บทที่ 443 ยิ้มกริ่ม

บทที่ 443 ยิ้มกริ่ม

บทที่ 443 ยิ้มกริ่ม “เอาล่ะ เลิกอ้อยอิ่งได้แล้ว” ดวงตาของผู้อาวุโสร่างผอมแห้งจับจ้องไปที่เฉินเฉียงอย่างดุร้าย ก่อนจะหันไปจางตงแล้วพูดออกมา “จางตง ตราบใดที่เจ้าเอาชนะไอ้เด็กเวรนี่ได้ ผู้อาวุโสผู้นี้จะหาอาหารโลหิตให้เจ้าห้าสิบตนให้เจ้าได้ดื่มด่ำพวกมันอย่างหนำใจ ข้าเชื่อว่านี่เพียงพอให้หุ่นเชิดโลหิตของ...