บทที่ 537 แขนหาย
บทที่ 537 แขนหาย เฉินเฉียงได้มองตามของเหลวสีเหลืองไปอย่างสับสน หากพูดกันตามตรง กับคนแก่ขี้ขลาดที่ต้องขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก่อนที่จะเข้ามายังหุบเขาเสียงกระซิบแบบนี้ สมควรจะไม่กล้าใช้ศพพิษภายในทะเลสาบแห่งนี้ เฉกเช่นเดียวกับเหอเชินราชเลขากรมครัวเรือนในสมัยราชาวงศ์เฉียนหลง ที่มีจักรพรรดิเฉียนหลงคอยอุ้มชู...