ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ตอนที่ 47 โล่ที่ไม่ได้มีไว้แค่ป้องกััน

" มอออออออออ "

เสียงของ มิโนทอรัสยักษ์ที่ตอนนี้มันใช้ขวานฟันลงมาที่ผมที่กำลังยืนถือโล่อยู่

ตอนนนี้ตัวผมยืนจับโล่เอาไว้แน่เพื่อต้านแรงกับมันอยู่

" นี้ แมมมอน เอาไงมันฟันมาแล้วนะแรงด้วย ที่บอกเอาไว้ว่าไม่ได้มีแค่ป้องกันนะรีบทำเร็วเข้า "

[ เป็นคนที่ใจร้อนจริงๆ พูดยังกับว่าจะต้านแรงโจมตีแค่นี้ของมันไม่ไหว ]

อะไรกันเนี่ยเจ้านี้รู้แม้กระทั่งว่าเรามีพลังเท่าไหร่เลยอย่างงั้นเหรอเนี่ย อยากจะรู้จริงๆว่าสรุปแล้วเจ้านี้มันคือตัวอะไรกันแน่

มันก็จริงอยู่ที่แรงโจมตีของมันและพลังทำลายของมัน ทำอะไรผมไม่ได้แต่ถ้าเกิดว่าเป็นคนอื่น นั้นมันมหาศาลมากและสำหรับ Hunter rankต่ำๆอาจจะตายไปแล้วกับแรงฟาดเมื่อกี้นี้แล้วก็ได้ แต่สำหรับผมแล้ว แรงแค่นี้มันก็ไม่เท่าไหร่ไอที่บอกให้ แมมมอนรีบเมื่อกี้นี้ไม่ใช้เพราะรับแรงกดจากมันไม่ไหว แต่เพราะอยากเห็นว่า แมมมอน มันจะทำอะไรต่างหาก

[ งั้นข้าจะเริ่มแล้วนะ มันอาจจะมีแรงกระแทกกลับไปหาเจ้านิดหน่อยนะ ]

" นิิดหน่อยงั้นเหรอ แบบนั้นก็ไม่มีปัญหาอะไรจัดมาได้เลย "

เมื่อผมตอบออกไปแบบนั้น แมมมอนที่กำลังเป็นโล่อยู่ก็สั่นๆ ทำให้มือของผมที่กำลังจับโล่อยู่สั่นไปด้วย

จากนั้นแรงเหมือนกับว่าแรงโจมตีที่มหาศาลที่ มิโนทอรสยักษ์นั้นโจมตีมาราวกับว่าตอนนนี้มันกำลังพุ่งออกมาจากโล่ที่ผมถืออยู่

" ตูม !!!!!! "

มีเสียงดังขึ้นมาจากทางด้านหน้าของผมตอนนนี้ภาพที่ผมกำลังเห็นอยู่ด้านหน้าก็คือ

มิโนทอรัสยักษ์ ที่เมื่อกี้มันกำลังใช้ขวานกดลงมาที่โล่ ที่ผมกำลังถืออยู่นั้นตอนนี้ตัวของมันกระเดนออกไปนอนอยู่ห่างจากจุดที่ยืนอยู่เมื่อกี้ประมาณ 20 เมตร

ส่วนขวานทั้ง 2 ของมันก็กระเดนไปไกลมากจนไปปักกับผนังของห้อง ที่อยู่ห่างออกไปหลาย 10 เมตรและชุดเกราะที่หนามากของมันตอนนนี้ก็แตกร้าว จนบางส่วนก็หลุดออกมาจากร่างกายของมัน

ตอนนนี้ มิโนทอรัสยักษ์ กำลังนอนหงายอยู่กับพื้นที่ด้านหน้าของผม พร้อมกับชุดเกราะที่หลุดหลุ่ย เผยให้เห็นเนื้อหนังของมัน

ตัวผมตอนนี้ก็กำลังยืนทำหน้าตกใจกับเรื่องที่มันเกิดขึ้นอยู่ อะไรเนี่ยเมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมมันถึงกระเดนออกไปอยู่ตรงนั้นได้ละ ตัวผมตอนนี้มีแต่คำถามอยู่เต็มไปหมดและจากแรงกระแทกเมื่อกี้นี้

มันทำให้ตัวของผม ไถลถอยหลังมาะอสมควรของผม ตัวผมหลังจากที่มองไปที่มิโนทอรัสยักษ์ ที่กำลังนอนอยู่เสร็จก็มามองลอยที่ผมไถลมา

นี้แรงกระแทกเมื่อกี้นี้มันทำให้เราไถลมาไกลขนาดนี้เลยงั้นเหรอเนี่่ย จากนั้นผมก็มองไปที่โล่ที่ผมกำลังถืออยู่

" เมื่อกี้นี้มันคืออะไรงั้นเหรอ ทำไมเจ้านั้นมันถึงกระเดนไปแบบนั้นละ นายทำอะไรลงไป มันถึงได้เป็นแบบนั้น "

[ นั้นคือสิิ่งที่ข้าบอกไปเมื่อกี้ยังไงละโล่ที่ไม่ได้มีไว้แค่ใช้ป้องกัน รูปร่างที่ 2 ของข้าชื่อของมันคือ โล่สะท้อน ]

สะท้อนงั้นเหรอ.....แบบนี้เองสินะสาเหตุที่มันกระเดนกลับไปแบบนั้น นี้เจ้าโล่นี้มันทำได้ขนาดนีี้เลยงั้นเหรอเนี่ย

เป็นของที่มีประโยชน์์จริงๆ แบบนี้ถ้าเราเอามันไปใช้เป็นแทงค์ละก็คงจะหาเงินได้เยอะกว่ที่เป็นคนแบกของแน่เลย ไม่สิเราจะทำแบบนั้นไม่ได่เพราะมันจะโดดเด่นเกินไปลองคิดดูสิ โล่บ้าอะไรที่มันจะเก็บการโจมตีเอาไว้สะท้อนกลับได้

[ นี้เจ้าจะยืนอีกนานไหม จะรอให้มันฟื้นมาสู้ต่อหรือไงรีบไปจัดการได้แล้ว ]

เสียงของ แมมมอนตะโกนออกมาในหัวของผมแบบเหมือนกับว่า กำลังตะคอกผมอยู่ตัวผมที่กำลังยืนคิดอยู่นั้นเมื่อได้ยินเสียงของ

แมมมอน ก็ตั้งสติได้ แล้วเดินตรงไปยังเจ้า มิโนทอรัสยักษ์ ที่กำลังนอนอยู่จากนั้นโล่ที่อยู่ในมือผมมันก็ส่องแสงอีกครั้้ง

แล้วก็กลับมาเป็นดาบเหมือนเดิม

"นี้นายเปลี่ยนร่างกลับมาได้ด้วยงั้นเหรอเนี้ย "

ผมถามออกไปด้วยน้ำเสียงที่สงสัยแล้วมองตรงไปที่ดาบ ที่อยู่ในมือของผม

[ มันก็ต้องได้อยู่แล้วสิ หรือว่าเจ้าอยากจะแบกข้าที่อยู่ในสภาพนั้น ไปไหนมาไหนด้วยอย่างงั้นเหรอ ]

" ไม่ๆ....กลับมาเป็นแบบนี้แหละดีแล้ว ถ้าเป็นแบบนี้รอบหน้าต้องการใช้โล่อีก นายต้องสะสมพลังเวทย์อีกรอบไหมเนี่ย "

[ เรื่องนั้นไม่จำเป็นข้าสามารถเปลี่ยนรูปร่างเป็นโล่ได้เลย แต่ว่า.....]

" แต่ว่าอะไรงั้นเหรอ "