บทที่ 365 กำแพงมีหู
บทที่ 365 กำแพงมีหู หลูเฟิงได้สำรวจเรือนร่างและใบหน้าที่เย้ายวนของ เม่ยซินอย่างหน้ามืดตามัวแล้วเชิดหน้าพูดออกมาอย่างภูมิใจ “มันจะสักเท่าไหร่กันกับอีแค่ร้อยแปดสิบเมตรเท่านั้น” “ต่อให้ไกลกว่านี้สองเท่าข้าก็ยังได้ยินเรื่องราวภายในได้เลยนะเออ” เมื่อได้ยินแบบนี้ เม่ยซินก็เผยสีหน้าที่เปี่ยมสุขออกมา นางรีบ...
