน
" ปีศาจพวกนั้นมันก็พูดได้นิ "
" ห่ะ.... นายพูดเรื่องอะไร "
หมอนี้ไม่เคยคุยกับปีศาจพวกนั้นงั้นเหรออะไรกัน
งง แล้วนะ
" ตอนนี้ Hunter rank SS อยู่ไหน "
หลังจากที่ผมถามออกไปชายคนที่นั่งอยู่ด้านหน้าของผมก็มองไปทางกลุ่มคนประมาณ 10 คนที่กำลังนั่งแยกออกไปอยู่
อยู่นั้นเองสินะ!!!!
" ขอบใจมาก "
หลังจากที่ผมบอกว่าขอบใจผมก็เดินตรงไปยังจุดที่ทั้งสิบคนกำลังนั่งอยู่
แต่ว่า.....
ชายคนที่คุยกับผมเมื่อกี้ก็ตะโกนออกมา
" นาย...นายจะไปไหนนายมาช่วยพวกเราใช้มั้ย "
" ใช้ "
ผมที่เดินอยู่หันหลังกลับไปตอบเค้า
~~~~~~~~~~•~~~•~~~~~~~
ตอนนี้ผมมายืนอยู่ที่ด้านหน้าของทั้งสิบคนที่เป็น Hunter rank SS แล้ว
แต่ว่า....
เมื่อเดินมาดูใกล้ๆแล้วสภาพของคนพวกนี้แย่กว่าที่ผมคิดเอาไว้อีก
ร่างกายที่มีบาดแผลอยู่เต็มไปหมดพร้อมทั้งร่างกายที่มีร่องรอยจากการต่อสู้
" พวกคุณใครเป็นคนนำเหรด "
ทันทีที่ผมพูดออกไปทั้งสิบคนก็หะนมามองผมด้วยท่าทางที่ตกใจ
แล้วก็มีชายคนนึงพูดขึ้นมาพร้อมกับลุกขึ้น
" ผมเอง "