บทที่ 339 กำราบ
บทที่ 339 กำราบ ถึงแม้ว่าเจ้าสัตว์ปีศาจที่ต่อสู้กับเฉินเฉียงจะไม่มีดวงตา แต่มันก็ยังคงเงยหน้าขึ้นมาราวกับกำลังมองเห็นว่าเฉินเฉียงกำลังร่วงหล่นมาที่หัวของมัน เมื่อเห็นแบบนี้ มันได้อ้าปากกว้างของมันโดยมีน้ำลายที่ไหลย้อยหยดลงพื้นแล้วคำรามลั่นอย่างตื่นเต้นยินดี พลางใช้มือของมันพยายามคว้าร่างของเฉินเฉียง...
