ตอนที่ 1305-1306 ในฐานะผู้หญิง เธอรู้สึกละอายใจ
ในเมื่อเขาไม่สนใจ แล้วทำไมเธอจะต้องสนใจ?
“เลยเที่ยงมาสักพักแล้ว หาอะไรกินกันก่อนเถอะ” เหมาเยซื่อตบศีรษะของเธอ “ลองคิดดูว่ามีอะไรที่จำเป็นต้องซื้อไม่? ทานข้าวเสร็จไปห้างสรรพสินค้ากัน”
...
เฉียวเมียนเมียนอยากจะทานหม้อไฟ แต่เมื่อคิดว่าเหมาเยซื่อไม่สามารถกินอาหารรสเผ็ดได้ เธอจึงเลือกร้านอาหารที่มีรสชาติอ่อนกว่าหม้อไฟ
กินข้าวเสร็จก็ไม่มีอะไรให้ซื้อ เลยกลับบ้านทันที
คนรับใช้ต่างตกใจเมื่อเห็นเหมาเยซื่อกลับมา
ปกติเขาไม่เคยกลับบ้านในช่วงเวลาทำงาน
ต่อมาแม่บ้านคนหนึ่ง รู้ว่าเฉียวเมียนเมียนกำลังจะบินไปเมือง F ตอนบ่ายของวันนี้ เหมาเยซื่อกลับมาส่งเธอเก็บกระเป๋าและจะออกไปส่งเธอที่สนามบิน หล่อนอิจฉาจนเอาไปเล่าให้กับแม่บ้านคนอื่น ๆ ฟัง
ทำให้แม่บ้านคนอื่นต่างก็อิจฉาตามกันไปเป็นแถว
“นายน้อยปฏิบัติต่อนายหญิงเป็นอย่างดีเลย ว่าไหม”
“ใช่ นี่ขนาดว่านายน้อยยุ่งมากนะ ก่อนแต่งงานกับนายหญิงน้อย เขามักจะทำงานล่วงเวลาที่ออฟฟิศ ตอนนี้แต่งงานและมีนายหญิงน้อย ฉันรู้สึกว่านายน้อยใส่ใจงานของเขาน้อยลงล่ะ”
“ถูกต้องแล้วล่ะ คนบ้างานอย่างนายน้อยแทบจะไม่ค่อยกลับบ้าน อีกอย่างพวกเธอไม่คิดหรอกเหรอว่าอารมณ์ของนายน้อยดีขึ้นมากตั้งแต่ท่านแต่งงานกับนายหญิงน้อย? ต้องบอกว่าตอนนี้เขาไม่ค่อยเย็นชาเหมือนเมื่อก่อน พูดตามตรงแม้ว่านายน้อยจะหล่อมาก แต่ที่ผ่านมาฉันล่ะกลัวท่านมาก ๆ เลย”
“ทุกคนบอกว่านายน้อยกับคุณหนูเซินเข้ากันได้มากที่สุด แต่ฉันคิดว่านายน้อยกับนายหญิงน้อยน่ะเข้ากันได้ดีเหมือนกัน ตอนแรกฉันรู้สึกว่าภูมิหลังของนายหญิงน้อยไม่ดีพอและไม่เหมาะกับนายน้อย แต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ฉันรู้สึกว่าการแต่งงานไม่จำเป็นต้องดูเรื่องของความเหมาะสม นายน้อยกับนายหญิงน้อยนั่นแหละเหมาะสมกันมาก”
“งั้นก็หมายความว่า พวกเราเองก็มีโอกาสแต่งงานกับครอบครัวที่ร่ำรวยอย่างนั้นเหรอ?”
“หยุดเพ้อฝันได้แล้ว ภูมิหลังของนายหญิงน้อยอาจจะดีไม่พอ แต่ดูหน้าตาของเธอด้วยว่าสวยแค่ไหน ถ้าไม่มีอย่างนั้นเธอก็อย่าคิดที่จะมีชีวิตที่ดีแบบนี้ ถ้าเธอหน้าตาเหมือนนายหญิงน้อย เธอก็คงถูกกำหนดให้แต่งงานกับครอบครัวที่ร่ำรวย เอาเป็นว่ากลับไปเกิดใหม่ก็แล้วกัน”
แม่บ้านกำลังพูดคุยกันอย่างออกรสชาติ
ชั้นบนเหมาเยซื่อหยิบกระเป๋าเดินทางของเฉียวเมียนเมียนออกมา เปิดตู้เสื้อผ้า ช่วยเธอแพ็คของ
ผู้ชายคนนี้ได้รับการเอาอกเอาใจมาตั้งแต่เด็ก แค่ความสามารถในการดูแลตัวเองนั้นดีกว่าคนทั่ว ๆ ไปหลายคน
เขาจัดกระเป๋าเดินทางอย่างมืออาชีพมากกว่าเฉียวเมียนเมียนเสียอีก เสื้อผ้าทุกชิ้นถูกจัดวางอย่างเรียบร้อย
ที่ผ่านมาเฉียวเมียนเมียนเคยจัดกระเป๋าเดินทางของเธอไม่เป็นระเบียบนัก
เมื่อดูวิธีจัดกระเป๋าของเหมาเยซื่อที่เป็นระเบียบและเรียบร้อยเสียขนาดนี้ ทำให้เธอที่เป็นผู้หญิงรู้สึกละอายใจ
เหมาเยซื่อผลักเธอออกไป
“ผมจะเก็บของให้เอง คุณไม่ต้องห่วง คุณหยิบพวกเครื่องสำอางมาสิ ผมจะช่วยเก็บให้”
“ค่ะ”
เฉียวเมียนเมียนเดินไปที่ห้องน้ำอย่างเชื่อฟังและหยิบผลิตภัณฑ์บำรุงผิว รวมถึงเครื่องสำอางที่เธอใช้อยู่เป็นประจำมาด้วย
เมื่อเธอหยิบออกมา เหมาเยซื่อก็ได้จัดเสื้อผ้าของเธอเรียบร้อยแล้ว
ชุดชั้นในถูกพับอย่างเรียบร้อยในมุมหนึ่ง เขารับเครื่องสำอางจากเธอและแพ็คเสร็จภายในไม่กี่นาที
เฉียวเมียนเมียนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “เหมาเยซื่อ ฉันรู้สึกว่าหลังแต่งงาน ทักษะการใช้ชีวิตของฉันก็แย่ลงซะอย่างนั้นเลยค่ะ
__
ตอนที่ 1306 คุณไม่ใส่ใจหน่อยเหรอ?
เธอกังวลว่าถ้าเขาเอาอกเอาใจเธอเป็นเวลานาน ต่อไปในอนาคตเธอจะไม่สามารถทำอะไรเองได้เลย
ตราบใดที่มีผู้ชายคนนี้อยู่เคียงข้างเธอ เธอไม่ต้องทำอะไรเลย
เพราะเขาจะทำทุกอย่างให้เธอ
“ในเมื่อแต่งงานกับผมแล้ว ก็ใช้ชีวิตให้มีความสุขเถอะ คุณไม่จำเป็นต้องมีทักษะอะไรเลย” เหมาเยซื่อเก็บสัมภาระและลุกขึ้น เขาค่อย ๆ เดินเข้าไปหาเธอ และมองลงมาที่เธอ “ที่รัก ผมเป็นห่วงคุณจริง ๆ ที่ต้องให้คุณไปคนเดียว”
“ผมหาผู้ช่วยคนใหม่ที่จะคอยช่วยดูแลคุณและปกป้องคุณในช่วงเวลาคับขันแล้วล่ะ”
“ผู้ช่วยเหรอคะ?” เฉียวเมียนเมียนตกตะลึง “นาน่าก็เป็นคนดี ทำไมคุณถึงเปลี่ยนเธอล่ะ”
“ผมไม่ได้เปลี่ยนเธอสักหน่อย” เหมาเยซื่อลูบศีรษะเธอ “ผมหาผู้ช่วยเพิ่มให้คุณต่างหาก คุณเป็นผู้หญิง ถ้าไม่มีใครที่สามารถช่วยคุณในเวลาคับขันได้ ผมก็ยิ่งกังวล ผู้ช่วยคนใหม่ของคุณรู้จักการป้องกันตัวเป็นอย่างดี ผมค่อยสบายใจขึ้นมาหน่อย”
ดูเหมือนว่าเขาจะตกใจกับเหตุการณ์น้ำกรดนั้นมาก
เขากลัวว่าเธอจะต้องเจออะไรแบบนั้นอีก
เฉียวเมียนเมียนไม่ได้ปฏิเสธความตั้งใจที่ดีของเขา
“ผู้ช่วยคนใหม่เป็นผู้ชายหรือผู้หญิงคะ?” เธอถามด้วยความสงสัย
“ผู้ชาย” เหมาเยซื่อดูจะไม่มีความสุขเท่าไหร่เมื่อเขาตอบ ซึ่งทำให้เฉียวเมียนเมียนรู้สึกแปลกใจ
ท้ายที่สุดเขาก็ยังเป็นคนรักที่ขี้หึงมากอยู่ดี
เขาไม่รังเกียจที่จะให้ผู้ช่วยชายอยู่เคียงข้างเธอและใช้เวลาอยู่กับเธอเหรอ?
มันไม่แปลกเกินไปหน่อยรึไง?
นี่ไม่ใช่เรื่องปกติของเขา
เฉียวเมียนเมียนอดไม่ได้ที่จะถาม “เหมาเยซื่อคะ คุณไม่รังเกียจเหรอ?”
“อืม”
“...ทำไมคะ?”
“ผมไม่มีอะไรต้องกังวลกับเกย์ที่อยู่ข้าง ๆ คุณ”
เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก
เธอรู้แล้ว!!
เธออดไม่ได้ที่จะถามว่า “คุณหาเกย์ให้?”
เหมาเยซื่อมองดูเธออย่างสงบและพยักหน้า “อืม ที่รัก คุณคิดว่าผมจะใจดีเอื้อเฟื้อให้ผู้ชายคนอื่นมาอยู่เคียงข้างภรรยาของผมตั้งแต่เมื่อไหร่”
เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก
เยี่ยม นี่ล่ะเหมาเยซื่อล่ะ
เขาหาผู้ช่วยชายที่เป็นเกย์ให้กับเธอ
แม้ว่าเฉียวเมียนเมียนจะพูดไม่ออก แต่เธอก็รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่ดี
อย่างน้อยเธอก็สามารถทำให้คนรักที่ขี้หึงของเธอเลิกหึงไปได้บ้าง
.......
หลังจากเก็บของเรียบร้อยแล้ว เหมาเยซื่อมาส่งเฉียวเมียนเมียนที่สนามบิน
เธอลังเลที่จะจากไป
เหมาเยซื่อเตือนเธอครั้งแล้วครั้งเล่าจนกระทั่งเครื่องบนกำลังจะออกเดินทาง
เขาโทรหาเว่ยเจิ้ง
“ครับ ประธานเหมา”
เหมาเยซื่อหรี่ตาลง “ตรวจสอบบริษัทที่เฉียวอันซินเซ็นสัญญาด้วย บอกทุกคนว่า ใครก็ตามที่กล้าเซ็นสัญญากับเธอ ถือว่ากำลังต่อต้านบริษัทเหมา ใครก็ตามที่กล้าให้งานกับเธอในอนาคต ถือว่ากำลังต่อต้านบริษัทเหมา”
“ใครก็ตามที่ไม่กลัวที่จะรุกรานบริษัทเหมา ก็เพิกเฉยต่อคำพูดของฉันไปได้เลย”
“ครับ ประธานเหมา ผมเข้าใจสิ่งที่ท่านบอกแล้ว แล้วตระกูลเฉินล่ะครับ?”
“ราคาหุ้นของบริษัทเซินยังคงตกอยู่หรือเปล่า?”
“ตอนนี้ไม่แล้วครับ แต่เมื่อวานก็สูญเสียไปมากพอสมควร ผมตรวจสอบแล้ว บริษัทเซินมีปัญหาภายในเมื่อสามปีก่อน เพราะการจัดการภายในที่ไม่ดี เงินทุนเขาไม่เหลือ นายทุนรายใหญ่ก็ถอนตัวขึ้นเรื่อย ๆ เรื่องนี้ไม่ได้รับการแก้ไขครับ”
