บทที่ 376 น้ำตา
บทที่ 376 น้ำตา อย่างไรก็ตาม ในเวลาเดียวกัน ใบหน้าหนึ่งที่ซุกซ่อนอยู่ในใจลึกๆของเขานั้นก็ได้ปรากฏขึ้นมาในใจในเวลาเดียวกัน และนี่ทำให้สายตาของเฉินเฉียงที่จ้องมองไปยัง หยานเสวี่ยนั้นแลดูว่างเปล่า เมื่อเห็นแบบนี้ หยานเสวี่ยทำได้เพียงถอนลมหายใจอย่างเข้าใจ และหลบมองต่ำอย่างช้าๆ “ฮ่าฮ่าฮ่า ดี” “ในนามแห่งผ...