บทที่ 507 หายนะ
บทที่ 507 หายนะ เอื๊อออก หลิวเกิ้งผู้ซึ่งกำลังรู้สึกได้ราวกับลำคอของเขากลายเป็นทะเลทรายที่แห้งผากนั้นต้องยืนนิ่งอึ้งตะลึงงันกับฉากเหตุการณ์ที่แสนน่าฉงนสนเท่ห์จนทำให้เขานั้นต้องนิ่งอึ้ง นั่นก็เพราะหุ่นเชิดซากศพทั้งสามตนของเขานั้นได้พุ่งผ่านทะลุตัวหลิวเซียนไปราวกับว่าเขาไม่มีตัวตนอยู่ และที่น่าสะพรึงย...
