บทที่ 552 ตกตาย
บทที่ 552 ตกตาย ใบไม้แห้งใบหนึ่งได้ร่วงหล่นมาเพราะสายลมในฤดูใบไม้ร่วงตกใส่เคราของเว่ยหยวนตี้ เว่ยหยวนตี้ได้พยายามยกมือขึ้นมาหยิบใบไม้ใบนี้ออกด้วยมือที่สั่นเทา เขาได้มองตามไปจนกระทั่งเห็นใบไม้ใบนี้ร่วงลงสู่พื้นดิน เป็นตอนนี้ที่ราวกับเส้นเลือดทั่วทั้งร่างของเขาได้ พลุ่งพล่าน “สามสิบห้าปีก่อน ลุงเทียนเ...