ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ตอนที่ 40 เข้าห้องของบอส
เสียงที่พูดออกมาเป็นเสียงของผู้หญิงผู้ใช้เวทย์ไฟที่ใส่ชุด พร้อมผ้าคลุมสีแดงอยู่ หืมเธอคนที่ใช้เวทย์ไฟโจมตีโดนทีมตัวเองเมื่อตอนนั้นนี้น่า ใช้เวทย์อีกแล้วงั้นเหรอ
จากนั้นตรงจุดที่ มิโนทอรัส ที่มันกำลังจะใช้มือหยิบหอกนั้น ก็มีลูกไฟขนาดใหญ่ 3 ลูกตกลงมาจากฟ้าใส่เข้าที่ตัวของมัน
" มอออออออออ !!!!!!! "
เสียงของมันร้องออกมาอย่างเจ็บปวดหลังจากที่โดนลูกไฟจากฟ้าตกลงมาใส่
มิโนทอรััส ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับไฟที่กำลังลุกท้วมตัวของมันอยู่ตอนนนี้ มันวิ่งไปรอบๆบริเวณนั้น ชนก้อนหินน้อยใหญ่ไปทั่ว แต่ไฟที่ติดอยู่กับตัวของมันก็ยังไม่ดับ
ตอนนนี้ผมกำลังมองไปที่ผู้หญิงที่ใช้เวทย์ไฟนั้นด้วยความประหลาดใจ. เมื่อกี้ยังควบ คุมเวทย์ไม่ได้อยู่ตอนนี้สามารถทำได้ขนาดนี้แล้วงั้นเหรอ
แต่ที่ผมประหลาดใจนั้นไม่ใช้เพราะว่าที่เธอสามารถควบคุมเวทย์ได้หรอก พลังเวทย์ที่เธอใช้เมื่อกี้นะ เธอน่าจะเป็น Hunter สายจอมเวทย์ rank a หรือไม่ก็ rank A+ เลย
น่ากลัวเหมือนกันแฮะพลังของจอมเวทย์ที่อยู่ rank สูงๆ นี้ถ้าเธอต่อสู้บ่อยๆ และตัวเธอมีประสบการณ์แล้วละก็กิลล์ใหญ่ทั้ง 3 ในประเทศอาจจะพากันแย่งตัวเธอก็ได้
ถึงตอนนี้เจ้าตัวยังไม่รู้ตัวก็เถอะ ว่าตัวเองนั้นสามารถใช้พลังที่มีอยู่ได้ขนาดไหน เอาไว้พอออกจากประตูมิติแล้ว ขอวิธีติดต่อกับเธอเอาไว้หน่อยก็แล้วกัน
ในระหว่างที่ผมกำลังคิดเรื่องของเธออยู่นั้นเจ้า มิโนทอรัส ที่มันกำลังนอนอยู่กับดินแล้ว ก็กลิ้งตัวของมันไปมาอยู่ โหววว..มันก็ฉลาดดีเหมือนกันแฮะ ใช้ดินเป็นตัวดับไฟที่กำลังรุกอยู่บนตัวมันงั้นสินะ
" ไปเลยตอนนนี้แหละ ฆ่ามัน "
เสียงของ นิว ที่ยืนอยู่ด้านหน้าของทุกคนพูดออกมา พร้อมกับถือดาบวิ่งตรงเข้าไปหา มิโนทอรัสที่กำลังนอนกลิ้งอยู่กับพื้น
" โอวววว โอวววว โอวววว"
เสียงของเหล่า Hunter ที่วิ่งตามนิ้วไปหาเจ้า มิโนทอรัส ตะโกนกันออกมา พวกนี้ไม่มีความกลัวอยู่กันแล้วสินะ ต่างจากตอนแรกที่สู้กัับ มิโนทอรัส ที่พึ่งเข้ามาในประตูมิติเลย
แต่ว่าการที่ไม่มีความกลัวนั้น มันก็ดีอยู่อยู่หรอกแต่พอไม่กลัว แล้วก็จะมีความมั่นใจและพอมีความมั่นใจแล้วนี้แหละมันจะกลายเป็นปัญหาตามมาทีหลัง
เพราะความมันใจนี้แหละจะทำให้คนประมาท ตอนนี้พวกนั้นกำลังวิ่งตรงไปยังจึด ที่เจ้า มิโนทอรัส กำลังนอนอยู่
เหล่า Hunter ที่วิ่งไปใฃ้ดาบทั้งฟันทั้งแทงลงไปที่ตัวของมัน จนเจ้้า มิโนทอรัส ที่กำลังนอนอยู่หมดลมหายใจไป เสียงร้องที่กำลังทรมานของมันเองก็หายไปเหมือนกัน
จากนั้นทุกคนก็เดินมาอยู่ที่ประตูห้องของบอส ผมยืนมองประตูของมันอยู่ที่ด้านหน้าสุด ประตูนี้ใหญ่พอๆกับประตูของบอสที่เราพึ่งเจอมาเมื่อคราวก่อนเลยแฮะ ขนาดตอนนั้นด้านนอกประตู เป็นก๊อบลินพอพวกเราเข้าไปก็เจอกับก็อบลินตัวใหญ่ คราวนี้คงไม่ใช้ว่าจะเจอ มิโนทอรัส ตัวใหญ่หรอกนะ
" เอาละทุกคนมาร่วมกันตรงนี้หน่อย "
เสียงของนิวพูดขึ้นมา ตัวผมก็หันกลับไปหานิวที่ได้พูดออกมา อะไรอีกคราวนี้จะคิดที่จะวางแผนกันอีกงั้นเหรอ คราวนี้เรายังไม่รู้เลยนะว่า ศัตรูเป็นตัวอะไรเห้อออออ
. จากนั้นผมก็เดินไปร่วมกลุ่มกับพวกนั้นตอนนี้ทุกคนกำลังยืนล้อมวง กันเป็นวงกลมอยู่แล้ว นิว ก็็ยืืนอยู่กลางวงของคนเหล่านั้นได้พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
" ตอนนนี้พวกเรามากันถึงจนห้องบอสแล้ว ตอนนี้ก็เหลือแค่เข้าไปแล้วจัดการบอสด้านในห้องสะเหรดครั่งแรก ที่มีแต่พวกเราก็จะเคลียร์์สำเร็จ งั้นเพื่อไม่เสียเวลาเข้าไปจัดการกับบอสกันเถอะ "
นั้นสินะ จะจบแล้วสินะเราเองก็เหนื่อยเหมือนกันนะที่เดินทางมากับพวกนี้ ที่เหนื่อยนะมันไม่ได้เหนื่อยกายนะ แต่เหนื่อยใจ
จากนั้นเหล่า Hunter ที่ยืนอยู่ก็เดินไปเปิดประตูบานใหญ่ หลังจากที่พวกเราเปิดประตูเข้าไปที่ด้านในห้องของบอส ด้านหน้าของพวกเราตอนนี้เป็นห้องที่มืดไม่มีแสงส่องเข้ามา ภายในห้องมีแสงเพียงเล็กน้อยจากเทียนที่ติดอยู่ตามผนัง เท่านั้น
ตัวผมก็เดินเข้าไปด้วยกับพวกนั้น แต่คราวนี้ผมยืนอยู่ตรงการขบวนกับจอมเวทย์ส่วนทางด้านหน้า และทางด้านหลังมีแทงค์กับไฟช์เตอร์กระจายตัวกันอยู่
หลังจากที่พวกเราเดินเข้ามาในห้องได้ไม่นานก็เจอห้อง โถงขนาดใหญ่อยู่ที่ด้านหน้าและใจกลางห้องตอนนี้ก็มีปีศาจอยู่ 1 ตัวกำลังนั่งเอามือกอดที่หน้าอกอยู่
ทันทีที่พวกเราเห็นมัน ปีศาจที่กำลังนั่งอยู่ก็มองมาทางที่พวกเราเดินเข้ามาทันที พร้อมกับร้องออกมาด้วยเสียงที่ดังสนั่น